مقاله آموزشی آشنایی با روزنامه نگاری

خبرنگاری:
خبرنگار کسی است که با اتکا به ذوق و استعداد شخصی، پس از گذارنیدن دورهٔ آموزش تخصصی و همچنین با توجه به مسئولیت اجتماعی که این پیشه بر گردن او می‌گذارد، وظیفه بدست‌آوردن، آماده‌کردن، گردآوری و سامان‌دادن اخبار و انتقال آنها را با وسایل ارتباط جمعی (مطبوعات، رادیو، تلویزیون و خبرگزاری) به مخاطبان بر گردن دارد.
برپایهٔ اعلامیه سازمان یونسکو، خبرنگاران باید کوشش کنند تا اخباری که در اختیار عموم می‌گذارند درست، دقیق و معتبر باشد و در درستی اخباری که به دست می‌آورند، پژوهش و اندیشه کنند. خبرنگاران نباید حقیقتی را عمداً تحریف یا خراب کنند و نیز هیچ گونه مطلبی را نباید از دید مردم پنهان نگهدارند.
در دنياي کنوني با وجود تکنولوژي هاي ارتباطي پيشرفته و متعدد در امر دستيابي سريع به اطلاعات و منابع مختلف، كسب اطلاعات موثق و قابل اطمينان در مورد وضعيت سياسى، اجتماعى، اقتصادي، امنيتى و…. بشر بسيار دشوار و در عين حال بسيار ضرورى و حياتى است. خبرنگاران از عناصر اساسي اين مهم بشمار مي روند. يک خبرنگار بايد به واقعيت يك رويداد دست يابد و همواره گام به گام حوادث در حوزه كاري خود حركت كند تا تحليل هاي خود را به صورت كامل و رسا ارائه دهد. يک خبرنگار موفق هميشه در انعكاس رخدادها بي طرفانه عمل مي كند؛ چون ذات خبرنگاري مبتني بر بي طرفي است و اينجاست كه خبرنگار با رعايت اين نكته مهم خود را به قوانين ملزم دانسته و در اين مسير به اهداف خود نائل مي شود. علاوه بر اين يک خبرنگار بايد همواره دركسب اعتماد و اعتمادسازي بين خبرنگار، منابع خبري و مردم خود تلاش کند. در جهان حاضر که جوامع در حال تحول و نوزايي هستند قدرت درک، تجزيه و تحليل و پيش بيني حوادث از ديگر مسائل اساسي اين حرفه بشمار مي رود.
امروزه حرفه خبرنگاري يکي از مشاغل ناامن و پردردسر شناخته مي شود. حرفه اي که هر کدام از افرادي از طريق آن امرار معاش مي کنند براي فرداي خود، و امنيت شغليشان نگران بوده و از هيچگونه حاشيه امنيتي برخوردار نيستند.
از آن جا كه حرفه روزنامه نگاري يك شغل زنده و پوياست و قلمداران اين رسانه با عشق و فداكاري و از جان گذشتگي، شانه هاي خود را به بار سنگين مسؤوليت روشنگري مردم سپرده اند و دفاع از حريم آزادي را در جان و قلب خود همواره روشن نگه مي دارند، بالندگي مطبوعات و كار روزنامه نگاري و خبرنگاري در ميهن اسلامي، بي وقفه ادامه داشته و استمرار خواهد يافت.
در نگاه حرفه اي، خبرنگار فردي است که به نمايندگي از مردم، براي اطلاع رساني سالم و بيان حقايق، عملکرد و رفتار تمام افراد جامعه، مخصوصا مسئولان و صاحب منصبان را زير ذره بين قرار داده و به نقد و موشکافي آن مي پردازد. تا با شناخت نقاط ضعف و قوت به پيشبرد اهداف ملي و مردمي منتهي شود.
کارشناسان معتقدند عملکرد برخي نهادها و افراد علاوه بر مغايرت با قانون اساسي، بر خلاف آموزه هاي ديني، روايات، شعارهاي انقلاب اسلامي است. زيرا در تمام آموزه هاي مورد قبول ما به آزادي بيان توجه ويژه اي شده به اين معنا که هرکس بخواهد در اين مسير انسداد ايجاد کند، به يقين از مسير آموزه هاي ديني، انقلاب و قانون اساسي خارج شده است.
در روزنامه نگاري حرفه اي غرب صحبت از بي طرفي و صحت اخبار مي شود اما در روزنامه نگاري اسلامي بالاتر از آن يعني اصل تقوا مطرح است و الگوي اسلامي روزنامه نگاري الگوهاي غربي را به چالش مي طلبد. مطبوعات اسلامي بدون روزنامه نگار اسلامي تحقق نخواهند يافت. همچنانکه حکومت اسلامي بدون حاکم اسلامي ميسر نيستد.. در روزنامه نگاري اسلامي مفهوم پيام به رسالت نزديک است و اخلاق را نمي توان از روزنامه نگاري اسلامي جدا کرد.
هر روز ميلياردها رويداد در سراسر جهان اتفاق مي افتد كه براي مخاطبان امكان مشاهده بي واسطه يا اطلاع از آنها به علت كثرت رويدادها، گستردگي جوامع، بعد مسافت و مشغله بسيار زياد مردم در زندگي صنعتي و…ميسر نيست؛لذا مخاطبان فقط مي توانند از طريق حلقه هاي واسط بين خود و وقايع كه خبرنگار هستند از وقايع مطلع شوند.بنابراين خبرنگار حلقه واسط مردم و رسانه اند و مردم فقط مي توانند از طريق خبرنگاران از وقايع دور و نزديك مطلع شوند و آنها همچنين چشم و گوش و نماينده مردم و ركن چهارم دموكراسي هستند و حضورمسئولانه، صادقانه و به موقع آنان در منطقه رويداد و گزارش هر آنچه كه اتفاق افتاده است، نه انچه خود دوست داشتند اتفاق بيفتد، مي تواند مردم را بي نياز از حضور بر سر حادثه و محل وقوع رويدادها كند و به آنان در تصميم گيريها و تصميم سازي ها ياري رساند.
خبرنگاران از يك طرف وظيفه كشف حقايق، انعكاس سريع و صحيح واقعيات و هشدار در مورد رويدادهايي را بر عهده دارند كه به منافع ملي و اعتقادات و فرهنگ مردم و ارزش هاي انساني آسيب مي رسانند و از طرف ديگر با درك موقعيت رسانه اختيارات و مسؤليت ها و وضع رقيبان بايد به بقاي رسانه بيانديشد.
خبرنگاران موتور و قلب تحريريه هاي راديو و تلويزيون و مطبوعات هستند و نقش اساسي در حيات ساير قسمت هاي رسانه و كاركرد صحيح بقيه اجزا دارند.
بنابراين اگر خبرنگار به كار خود و اصول حرفه اي تسلط داشته باشد رسانه هاي رقيب و ماهيت و ظرفيت و توانمندي هاي رسانه اي را كه در آن كار مي كند بشناسد و همچنين نياز مخاطبان، سن، جنس، سطح تحصيلات، محل زندگي و ساير ويژگي هاي آنها را بداند بدون شك از كنار سوژه ه اي ناب، درجه اول و مورد نياز مردم و رسانه نمي گزرد و فرصت را به رقيبان نمي دهد.
هر چه قدر خبرنگار حرفه اي تر باشد و قدرت شكار سريع سوژه هاي مورد نياز مخاطبان را داشته باشد و همچنين بتواند آنها را در بسته بنديهاي جذاب و متناسب با ماهيت رسانه ها و ويژگي هاي مخاطبان ارايه دهد به همان اندازه به سردبير كمك كرده و دست او را در بستن خبرهاي راديو و تلويزيوني و انتشار اخبار مطبوعاتي باز گذاشته شده است اما اگر نتواند توليد سريع، متنوع و مورد نياز رسانه و مخاطبان را داشته باشد قدرت مانور سردبير را محدود كرده است و عملا تكرار خبرهاي مشخصي را در بخشهاي مختلف خبري موجب شده است.
راه حل اين است كه علاوه بر بهينه سازي ساختار موجود، هم بسياري از خبرنگاران فعلي و خبرنگاراني را كه بعدا جذب خواهند شد آموزش داد.
يكي از وظايف دست اندركاران مطبوعات، برنامه ريزي دقيق و كارآمد به منظور توسعه بسترهاي كار خبرنگاري و مطبوعات و اعتلاي شغل روزنامه نگاري است، البته اين حقيقت را نيز نبايد از ياد برد كه تحقق آرمانهاي متعالي همواره با سرعت انجام نمي شود و كاري به گستردگي مطبوعات اولاً وابسته به روند حركت ساير مؤلفه هاي اجتماعي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي است و ثانياً نيازمند تلاش، دانش اندوزي، اخلاق محوري، بردباري و خستگي ناپذيري اصحاب مطبوعات است.
براي غلبه بر آسيب ها و چالش هاي توسعه صنعت مطبوعات واعتلاي حرفه خبرنگاري، نيازمند پيش زمينه هايي از جمله پايبندي همگان به حاكميت قانون و پاسداري از ضوابط و مقررات ناظر بر آن مي باشد.
از جمله ديگر نيازهاي توسعه و اعتلاي مطبوعات و روزنامه نگاري تقويت آموزش هاي تخصصي روزنامه نگاري، اعمال شرايط و ضوابط قانوني مشخص براي ورود به اين حرفه، كمك به پيشبرد امور تشكل هاي صنفي حرفه اي و مدني روزنامه نگاري به عنوان حلقه واسط بين جامعه مطبوعات، مردم و حكومت، جلب اعتماد مردم از طريق اطلاع رساني دقيق، صحيح و سريع، پرهيز از غوغاسالاري وتكيه بر ميثاق اخلاق حرفه اي روزنامه نگاري از مؤلفه هاي مهمي است، كه مي تواند رسانه هاي كشور را در خدمت توسعه همه جانبه و پيشرفت و سربلندي جامعه اسلامي قرار دهد.
امكان سخن گفتن با ميليون ها نفر است و مخاطره همان چيزهايي است كه روزنامه نگاران با آن روبرو هستند. براي نهادينه شدن اموري چون «هويت صنفي مطبوعات»، «زنداني مطبوعات»، «جرم مطبوعاتي» و «هيأت نظارت» در جامعه مطبوعاتي، آن نشان دهنده رشد مطبوعاتي در كشور مي باشد واخلاق حرفه اي از ويژگي هاي ديگر روزنامه نگاري در كشور ماست، مطبوعات، ركن چهارم مشروطيت است.
ورود به برخي مطبوعات حتي خيلي ساده تر از ورود به مشاغل ديگر است. نتيجه آن كه پس از مدتي با طيفي مواجه مي شويم كه در كوتاه ترين مدت ادعاي روزنامه نگاري دارند… در كشورهاي پيشرفته وضع فرق مي كند. در آنجا هر مؤسسه مطبوعاتي از طريق وزارت كار اقدام مي كند. افراد با مراجعه به نمايندگان اين وزارت كه حتي ممكن است در محلات هم شعبه داشته باشد، تقاضاي كار مي كنند. روزنامه ها نيز موظفند با بررسي تقاضاهاي رسيده به وزارت كار، نسبت به استخدام نيروي انساني مورد نياز خود اقدام كنند در غير اين صورت، مورد پيگرد قانوني قرار مي گيرند. طبق قوانين فرانسه، كسي كه كارت هويت حرفه اي نداشته باشد، بيش از سه ماه نمي تواند در يك روزنامه كار كند. ما نيزاميدواريم با اين شيوه شاهد بهبود فعاليت روزنامه نگاري در كشورمان باشيم.
کمتر شغلي را مي توان يافت در اين عالم که به دشواري شغل خبرنگاري باشد. ساعت کار باز و نياز به آپديت بودن دائمي از مهمترين شاخصه هاي اين شغل است.
بسياري از اساتيد علوم ارتباطات معتقدند يک خبرنگار حرفه يي که بخواهد در کارش پيشرفت کند، نياز دارد با علوم روز در زمينه ارتباطات و ژورناليسم آشنا باشد و موفق شدن در اين زمينه مستلزم تسلط داشتن به حداقل يکي از زبان هاي غيرمادري است.
1)دولت و سیاست:
خبرنگارانی که اخبار دولتی را پوشش میدهند باید نحوه عملکردِ داخلی دولت را درک نمایند و تأثیرات تصمیمات دولتی را پیگیری کنند. خبرنگارانی که این سؤال مهم و اساسی که “چه کسی اهمیت میدهد؟” را میپرسند ، در هنگام گزارش کارهای دولت، میتوانند افرادی را پیدا کنند که عملکرد دولت بر زندگی شان تأثیر می گذارد. مطالبی که درباره این افراد نوشته میشود بیشتر مورد توجه مخاطبین قرار میگیرد.
بیشتر کار مربوط به دولت در ملاقاتها و جلسات انجام میشود. بنابراین ازخبرنگارانی که پوشش خبری دولت را به عهده دارند انتظار میرود که در بسیاری از آن جلسات حضور داشته باشند. با این حال ملاقاتی خسته کننده دلیل موجهی برای مقاله های کسل کننده نیست. مخاطبان از روزنامه نگاران انتظار دارند که آنچه را که مهم است به آنان بگویند و نه فقط هر چه که به ترتیب زمانی اتفاق افتاده است. بهترین مطالب، نمی تواند تنها برگرفته از آنچه که در جلسه اتفاق افتاده باشد بلکه افرادی را که تحت تأثیر آن وقایع هستند مورد نظر دارد.
روزنامه نگاران باید در هنگام پوشش خبری دولت، قادر به خواندن و تفسیر بودجه و سایر مطالب مالی باشند. نصیحت خوبی که میتوان به همه روزنامه نگاران کرد این است که ” مسایل پولی را دنبال کنید”، اما این نصیحت احتمالا بیشتر به درد آنهایی میخورد که اخبار دولتی را پوشش میدهند. مقالات درباره کارهای مالی دولت ممکن است به نظر خشک و خسته کننده بیایند اما مالیات و هزینه ها مستقیما بر مخاطبین تأثیر دارند و مردم لازم است بدانند که پولشان چگونه مورد استفاده قرار می گیرد. به طور کلی اسناد و مدارک، رگ حیات دولت هستند پس خبرنگاران باید بتوانند به آنها دسترسی یافته، آن را درک کنند.
در نظام دموکراسی، خبرنگاران سیاسی یک مأموریت مرکزی دارند: به مردم اطلاع رسانی کنند تا آنها بتوانند انتخابی صحیح و آگاهانه در مورد نامزدهای انتخاباتی داشته باشند. روزنامه نگاران برای انجام اینکار باید سابقه و صلاحیت نامزدها، مواضع آنها نسبت به مسایل مهم و آنچه را که نامزدها درمبارزه انتخاباتی و تبلیغات بیان می کنند را بررسی کنند. خبرنگارانی که مسایل سیاسی را پوشش میدهند باید به حامیان نامزدها هم توجه کنند چون علایق آنها میتواند روشن گر کارهایی باشد که نامزد در صورت انتخاب شدن انجام خواهد داد.
بررسی افکار عمومی همیشه در مبارزات انتخاباتی ضروری است اما روزنامه نگاران باید پیش از گزارش ِ نتایج یک نظرخواهی، به دقت تصمیم بگیرند که آیا این نتایج ارزش ارایه گزارش را دارند یا نه؟ “نظر خواهی از گروهی مشابه” که درصد رأی دهندگان، حامیان هر نامزد را نشان میدهد ارزش محدودی دارد؛ این کار مثل گرفتن عکس فوری ازمسابقه ای در روزی خاص است. بعضی روزنامه نگاران معتقدند که این نظرخواهی ها مردم را به سوی رأی دادن به نفع نامزد جلو افتاده هدایت میکند، چون مردم معمولا دوست دارند که ازفرد برنده حمایت کنند. اما محققین در ایالات متحده دریافته اند که رأی دهندگانی که به نظرخواهی ها توجه میکنند درباره موضوعات مطرح در مبارزات انتخاباتی، اطلاعات بیشتری دریافت میکنند. محققین به روزنامه نگاران توصیه میکنند که به گزارش نتایج نظرخواهی های مطمئن و دقیق در طول مبارزه انتخاباتی ادامه دهند اما آنها را مرکز ثقل پوشش خبری خود قرار ندهند.
وقتی مسایل مبارزات انتخاباتی مطرح میشوند ، روزنامه نگاران باید نه تنها به آنچه که نامزدها میگویند توجه داشته باشند بلکه باید متوجه باشند که رای دهندگان مایل به دانستن چه چیزهایی هستند. بسیاری از سازمانهای خبری “نظرخواهی در باره موضوعات خاص” برگزار میکنند تا ببینند در طول یک سال انتخاباتی، چه موضوعاتی بیشتر مورد علاقه عموم است. گاهی نامزدها ممکن است از بحث درباره موضوعی بحث انگیز که دارای اهمیت بسیار زیادی برای رأی دهندگان است اجتناب کنند. در چنین حالتی روزنامه نگاران باید سؤالات مردم را مطرح کنند. خبرنگاران سیاسی با صلاحیت فقط درباره نظر نامزدها در مورد موضوعی خاص سؤال نمیکنند، بلکه از نامزدها در مورد آن مطلب در دوره قبل و یا احتمالا اینکه در مقامی دیگر چگونه عمل کرده اند پرس و جو می کنند. خبرنگاران برای مطرح کردن موضوعات به دنبال افرادی میگردند که داستان زندگی شخصی آنها میتواند نمایانگر اهمیت مسئله و نشانگر تفاوت برنده شدن یک نامزد با نامزدی دیگر در انتخابات باشد.
2)کار و اقتصاد:
حوزه کسب و کار تقریبا بر زندگی همگان اثر میگذارد. بیکاری، هزینه خوراک و سوخت، پس انداز شخصی و سرمایه گذاری، همگی نه فقط برای تجار بلکه برای کارگران و مصرف کنندگان نیز بسیار اهمیت دارند. گزارش درباره مسایل تجاری در یکِ منطقه به معنای ارایه گزارش درباره کارفرمایان، کارگران، ساختمان سازی و فروش املاک و هم چنین تجارتی که اقتصاد منطقه را فعال نگه میدارد است؛ این کار میتواند فعالیت کشاورزی، کارهای تولیدی در کارخانه ها، معدن و یا سلامت و بهداشت باشد. خبرنگاران تجاری در سطح ملی موضوعات پیچیده تری نظیر کالا و بازار سهام، نرخ بهره و بدهی سازمانی را پوشش میدهند.
خبرنگارانی که تجارت و اقتصاد را پوشش میدهند باید مطالب خود را در دسترس همگان قرار دهند. آنها باید قادر به درک مفاهیم و اصطلاحات اقتصادی باشند و بتوانند آن کلمات را به زبان ساده توضیح داده و یا دوباره بیان کنند. این تمرین خوبی است، حتی برای خبرنگارانی که برای انتشارات یا بنگاه های سخن پراکنی تخصصی کار میکنند و مخاطبان آنها انتظار دارند که با این اصطلاحات آشنا باشند. برای مثال در ایالات متحده مخاطبان وال استریت ژورنال خوانندگانی مطلع از تجارت هستند اما باز هم معنی اصطلاحات رایجی نظیر “تولید خالص ملی”، ارزش کلی تولید ملی از جهت کالا و خدمات، توضیح داده میشود. با گذشت زمان خبرنگاران فهرستی کوتاه از توضیحات خود فراهم میکنند که میتوانند از آن در مقالات خود استفاده نمایند. مخاطبان، ارزش جمله ای مشخص درباره معنی “بازپرداخت بدهی”، “کاهش ارزش پول”، “خصوصی سازی” و سایر اصطلاحات اقتصادی را میدانند. آنها از مقالاتی که دلیل اهمیت این اصطلاحات برای افراد و هم چنین مؤسسات و دولت را توضیح میدهند، استقبال میکنند.
خبرنگاران اقتصادی باید بتوانند بیانیه های مالی، ترازنامه ها و گزارشات سالیانه را بخوانند و درک کنند. آنها اغلب با دیدن تغییرات در درآمد و یا هزینه از سالی به سال دیگر، به مطلبی برای نوشتن دست مییابند. خبرنگاران اقتصادی، شرکتهای درون یک صنعت یا یک منطقه را با یکدیگر مقایسه میکنند. مثلا هنگامی که مؤسسه ای تجاری تعطیل و یا ورشکسته می شود، خبرنگاران نه تنها میپرسند که چند نفر کار خود را از دست دادهاند بلکه میپرسند که این اتفاق چه تأثیری بر جامعه داشته است. آنها برای پاسخ دادن به سؤال مهم تر، باید بدانند که آیا آن شرکت یکی از بزرگترین کارفرمایان منطقه بوده است یا خیر، آیا سایر شرکتهای موجود در منطقه همان محصول و خدمات را ارایه میدهند یا خیر، نرخ بیکاری در منطقه چه میزان است و سوال هایی از این قبیل.
گزارش درباره مسایل تجاری و اقتصادی بیش از موضوعات سایررشته ها نیازمند دانشی عمیق از ریاضیات و آمار است. اما خبرنگاران اقتصادی نباید زیاد از اعداد و ارقام در مقالات خود استفاده کنند چون در غیر این صورت وجود بیش از اندازه ارقام، مقاله را خشک و کسل کننده میکند. جالب ترین مقالات اقتصادی اهمیت پیشرفت و تحولات را در قالب اصطلاحات انسانی بیان میکنند و شرح میدهند که افراد چگونه تحت تأثیر قرار گرفته و یا خواهند گرفت.
3)بهداشت،علم و محیط زیست:
مقاله هایی که درباره بهداشت و سلامت و محیط زیست نوشته میشوند تأثیر مستقیمی بر زندگی مردم دارند. خبرنگارانی که درباره بیماری ایدز مینویسند، میدانند که آگاهی اندک در مورد این بیماری تقریبا به اندازه خود بیماری مهلک است؛ مقاله های آنها میتواند به مردم آموزش لازم را جهت مراقبت از خود بدهد. روزنامه نگارانی که در حوزه علم و محیط زیست کار میکنند میتوانند درباره همه چیز از جمله آنفلوانزای مرغی و ترسیم الگوی ژن انسانی ، انسان و تأثیر ایجاد سد بر روی رودخانه ها بنویسند. هر یک از این مباحث، موضوعاتی پیچیده را شامل میشوند و کار روزنامه نگار توضیح مشخص آنها است.
روزنامه نگاران هنگام کار در مورد این گونه مطالب باید با زبان دانشمندان و محققین پزشکی آشنا باشند که این خود میتواند برای افراد تازه کار گیج کننده باشد. دنیس بیوکرت  خبرنگار آژانس خبری کنیدین پرس میگوید ازاین اصطلاحات واهمه نداشته باشید ولی آنها را در مقاله خود هم به کار نبرید. نویسندگان علمی هم مانند خبرنگاران اقتصادی، فهرستی توضیحی از اصطلاحات پیچیده دارند که به کمک آنها میتوانند مقاله هایی بنویسند که برای عامه مردم قابل فهم باشد.
خبرنگارانی که موضوعات علمی را پوشش میدهند باید روشهای علمی، ریاضیات پایه و آمار را درک نمایند تا بتوانند نتایج تحقیقات را مورد بررسی دوباره قراردهند. آنها هم چنین باید از تمایل به تبدیل هر تحول به یک کشف خارق العاده علمی خودداری کنند و یا به جای پذیرش نکات احتمالی به دنبال پاسخهای “بله” یا “خیر” نباشند. ممکن است در این حالت مقالات آنها خیلی پر شور نباشد اما مطمئنا دقیق تر خواهد بود.
روزنامه نگارانی که سعی دارند همه جوانب یک ماجرا را گزارش دهند ،اغلب هنگام ارایه گزارشهای علمی به دام میافتند. اگر در گزارشی علمی همه نظرات علمی را به طور مساوی مطرح کنیم عملا سبب گمراهی خواننده خواهیم شد. برای مثال اکثریت قابل توجهی از دانشمندان معتقدند که قرار گرفتن در معرض آلاینده های سربی باعث کاهش سطح هوش کودکان میشود. فقط تعداد اندکی از محققین این ارتباط را مورد تردید قرار میدهند. خبرنگار میتواند هر دو دیدگاه را مطرح کند اما نه به روشی که بیانگر عدم وجود توافق علمی درباره موضوع باشد.
کارول راجرز استاد روزنامه نگاری در دانشگاه مریلند که کتابهایی درباره نوشتن مسایل علمی تألیف کرده است دو توصیه مهم برای خبرنگاران این حوزه دارد. اول: شناسایی دارای اهمیت زیادی است. روزنامه نگاران اغلب فرد متخصصی را که از او نقل قولی را ذکر می کنند به روشی هدف مند شناسایی نمیکنند. مخاطبان حق دارند بدانند که شما چرا از شخصی خاص نقل قولی می آورید. برای مثال ، خبرنگاری در مقاله ای درباره کنفرانس بین المللی تغییرات آب و هوا نقل قولی از رییس دفتر علوم و فناوری کاخ سفید ارایه کرد ولی هیچ گاه ذکر نکرد که او دانشمندی برجسته در زمینه مسایل مربوط به آب و هوا است. مطرح کردن این نوع اطلاعات باعث میشد که مخاطبان بهتر بتوانند صحت نظرات او را ارزیابی کنند.
دوم، راجرز میگوید مخاطبان حتی در زمینه مطلبی که روزنامه نگاران تهیه میکنند، آشنایی چندانی ندارند و این موضوع در مورد مسایل پیچیده ، شدیدتر می شود. پس برای مثال اگر کنفرانس علمی را پوشش خبری میدهید چنین تصور نکنید که مخاطبان شما مطلب دیروز را خوانده یا شنیدهاند ویا فردا نیز خواهند شنید. آنها را با زمینه موضوعی که می خواهید ارایه دهید آشنا سازید، نکاتی را که برای فهم آن موضوع لازم دارند و این کار را چنان ماهرانه انجام دهید که گویی مطلب شما تنها چیزی است که آنها خواهند دید و یا خواهند خواند. اتفاقا ممکن است همینطور هم باشد.
4)پلیسی و دادگاهی:
خبرنگارانی که وقایع جنایی و اخبار دادگاهها را پوشش خبری میدهند باید نحوه کار را بشناسند. خبرنگاران اندکی درباره دادرسی جنایی آموزش دیده اند،اما افراد با تجربه در حوزه پلیس توصیه میکنند که حداقل دورهای آموزشی درباره این موضوع را بگذرانید. افسران پلیس در عدم تمایل به دادن اطلاعات به خبرنگاران زبانزد هستند، اما اگر شما قوانین، مقرارت و مراحل کار آنها را بدانید، میتوانید سؤالات بهتری بپرسید و شانس خود را در یافتن آنچه که میخواهید بدانید بیشتر کنید.
خبرنگاران جنایی باید بدانند که در اجتماعی که در آن کار میکنند انواع جنایات چگونه شناسایی میشوند. برای مثال در ایالات متحده “دستبرد شبانه” با “سرقت” یکی نیست. دستبرد شبانه مستلزم وارد شدن به ساختمانی به زور به منظور انجام کار خلاف است. سرقت، دزدیدن پول یا اموال با استفاده اززوراست. ایجاد فهرستی از واژه های اساسی مانع اشتباهات خجالت آور میشود. اطلاعیه ای از سوی پلیس ممکن است حاوی اطلاعات پایه ای درباره یک جنایت باشد، اما خبرنگاران با صلاحیت، باید عمیقتر به ماجرا بپردازند. آنها هر گاه که امکان پذیر باشد در جستجوی جزییات و صحبت با همسایه ها یا شاهدان به محلی که جنایت رخ داده است میروند.
خبرنگاران دادگاهها باید با مراحل دادرسی را از ابتدا تا انتها آشنا باشند. آنها باید بدانند که وقتی مظنونی دستگیر، متهم، احضار به دادگاه، محاکمه و محکوم یا آزاد میشود چه اتفاقی میافتد. خبرنگاران باتجربه میگویند بهترین راه برای آموختن این مراحل، گذراندن مدت زمانی در دادگستری است. کار خود را با منشی ها که صورتجلسه را دنبال میکنند – فهرست پرونده ها – و تقویم شروع کنید. سعی کنید بفهمید که چگونه میتوان نسخه هایی از سابقه دادگاه، دسترسی به بایگانی و… را به دست آورد. پرونده های هر مورد را پیش از محاکمه بخوانید، از جمله درخواستها و دفاعیات، و اگر نمیتوانید هر روز در دادگاه حضور داشته باشید، آنچه که درباره موضوع گزارش داده میشود را دنبال کنید.
وکلای مدافع بهترین منابع در حوزه دادرسی هستند. آنها اغلب ، بیشتر از دادستانها مایلند با خبرنگاران درباره مواردی که در مورد آن کار میکنند صحبت کنند. سعی کنید که زبان حرفهای قانون را کاملا بفهمید ولی آن را در مطالب خود به کار نبرید. اسال الکساندر  نویسنده کتاب ِ گزارش دادگاهها: کتاب راهنما برای روزنامه نگاران میگوید: “به وکلا توصیه شده که از کلمات پیچیده استفاده کنند تا روزنامه نگاران را گیج کنند. اگر معنی چیزی را نمیدانید از کسی که با او مصاحبه میکنید سؤال کنید.”
5)گزارش ورزشی:
خبرنگاران ورزشی برخی از بهترین مطالب را در حوزه روزنامه نگاری مینویسند. خبرنگار سابق ورزشی تلویزیون، بیل شوانبک که اکنون در دانشگاه کویینیپیاک در کانتیکات تدریس میکند میگوید کسانی که مطالب ورزشی می نویسند ،طبیعتا مطلبشان پراز هیجان است، احساسات و شخصیتهای مهم. گزارشگران ورزشی با صلاحیت، کاری بیش از گزارش امتیازات یک بازی یا نتیجه یک مسابقه قهرمانی انجام میدهند. البته آنها نکات اساسی را مطرح میکنند اما دورنما و زمینهای که تماشاگران با حضور در محل بازی یا مشاهده آن از تلویزیون نمیتوانند به دست آورند را نیز در اختیار مخاطبان قرار میدهند. گزارشگران ورزشی علت و چگونگی آنچه که اتفاق افتاده را توضیح میدهند و فقط به سئوال چه کسی و چه، بسنده نمیکنند. آنها همواره درباره بخش اقتصادی ورزش گزارش میدهند، یا مقاله های ویژه ای درباره قهرمانان ورزشی، صاحبان تیمها و طرفداران آنان مینویسند.
گزارشگران ورزشی همچنان باید از نکات اساسی و پایه ای شروع کنند. آنها باید درباره همه نوع ورزش اطلاع داشته باشند. باید درباره قوانین ِ بازی یا ورزشی که گزارش میکنند آگاه باشند و ازچگونگی تعیین امتیازات مطلع باشند. موعد تحویل کار برای آنها بسیار فشرده است به خصوص اگر بازی های شبانه را گزارش کنند. آنها باید امتیازات را در نظر داشته باشند وهم زمان یادداشت برداری کنند که انجام آن در حین بازی سریع کار سادهای نیست. از همه مهمتر این که آنها باید برای هر مقاله نکته مهمی پیدا کنند و جزییات مطلب خود را پیرامون آن شکل دهند.
وظایف:
1-گزارش و نوشتن داستان های خبری برای انتشار و پخش و توصیف پیش زمینه ها و علل وقوع آنها
2-ترتیب دادن مصاحبه با افرادی که راجع به واقعه ی خاصی اطلاعات دارند.
3-کپی گزارش ها را دوره کردن و اصلاح خطاها به لحاظ گرامر،نشانه گذاری ها و اصول راهنما.
4-مرور و ارزیابی نوشته هایی که در مورد جنبه های خبری می باشند به منظور جداسازی وقایع مهم و جزییات کم اهمیت تر.
5-چیدن خبرها بر اساس اهمیت،قالب و طولانی یا کوتاه بدنشان و سازماندهی آنها به صورت صحیح.
6-تحقیق و تحلیل پیش زمینه های اطلاعات موجود مرتبط به خبر  به منظور بسط کامل و درست آن.
7-جمع آوری اطلاعات در مورد وقایعی مانند:مصاحبه ها،تجارب و … و حاضر شدن در محافل سیاسی،ورزشی،هنری،اجتماعی و سایر.
8-تحقیق در مورد وقایعی مانند بلایای طبیعی،جرم ها و جنایت ها و در کل خبرهایی که انسان دوست دارد بشنود!
9-تحقیق و ارایه ی گزارش در مورد وقایع خاصی مانند داروسازی،دانش به طور وسیع،تکنولوژی،سیاست،نگرانی های خارجی،ورزش ها،هنرها،نگرانی های مصرف کننده هاکسب و کار،مذهب،جرم و آموزش.
10-ارزیابی خبر به منظور بسط و گسترش آن.
11-بحث با ویرایش کننده های خبر در مورد مسایل موجود به منظور مشخص کردن سلسله مراتب خبرها و جایگاه هر کدام.
12-مطالعه و بررسی کتاب ها،اخبار و رکورد های عمومی شامل کتابخانه ها و … به منظور بازتاب حقایق مرتبط.
13-عکاسی یا فیلم برداری از وقایع توسط خود خبرنگار یا یک عکاس دیگر
14-توسعه ی ایده های نو برای ستون های موجود یا برای تفسیر خبرها با توجه به مسایل روز و تجارب شخصی
15-انتقال خبر از راه دور  با تلفن های ماهواره ای،تلفن ها،فکس و مودم
16-نمایش تفسیرهای زنده از طریق رسانه های ضبط  شده.
17-ضبط مصاحبه ها و روایات.