هدف کلی آموزش و پرورش در هر جامعه‌ای این است که هر فرد را طبق الگوی ارزش‌های فرهنگی، سیاسی، دینی و اجتماعی خود تربیت کرده و انسانی متناسب تحویل جامعه دهد. اهداف آموزش و پرورش سه نقش مهم در مدیریت آموزشی ایفا می‌کنند: اولا به فراگرد آموزش و پرورش جهت می‌دهند، ثانیا انگیزه‌ی حرکت و فعالیت را به وجود می‌آورند و ثالثا ملاک‌های کنترل و ارزشیابی فعالیت‌های آموزشی را ایجاد می‌نمایند. مدیریت آموزشی، باید قبل از هر چیز اهداف آموزش و پرورش را به خوبی شناخته و آنها را مورد بررسی قرار دهد و به‌کار بندد که برخی از آنها عبارتند از: کمک به افراد سازمان آموزشی برای رسیدن به اهداف آموزش و پرورش

راهنمایی اعضای سازمان برای تشخیص و درک بهتر هدف‌ها

 راهنمایی، همکاری، کمک، تقویت و حمایت از اعضای سازمان آموزشی

مشارکت افراد در تصمیم‌گیری و تبادل نظر آنها و ایجاد مسئولیت‌های مشترک در سازمان آموزشی

 ایجاد روابط انسانی مطلوب و احترام متقابل بین مدیر و اعضای سازمان آموزشی

شناخت نیازها و حل مشکلات دانش‌آموزان به منظور دستیابی به اهداف آموزشی

توجه به تفاوت‌های فردی و کمک به کشف و بروز استعدادهای دانش‌آموزان

کمک و یاری به بهبود و اصلاح فرآیند آموزش و پرورش

فراهم نمودن امکانات و زمینه مساعد برای بروز خلاقیت و ابتکار، به منظور رشد و بلوغ فکری اعضای سازمان

ایجاد هماهنگی بین منابع و فعالیت‌های سازمان آموزشی

مدیر خوب، کسی است که با استفاده صحیح، منطقی و عقلایی از منابع مادی و انسانی، سازمان را برای رسیدن به هدف خود که برآورنده یکی از نیازهای جامعه است، رهبری و هدایت کند. پس مدیران آموزش و پرورش علاوه بر آگاهی کامل از علم مدیریت، اصول و تئوری‌های آن باید شرایط و ویژگی‌هایی را دارا باشند که برخی از مهمترین آنها عبارتند از:

در زمینه‌ی مدیریت، دارای مهارت‌های فنی، انسانی و ادراکی باشد

به کار خود به عنوان مدیر آموزشی، نگرشی آگاهانه و علمی داشته باشد

کلیات روش‌ها و فنون تدریس را به خوبی بداند

 از سلامت جسمانی، روانی و شخصیتی کامل برخوردار باشد.

نظام آموزشی کشور خود را به خوبی بشناسد و از سوابق و تحولات تاریخی آن آگاه باشد

از فلسفه، ارزش‌ها، هدف‌ها و مقاصد کلی آموزشی مطلع باشد

با اندیشه‌ها و نظریه‌های مدیریت و رهبری آشنا باشد و به اقتضای محیط کار خود، آنها را به‌کار بندد

بر مسئولیت‌ها و وظایف چندبعدی آموزشی، ارشادی، فرهنگی و اجتماعی خود واقف باشد

سابقه آموزشی و معلمی حداقل پنج سال داشته باشد

در زمینه‌ی علوم تربیتی و روان‌شناسی دانش کافی داشته و بتواند معلمان را راهنمایی نماید

روابط و مناسبات متقابل میان مدرسه، خانواده و جامعه را درک کرده و در انجام وظایف محوله آنها را نادیده نگیرد.