بازار کار رشته علوم سیاسی

هدف
امروز هیچ ملتی نمی‌تواند جدا از دیگر ملتها و بی‌اعتنا به آنچه در دیگر نقاط عالم می‌گذرد زندگی کند و هر اتفاقی کم یا بیش سریع یا کند به نوعی در سرنوشت او تاثیر خواهد گذاشت مطالعه تحولات جهانی و گاه پیش‌بینی اتفاقات و بررسی تاثیر آنها و نحوه برخورد هر کشور با آن ، کار متخصصان علوم سیاسی و روابط بین‌الملل است.
محور سیاست خارجی هر کشور تامین منافع ملی است. شناخت منافع ملی و عوامل تامین کننده و تهدید کننده آن را کارشناسان علوم سیاسی به عهده دارند. هدف از این رشته تربیت کارشناسان و تحلیلگران و متخصصان سیاست خارجی و روابط بین‌الملل است. در رشته علوم سیاسی مسایل و موضوعات زیر بنایی عرصه سیاست به صورت دانشگاهی و علمی بررسی می شود و در واقع یک اندیشمند علوم سیاسی لایه های زیرین و عمیقتر مسایل سیاسی را می شکافد و به همین دلیل قضایا را از بعد تازه ای تحلیل می کند .
هدف رشته علوم سیاسی تربیت سیاست شناسائی است که بتوانند راهکارهای مناسبی ارائه بدهند تا منافع متضاد یک جمع که در چارچوبی به نام کشور زندگی می کنند، با یکدیگر تلفیق داده شده و در نتیجه چرخ مملکت بخوبی به گردش درآید .
 
ماهیت
آنچه مردم به نام سیاست و مسائل سیاسی می‌شناسند با سیاست به مفهومی که در رشته علوم سیاسی مطرح است، تفاوت بسیار دارد و دانشجویان موفق این رشته نیز نه یک سیاستمدار بلکه یک سیاست‌شناس خواهند شد. علوم سیاسی به عنوان یک رشته دانشگاهی با علوم سیاسی به عنوان بحث‌های تخصصی در مورد مسائل سیاسی تفاوت دارد.
علوم سیاسی به عنوان یک رشته دانشگاهی به بررسی اندیشه‌ها و نظریه‌های سیاسی و کارکرد آنها در عرصه جامعه می‌پردازد و به عبارت دیگر رشته علوم سیاسی یعنی ارائه یکسری نظریه‌ها و یا یکسری ابزارها و راهکارهایی که بر اساس آنها هر جامعه شرایط و مشکلات حال را بررسی کرده و از پیش پا بر می‌دارد و برای حرکتها و اقدامات بعدی یعنی ترسیم فضا برای مسیر آینده برنامه‌ریزی می‌کند و همچنین از تجارب و دستاوردهای بشر که در طول تاریخ در عرصه اجتماع به دست آورده است، بهره‌ می‌برد. پس می‌توان گفت که علوم سیاسی در عین این که به حال نگاه کرده و برای آینده برنامه‌ریزی می‌کند، ریشه‌اش در گذشته می‌باشد.
 
توانایی‌های مورد نیاز و قابل توصیه
دانشجوی علوم سیاسی باید کتب تاریخی بخصوص تاریخ سیاسی را دوست داشته باشد و فلسفه را با علاقه بخواند .
دانشجوی علوم سیاسی باید فردی منطقی بوده و نظریاتش مستند به دلیل و مدرک باشد و کسی است که قدرت ابتکار و توانایی فکری وسیعی داشته باشد و ریشه‌ها را شناسایی بکند و اوج بگیرد و از بالا مشکلات را ببیند و با همه اقشار جامعه ارتباط داشته باشد تا بفهمد که مردم جامعه‌اش به چه فکر می‌کنند و نیازهای آنان چیست.
داشتن شم و علاقه به مسایل سیاسی و برخورداری از یک دید عمیق و وسیع ویژگی‌هایی است که دانشجوی علوم سیاسی باید داشته باشد.
وضعیت ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر
در 8 دانشگاه کشور کارشناسی ارشد علوم سیاسی وجود دارد و گرایش روابط بین‌الملل جزو گرایش‌های کارشناسی ارشد می‌باشد.
 
رشته‌های مشابه و نزدیک به این رشته
حقوق و تاریخ
 
آینده شغلی و بازار کار
در روابط عمومی‌ها : هر روابط عمومی که بخواهد کار عملی و صحیح انجام دهد نیازمند وجود یک کارشناس سیاسی است.
سازمان‌های بین‌المللی: نمایندگی هر کشور در یک سازمان را متخصصان علوم سیاسی بر عهده دارند.
در حال حاضر فارغ‌التحصیلان رشته علوم سیاسی در بخشهای سیاسی و حقوقی سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها و همچنین در صدا و سیما و روزنامه ها مشغول بکار می‌باشند. اگر هدف از آمدن به دانشگاه را به دست آوردن نوعی بصیرت بدانیم ، رشته علوم سیاسی ریشه در تمدن بشری دارد اما متاسفانه با وجود قدمت دیرینه و اهمیت این رشته در تاریخ بشر ، جایگاه آن در کشور ما چندان مشخص نیست و در نتیجه وضعیت استخدامی فارغ التحصیلان این رشته با دشواری و محدودیت هایی روبرو است .
سازمانها و وزارتخانه های بسیاری می توانند فارغ التحصیلان رشته علوم سیاسی را جذب کنند که در این میان وزارت امور خارجه از همه شاخص تر است اما در حال حاضر حتی فارغ التحصیلان روابط بین الملل نیز به سختی جذب این وزارتخانه می شوند و وزارت امور خارجه نیاز به نیروی جدیدی ندارد .
امروزه حدود 90% فارغ التحصیلان علوم سیاسی با مشکل اشتغال روبرو هستند به همین دلیل اگر داوطلبی به امید یک آینده شغلی روشن می خواهد وارد رشته علوم سیاسی شود بهتر است که از این رشته صرف نظر کند .
در آخر لازم است گفته شود که با وجود تمامی این مشکلات اگر دانشجویی واقعاً علاقمند بوده و در این رشته متبحر باشد و همچنین قلم خوبی داشته باشد از نظر شغلی مشکلی نخواهد داشت و حتی سازمانهای مختلف به دنبال او خواهند بود . فارغ التحصیل این رشته می تواند در آموزش و پرورش نیز تدریس نماید.
با این وضعیت شغلی که ذکر شد اغلب دانشجویان این رشته هنگام ورود شناخت و علاقه لازم را نداشته اند اما یک دانشجوی خوب رشته علوم سیاسی ، دانشجویی که می داند چرا به این رشته آمده و با دیدی باز این رشته را انتخاب کرده است نباید نگران آینده شغلی اش باشد .
 
دوره های مجازی مربوطه :
دوره آموزشی مباحث علوم سیاسی
آنچه مردم به نام سیاست و مسائل سیاسی می شناسند با سیاست به مفهومی که در رشته علوم سیاسی مطرح است، تفاوت بسیار دارد و دانش آموختگان موفق این دوره نیز نه یک سیاستمدار بلکه یک سیاست شناس خواهند شد.
در واقع علوم سیاسی به بررسی اندیشه ها و نظریه های سیاسی و کارکرد آنها در عرصه جامعه می پردازد و به عبارت دیگر رشته علوم سیاسی یعنی ارائه یکسری نظریه ها و یا یکسری ابزارها و راهکارهایی که بر اساس آنها هر جامعه شرایط و مشکلات حال را بررسی کرده و از پیش پا برمی دارد و برای حرکتها و اقدامات بعدی یعنی ترسیم فضا برای مسیر آینده برنامه ریزی می کند و همچنین از تجارب و دستاوردهای بشر که در طول تاریخ در عرصه اجتماع به دست آورده است، بهره می برد.

 
 
 
دوره آموزشی روانشناسی سیاسی
روان شناسی سیاسی از جمله علوم میان رشته ای است که از پیوند روان شناسی نوین و علم سیاست پدید آمده است. در جهان غرب، مطالعات در این حوزه از قدمت چندانی برخوردار نیست و در کشور ما نیز در دهه های اخیر پژوهش هایی پیرامون آن انجام گرفته است.
به عبارت دیگر این اصطلاح به نقش بسیار زیاد روانشناسی در نفوذ و جمع آوری قدرت در بین سیاست مداران اشاره دارد. فلسفه ی کلاسیک سیاسی و بویژه افرادی چون ماکیاولی و هابس نقش بسزایی در شکل گیری و پیدایش روانشناسی سیاسی در درون علوم سیاسی،داشته اند. استدلال ماکیاولی و هابس بر این اصل استوار است که سرشت انسان به عنوان موضع پژوهشی باید در مرکز پژوهش های علوم سیاسی- اجتماعی قرار بگیرد. زیرا، سرشت انسان نقش تعیین کننده ای در رفتار و عملکردهای سیاسی – اجتماعی افراد دارد. روانشناسی سیاسی مدرن در دهه ی ۱۸۷۰ میلادی در محافل دانشگاهی فرانسه و ایتالیا رونق یافت.ولی اولین بار متفکران انگلیسی از جمله گراهام والاس (Graham Wallas) در اوایل سده ی ۲۰ میلادی و به طور دقیق با انتشار کتاب معروف او در سال ۱۹۰۸ میلادی به نام «سیاست و سرشت انسان» (Human Nature In Politics) این بینش را دسته بندی کردند. روانشناسی سیاسی به عنوان یک رشته ی مستقل دانشگاهی و پژوهشی، بعد از پیدایش جنبش آکادمیکی موسوم به مکتب فرانکفورت، در دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ میلادی به وقوع پیوست. منظور مجامع آکادمیکی از تشکیل این مدرسه، در واقع ترکیب تئوری های گوناگون بویژه تلفیق مارکسیسم و روان تحلیلی فروید با پژوهش برآوردی (Surveying Reasearch) بوده است.