راهنمای طبیعت گردی(اکوتوریسم) شامل کار هایی همچون شناخت اکوسیستم، مفاهیم و اصول گردشگری مبتنی بر طبیعت(اکوتوریسم)، شیوه استقرار زندگی در طبیعت، شناخت حیات وحش، تشخیص غار ها ، کوهها و زمین شناسی، شناخت انواع اقلیم و آب و هوا، شناخت گونه های گیاهی ایران، شناخت ورزش های مرتبط با طبیعت، عکاسی و فیلمبرداری در طبیعت، شناخت ورزش های مرتبط با طبیعت و شناخت مجموعه قوانین و مقررات محیط زیست می باشد.
طبیعت گردی را می‌توان یکی از روش‌های مختلف سفر تعریف کرد. شما به عنوان یک گردشگر طبیعت‌گرد، تصمیم می‌گیرید به گونه‌ای سفر کنید که به طبیعت احترام بگذارید و در تخریب آن سهیم نباشید. اگر به طبیعت و گردش در آن علاقه دارید، پس باید برای حفظ این سرمایه خدادادی، تلاش کنیم، نه اینکه به آن آسیب بزنیم.
علاوه‌براین، طبیعت گردی بخشی از حفاظت از محیط زیست و درک نیازهای مردم محلی در منطقه است. بنابراین شما می‌توانید به بهبود کیفیت زندگی آنها کمک کنید. همچنین شامل یادگیری بیشتر درباره تاریخ شهرهای دیگر و حفظ نشانه‌های تاریخی است.
طبیعت گردی صرفا تجربه بازدید از یک مکان نیست. برعکس، این اتفاق زمانی می‌افتد که شما از نظر اجتماعی مسئول فرهنگ و ماهیت مکان بازدید شده باشید. برخی مناطق ذاتا شکننده هستند و هر نوع زباله‌زایی ممکن است عواقب زیادی را به دنبال داشته باشد. با کمال تاسف، فقط محیط زیست است که هزینه‌های هنگفتی را متضرر می‌شود.
طبیعت گردی و اکوتوریسم هر دو بازدید از جاذبه‌های طبیعی را شامل می‌شوند، اما از نظر اهداف و فعالیت‌های ارائه شده تفاوت دارند. اکوتوریسم (بوم گردی) سفری مسئولانه با حفظ محیط زیست و احترام به فرهنگ مردم محلی است. اما گردشگری طبیعی فقط به سفر به مکان‌های دیدنی، خصوصا برای لذت از زیبایی طبیعت اشاره دارد. بنابراین تفاوت اساسی بین اکوتوریسم و طبیعت گردی در واقع حفظ طبیعت و منابع طبیعی است. پس چه بهتر که فقط به جای طبیعت گردی، بوم گردی کنید تا این نعمت خداوند را بدون آسیب نگه دارید.
وقتی به لذت‌های ماجراجویی در سفر فکر کنید، اغلب سفرهای هیجان‌انگیز به مکان‌های زیبا و مناسب به ذهنتان خواهد آمد. غذاهای بی‌نظیری که در خانه نمی‌یابید و دیدار با افرادی بسیار متفاوت از آنها که به دیدنشان عادت کرده‌اید.
طبیعت گردی به شما این امکان را می‌دهد کنار یادگیری حقایق درباره مکان‌های مختلف، کارهای دیگری هم انجام دهید. برای مثال اجازه می‌دهد تا خود را در فرهنگ و سبک زندگی دیگران غوطه‌ور کنید. این امر میتواند تاثیرات ماندگاری بر جای بگذارد که فراموش‌نشدنی هستند.
ما در بنیاد آموزش مجازی ایرانیان امکان ثبت نام در دوره آموزش مجازی راهنمای طبیعت گردی (اکوتوریسم) و اخذ مدرک معتبر راهنمای طبیعت گردی (اکوتوریسم) را به صورت کاملا غیر حضوری فراهم آورده ایم.
اکوتوریسم، کوتاه شده Ecological Tourism است. Ecology به معنای بوم شناسی بوده و در نتیجه می توان آن را به گردشگری بومی، گردشگری طبیعت، گردشگری طبیعت گرا، طبیعت گردی و گردشگری سبز نیز ترجمه کرد. البته اکوتوریسم به معنی طبیعت گردی نبوده بلکه شاخه ای از طبیعت گردی است چرا که طبیعت گردی به هر نوع گردشگری در طبیعت اطلاق می شود حال آنکه اکوتوریسم، گردشگری مسوولانه و طبیعت دوستانه است.
هدف در اکوتوریسم به معنای واقعی آن، توسعه حرفه های بومی و سنتی برای کسب درآمد ساکنان محلی است و لذا تفرج کننده یا گردشگر است که باید نیاز خود را از آن محل تامین کند و تا حد ممکن با آگاهی قبلی از آن محیط خود را به لحاظ فرهنگی، نوع پوشش و حتی رفتار اجتماعی به جامعه میزبان نزدیک کند تا بتواند به عنوان میهمانی خوب، قلمداد شده و از لذت سفر به طور کامل بهره مند شود. این بوم، می تواند یک روستا با مزارع و محیط طبیعی پیرامونی آن باشد یا یک منطقه از طبیعت که در دل آن روستاها یا محل اتراق عشایر باشد.
نتیجه اینکه هدف گردشگر یا منطقه هدف گردشگری است که نوع گردشگری را تعیین می کند اما هر چه باشد نتیجه آن باید منجر به پایداری آن نوع گردشگری، حفاظت از محیط طبیعی و اجزای آن، حفظ فرهنگ بومیان و تامین عواید حاصله از ورود گردشگران برای جامعه محلی و میزبان باشد. مسلم است که برای تحقق اهداف اکوتوریستی، اطلاع رسانی به گردشگران (خصوصا گردشگران ناآشنا) و آموزش ایشان قبل از سفر در اولویت قرار دارد، چرا که هم باعث کاهش صدمات و خسارات برای گردشگر و هم سبب رضایتمندی جامعه میزبان خواهد شد. بنابراین برای تکمیل این تعریف باید بر تداوم و قابلیت زیست درازمدت و پایدار توریسم، محیط زیست و شرایط اجتماعی، فرهنگی به صورت توام تاکید نمود. این امکان پذیر نخواهد بود مگر اینکه با جدیدترین تحقیقات و مطالعات در زمینه طراحی توریسم پایدار در ارتباط باشد. در اکوتوریسم توازن بین اهداف اجتماعی، اقتصادی و محیط زیست برقرار می شود.
با گذشت نزدیک به ۲۵ سال از شروع به کار انجمن جهانی اکوتوریسم (TIES) با بررسی اصول اکوتوریسم مشاهده می کنیم که سه اصل عمده در ادبیات آن مشهود و پررنگ است:
۱- فرسایشی و استخراجی نیست. منظور از استخراجی و مصرفی، آنگونه فعالیت هایی است که سبب ایجاد آسیب های رفتاری و فیزیکی بر گونه های غیر انسانی در طبیعت می شود.
۲- پایبندی به اخلاق زیست محیطی ایجاد می کند.
۳- در رابطه با طبیعت، ارزش های سازگار با محیط زیست و اخلاق محور را در اولویت قرار می دهد.
به طور خلاصه اکوتوریسم چیزی نیست جز حفظ و نگهدارری از محیط زیست، جوامع بومی و سفر مسئولانه با هدف ایجاد پایداری در زیست بوم. کسانی که می خواهند در زمینه بوم گردی مشارکت و فعالیت داشته باشند می بایست اصول زیر را به عنوان اصول اصلی و پایه ی این نوع خاص از گردشگری بپذیرند:
۱- به حداقل رساندن آسیب های فیزیکی، اجتماعی، رفتاری و روانی در طول مسافرت
۲- ایجاد آگاهی فرهنگی و زیست محیطی و ترویج فرهنگ احترام به طبیعت و مردم بومی
۳- فراهم کردن تجربه ی مثبت و لذت بخش از سفر هم برای مسافران و هم برای افراد محلی
۴- ایجاد منافع مستقیم مالی برای حفظ و حراست از زیست بوم
۵- ارائه و تلاش در ایجاد تجربه ی به یاد ماندنی برای مسافران به گونه ای که آن ها را نسبت به منطقه میزبان دلسوز و حساس کرده و به اوضاع اجتماعی، آب و هوایی، زیست محیطی و سیاسی آن منطقه اهمیت بدهند
۶- طراحی و ساخت امکانات سازگار با طبیعت و فرهنگ منطقه با کمترین آسیب ممکن به اکوسیستم بومی
۷- آموزش قوانین و باورهای معنوی مردم محلی به گردشگران و ایجاد همکاری و مشارکت بین گردشگران و محلی ها با هدف توانمندسازی فردی و گروهی
[wp-rss-aggregator sources=”87656″]
