بازار کار رشته کار درمانی

هدف
هدف ، بررسی و ارزیابی توانایی‌ها و ناتوانی‌ها و درمان و آموزش معلولین است ، از طریق شرکت دادن فعال آن ها در استفاده از وسایل و فعالیت‌های انتخابی که توسط کار درمان به منظور درمان و جلوگیری از پیشرفت معلولیت ارائه می‌گردد.
کمک به معلولین، برای رسیدن به حد توانایی ممکن در جهت نیل به استقلال در کارهای روزمره و فعالیت‌های اجتماعی و همچنین آمادگی برای آموزش حرفه‌ای ،‌هدف اصلی این رشته می‌باشد.
آیا می دانید که 1 تا 3% کودکان ایرانی با مشکل حرکتی به دنیا می آیند؟ کودکانی که حتی در سنین 3 یا 4 سالگی نیز نمی توانند سینه خیز و یا چهاردست و پا راه بروند. آیا می دانید که تعداد قابل توجهی از بیماران بعد از عمل جراحی نمی توانند با شغل سابقشان تطبیق یافته و بازدهی قبلی را داشته باشند؟
و آیا می دانید که بسیاری از بیماران روانی پس از درمان نمی توانند به زندگی اجتماعی برگشته و در حد سایر افراد جامعه فعالیت کنند؟ چه باید کرد؟ آیا می توان با فیزیوتراپی مشکلات فوق را حل کرد و یا برای بهبود اختلالات فوق باید از روان درمانی کمک گرفت؟ متخصصان کار درمانی معتقدند که بهترین راه درمان مشکلات و اختلالات یاد شده، استفاده از روش کاردرمانی است زیرا یک روان درمان در دو حیطه روانی و جسمانی به معالجه اختلالات مورد نظر می پردازد.
 
ماهیت
کاردرمانی تنها رشته علوم توانبخشی در مقطع لیسانس است که به درمان اختلالات، هم درحیطه جسمانی و هم در حیطه روانی می‌پردازد. این رشته به عنوان یک رشته کل‌نگر تمامی ابعاد یک بیماری و تاثیرات جانبی آن را به روی زندگی شخصی و اجتماعی در نظر گرفته و با ارائه تکنیک‌های درمانی مناسب، ضمن در نظر گرفتن علائق و انگیزه فرد، او را به سوی فعالیت روزانه مستقل سوق می‌دهد. در واقع متخصصان کاردرمانی با تسلط کافی بر علوم مختلف فیزیولوژیکی، آناتومیکی و روان شناختی، یک برنامه جامع درمانی را به بیماران ارائه می‌دهند.
کاردرمانی یکی از رشته‌های علوم توانبخشی است که با استفاده از تمرین‌های حرکتی و برنامه‌های هدفمند، باعث بهبود و درمان بیماری‌های جسمانی، روانی ، ذهنی و اجتماعی بیماران شده و در نهایت افراد ناتوان و معلول را به جامعه باز می‌گرداند.
در حال حاضر در دنیا دو نوع درمان وجود دارد که یکی درمان های رایج و دیگری درمان های کلی نگر است. در این میان رشته کاردرمانی با دیدگاه کلی نگر به درمان بیماری ها می پردازد. یعنی در کاردرمانی تمرکز درمان فقط روی بیماری نیست، بلکه تمامی ابعاد زندگی فرد، مورد بررسی قرار می گیرد.
 
توانایی‌های مورد نیاز و قابل توصیه
گفتنی است که به دلیل محدود بودن منابع این رشته به زبان فارسی، تسلط به زبان انگلیسی نقش مهمی در موفقیت دانشجویان و ارتقاء رشته کاردرمانی دارد.
بدون شک علاقه به رشته تحصیلی اولین شرط موفقیت در هر رشته‌ای است. اما به گفته اساتید کاردرمانی، علاقه در این رشته اهمیتی دو چندان دارد . یک کاردرمانگر باید انگیزه‌ای قوی داشته باشد تا بتواند با بیمارانی که دارای معلولیت‌های مختلف هستند، ارتباط برقرار کرده و آن ها را به خوبی درمان کند.
مهمترین ویژگی یک کاردرمانگر، علاقه به انسان ها است. چون بسیاری از بیمارانی که به کاردرمانگر مراجعه می‌کنند، نیاز به درمانی طولانی دارند. حال اگر متخصص این رشته به کارش و به مردم علاقه‌مند نبوده و صبر و حوصله نداشته باشد، موفق به درمان بیماران مورد نظر نخواهد شد.
اولین و مهمترین ویژگی‌دانشجوی کاردرمانی داشتن توانایی جسمی و روحی خوب است و این که بتواند با درایت، ابتکار عمل و خلاقیت ، درمان موثرتری را ارائه بدهد.
 
امکان ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر
ادامه تحصیل این رشته به سطح بالاتر امکان‌پذیر است.
 
آینده شغلی و بازار کار
برای فارغ‌التحصیل رشته کاردرمانی هنوز فرصت‌های شغلی بسیاری وجود دارد. زیرا کشور ما با کمبود متخصص این رشته روبرو است و هر ساله بیمارستان ها، کلینیک‌های توانبخشی سازمان بهزیستی کشور و هلال‌احمر برای جذب فارغ‌التحصیلان کاردرمانی اعلام نیاز می‌کنند.
همچنین فارغ‌التحصیل این رشته می‌تواند با مجوز وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی و سازمان بهزیستی اقدام به تاسیس کلینیک‌های خصوصی روزانه و یا شبانه‌روزی کند.
بسیاری از بیماری‌ها از جمله بیماری‌های نورولوژی (مغز و اعصاب) مانند سکته مغزی، پارکینسون M.S. و فلج مغزی، روماتولوژی مانند آرتریت رومائید،‌روماتیسم و اسکلرودرما، ارتوپدی از قبیل شکستگی‌ها ، ضایعات بافت نرم و سوختی‌ها، ناتوانی‌های ذهنی مانند سندرم داون ، عقب‌مانده ذهنی ، سندرم‌رت، اختلال یادگیری و اوتیسم، بیماری های روانی مانند اسکیزوفرنیا، افسردگی ،‌مانیک و اختلالات شخصیتی و بالاخره ناتوانی‌های اجتماعی و سالمندان برای بهبود، نیاز به خدمت کاردرمانی دارند.
بنابراین حیطه کاری رشته کاردرمانی بسیار گسترده است و متخصص این رشته می‌تواند با توجه به علاقه خود در واحدهای درمانی مختلفی فعالیت کند.