آشنایی با ارزیابان خسارت و وظایفی که برعهده دارند؟

ارزیابان خسارت اشخاص حقیقی یا حقوقی مستقلی که به خسارات و ادعاهای بیمه‌گذاران به درخواست بیمه‌گران رسیدگی می‌کنند و طبق شرایط بیمه‌نامه و تعهدات بیمه‌گر مقدار خسارت وارده را ارزیابی و تعدیل می‌کنند.
بیمه‌گران با پرداخت حق‌الزحمه، ارزیاب خسارت بیمه‌ای را که فردی مستقل و کاملا مجرب است برای بررسی و تحقیق در مورد ادعای خسارت و همچنین ارزیابی ارزش هر خسارت و میزان واقعی آن بکار می‌گیرند . به عبارت دیگر ارزیاب خسارت موظف است خسارات اعلام شده از طرف بیمه‌گذاران را در شرکت بیمه بررسی و ارزیابی کند.
ارزیاب خسارت شغلی تخصصی است که نیاز به داشتن اطلاعات کامل و جامعی از اصول و حقوق، شرایط عمومی وخصوصی، بیمه‌نامه و همچنین آشنایی با اسناد و مدارک مربوط به خسارت دارد.

از آن‌جایی که بیمه‌گران برای ارزیابی خسارت می‌توانند هر ارزیاب خسارتی را که لازم بدانند به‌کار گیرند، لذا ارزیاب خسارت تحت تاثیر تصمیم بیمه‌گر قرار دارد. ارزیابان خسارت وابسته به شرکت‌های بیمه هستند و ممکن است کارمند شرکت بیمه خصوصی یا دولتی و یا یک شرکت مدیریت ریسک باشند. کار ارزیابی خسارت تمام وقت نبوده و این افراد به صورت پاره وقت به کار گرفته می‌شوند .
ارزیابان خسارت دارای پروانه ارزیابی خسارت بیمه‌ای از بیمه مرکزی بوده و به عنوان اشخاصی مستقل از شرکت‌های بیمه هستند که وظیفه بررسی و ارزیابی خسارت و تعیین مقدار آن و همچنین میزان تعهد بیمه‌گر مطابق با شرایط بیمه‌نامه و مذاکره برای تعدیل و تسویه خسارت‌های بیمه‌ای را به عهده می‌گیرند. این اشخاص که شغل منحصر به فردشان ارزیابی خسارت می‌باشد باید سوگند یاد کنند که به صورت مستقل و بر اساس شرایط بیمه‌نامه خسارت را ارزیابی نمایند.

نقش ارزیابان خسارت ایجاد ارتباط مناسب بین بیمه‌گذاران و شرکت‌های بیمه در زمان وقوع خسارت تحت پوشش بیمه می‌باشد. پرداخت خسارت در چارچوب قرارداد و تعهدات بیمه موضوع حائز اهمیتی است که شرکت‌های بیمه باید توجه بیشتری به آن داشته باشند. در زمان وقوع خسارت باید بین بیمه‌گذاران و شرکت‌های بیمه ارتباط مناسبی برقرار و خسارت وارده در چارچوب تعهدات بیمه پرداخت گردد.
ارزیابان خسارت بیمه‌ای بایستی با تدبیر، تکنیک، تجربه کافی و با صداقت خسارت‌ها را بررسی و گزارش خود را ارائه نمایند.
ارزیابان خسارت بیمه‌ای باید بتوانند به گونه‌ای اعتماد بیمه‌گذار و بیمه‌گر را جلب کنند که طرفین اطمینان حاصل کنند که نظر کارشناس در تعیین خسارت صحیح است.
شبکه ارزیابی خسارت در کشورهای اروپایی و برخی از کشورهای پیشرفته آسیایی برخلاف ایران، مستقل از شرکت های بیمه بوده و مانند شرکت‌های بیمه سابقه‌ای طولانی دارد اما در ایران شبکه ارزیابان خسارت به‌تازگی و توسط بیمه مرکزی ایران پس از پیگیری چند ساله ایجاد شده است و اولین گروه از این ارزیابان مستقل را پس از گزینش و گذراندن دوره‌های لازم وارد بازار بیمه کشور کرده است .

گفتنی است که هر فعالیت و عملی امکان دارد در آغاز با مقاومت‌هایی روبرو شود بنابراین ارزیابان خسارت باید دقت کافی را در انجام کار حرفه‌ای و با کارشناسی صحیح خود اعمال نمایند تا اعتماد بیمه‌گران و بیمه‌گذاران را به درستی کار خود جلب کنند و بتوانند جایگاه مناسب خود را در زمینه صنعت بیمه و همچنین بین بیمه‌گران و بیمه‌گذاران پیدا کنند. با توجه به فعالیت بیش از 7000 نماینده شرکت بیمه و بیش از 400 کارگزار رسمی بیمه در ایران، ایجاد و توسعه موسسات ارزیابی خسارت در پیشرفت صنعت بیمه کشور نقش بسزایی داشته است. حوزه فعالیت ارزیابان خسارت بیمه‌ای در سراسر کشور و بدون هیچ گونه محدودیتی در بررسی و ارائه گزارش ارزیابی خسارت بیمه‌ای است.

ویژگی‌های ارزیاب خسارت:

– بیطرف و مستقل، قابل اعتماد و عملکرد صحیح، سلامت نفس.
-متخصص، داشتن اطلاعات کاملی از اصول بیمه‌ای و حقوقی، محقق، دقیق و کاوش‌گر.
– مودب، باسیاست (دیپلمات)، باهوش، قابلیت متقاعد کردن افراد، شخصیت غیرتهاجمی، باتقوا، دور بودن از گناه.
– توانایی برقراری ارتباط شفاهی و نوشتاری به صورت شفاف و ساده در گزارشات تخصصی.
– قاطعیت و نداشتن تعصب.
– آگاهی، زیرکی و دقت به ظرافت‌های خاص هر نوع خسارت بیمه‌ای.
– وقت شناسی و ادراک محدودیت‌های زمانی.
– قابلیت جذب و درک سریع اطلاعات.

تحصیلات مورد نیاز ارزیاب خسارت

– شناخت اصول و قوانین بیمه .
– داشتن اطلاعات عمومی کافی در زمینه خسارت.
– شناخت محدودیت‌های حقوقی.
– آشنایی با حسابداری و محاسبات مالی/ شیمی/ برق/ فیزیک/ کتابداری/ تجارت (فروش/خرید قرارداد)/ مدیریت بازرگانی.
– آشنایی با امور فنی/ مهندسی مال بیمه شده (مهندسی ساختمان/ صنایع/ مکانیک/ برق)
– آشنایی با علم حقوق/ طب/ املاک/ بیمه (کارشناس بیمه/ مدیریت بیمه) .
– خوانده باز/ ورزشکار/ پیش‌بینی کننده.
– داشتن اطلاعات کاملی از قیمت فعلی هرچیز از بند کفش تا بند چتر
– دانستن همه چیز/ همه چیز را دیدن و چیزی نگفتن