محققان انگلیسی دریافته اند که ساعت داخلی بدن ممکن است با افزایش حمله های قلبی و سکته مغزی ایسکمیک در صبح مرتبط باشد.
به گفته محققان بیمارستان زنان برگهام، این یافته ها نشان می دهد که سیستم شبانه روزی یا ساعت داخلی بدن با افزایش خطر رویدادهای قلبی عروقی در صبح ارتباط دارد.
محققان ۱۲ داوطلب بالغ سالم را در آزمایشگاههای نظارت فیزیولوژیکی فشرده مورد بررسی قرار دادند.
شرکت کنندگان در طول یک پروتکل آزمایشگاهی دو هفته ای که برای ناهمگام سازی ریتمهای روزانه رفتاری و زیست محیطی طراحی شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفتند.
محققان بطور خاص نقش بازدارنده فعال کننده پلاسمینوژن ۱(PAI ۱) را ارزیابی کردند که مانع فروپاشی لخته های خون شده و در نتیجه عامل خطری برای انعقاد خون بوده که یکی از عوامل عمده حمله قلبی و سکته مغزی ایسکمیک است.
محققان به بررسی این امر پرداختند که آیا افزایش صبحگاهی PAI ۱ در اثر سیستم داخلی شبانه روزی بوده یا به رفتارهایی مانند تغییر حالت بدن و فعالیت فیزیکی مرتبط است که معمولا در صبح رخ می دهند.
آنها دریافتند که ساعت درونی بدن در صبح باعث افزایش سطوح جریان PAI ۱ می شود.
نتایج این پژوهش در مجله Blood منتشر شده است.