اختلال یادگیری چیست؟

اختلال یادگیری یا ناتوانی یادگیری، نام کلی‌ای است که طیف وسیعی از مشکلات یادگیری را شامل می‌شود. اختلال یادگیری به معنای نقص در هوش یا انگیزه‌ نیست. کودکان دچار اختلال یادگیری تنبل یا کودن نیستند، در حقیقت اکثر آنها به اندازه‌ی سایرین باهوش هستند و فقط مغزشان به طریقه‌ی متفاوتی عمل می‌کند. این تفاوت‌ها در مغز در نحوه‌ی دریافت و تجزیه ‌و تحلیل اطلاعات این کودکان اثر می‌گذارد.

به زبان ساده، کودکان و بزرگسالانی که به اختلال یادگیری دچارند متفاوت از سایرین می‌بینند، می‌شنوند و درک می‌کنند. آنها به همین دلیل در یادگیری اطلاعات و مهارت‌های تازه یا به کارگیری آموخته‌‌هایشان با مشکل مواجه می‌شوند. شایع‌ترین انواع اختلالات یادگیری عبارت‌اند از: اِشکال در خواندن، نوشتن، ریاضیات، استدلال، گوش کردن و حرف زدن.

کودکان دچار اختلالات یادگیری می‌توانند موفق باشند:

روبرو شدن با این احتمال که فرزندتان دچار اختلال یادگیری باشد دشوار است. ممکن است فکر کنید که با وجود این مشکل آینده‌ی او چگونه خواهد بود؟ یا چطور باید از پس مدرسه بربیاید؟ ممکن است نگران باشید که به علت این اختلال به فرزندتان برچسب «کُندذهن» بخورد یا به مدارس کودکان استثنایی معرفی شود.

آنچه در این میان اهمیت دارد این است که به یاد داشته باشید اکثر کودکان دچار اختلال یادگیری به اندازه‌ی سایرین باهوش هستند، فقط لازم است آموزش آنها به نحوی باشد که با شیوه‌ی یادگیری مختصِ آنها سازگاری داشته باشد. به عنوان والدین چنین کودکانی لازم است درباره‌ی این اختلالات به طور کلی و درباره‌ی مشکل فرزندتان به طور خاص مطالعه کنید تا بتوانید در مسیر موفقیت تحصیلی، او را یاری کنید.

از کجا بفهمم فرزندم مبتلا به اختلال یادگیری است؟

هرچه زودتر متوجه یک اختلال یادگیری شوید و جهت درمان اقدام کنید، بهتر است. متاسفانه، معمولاً اختلالات یادگیری تا زمان رفتن کودک به مدرسه مورد شناسایی قرارنمی گیرند. اگر شما متوجه شده اید که فرزندتان مشکل دارد، با معلم یا مشاور بهداشت او، در مورد بررسی امکان وجود یک اختلال یادگیری، صحبت کنید. این ارزیابی ممکن است شامل یک تست پزشکی، بحث در مورد سابقه خانوادگی، و آزمون عملکرد تحصیلی و فکری باشد.