آموزش مجازی کشت گیاه دارویی آویشن

آموزش مجازی کشت گیاه دارویی آویشن، آویشن ایرانی با نام علمی persicus Thymus Jalas.) f.Rech ex Ronniger) از جمله گیاهان بومی ایران و متعلق به تیره نعنائیان است. این گونه یکی از گونه های انحصاری جنس آویشن در ایران است که بیشتر در شمال غرب ایران بویژه استانهای زنجان و آذربایجان غربی یافت میشود. گونه های مختلف این جنس از گذشته به عنوان ادویه و طعم دهنده دارای مصارف مختلف غذایی بوده اند. همچنین دمکرده و جوشانده اندام هوایی این گیاهان در طب سنتی ایران به عنوان عامل تقویت کننده، ضدنفخ، ضدالتهاب، کمک کننده به هضم و خلط آور مورد استفاده قرار گرفته اند.

اکولوژی آویشن:

آویشن باغی گیاهی مدیترانه ای است و در طول رویش به هوای گرم و نور کافی نیاز دارد. گیاه آویشن طالب آب و هوای گرم، خشک و آفتابی بوده و هرجایی که سایه ی سایر گیاهان وجود ندارد مناسب رشد آن است. زیرا آفتاب کامل برای رشد آن بسیار مناسب است. این گیاه خشکی دوست است و به سهولت قادر به تحمل کمآبی و خشکی میباشد. کشت این گیاه در زمین های گود و زمین هایی که سبب آب ایستایی شود مناسب نیست، زیرا به غرقابی بودن زمین به شدت حساس است. در فصول سرد و زمستان چنانچه روی گیاهان را برف نپوشاند ممکن است تحت تاثیر سرما قرار گرفته و خشک شوند. چون نور نقش عمدهای در افزایش کیفیت و کمیت اسانس آویشن دارد. توصیه میشود برای کشت آن از مناطق آفتابی و از دامنه های جنوبی تپه ها استفاده شود.

سرفصل های دوره آموزش مجازی کشت گیاه دارویی آویشن:

+ شرايط مناسب محيطي و كشت بومی سازگار با آویشن

+ آماده سازي خاك و روش ها و اصول صحيح خاك ورزي

+ کاشت

+ مراقبت و نگهداری

+ برداشت آویشن

پیش نیاز دوره آموزشی کشت گیاه دارویی آویشن: