مهندسي سيستمها يک مهندسي بين رشتهاي است که تاکيدش بر توسعه و سازماندهي سيستمهاي مصنوعي پيچيده است. سيستم، ترکيبي يکپارچه از افراد، محصولات و فرايندهاست که توانايي و قابليتي را جهت برآورده ساختن يک نياز يا هدف ذکر شده فراهم ميسازد. مهندسي سيستمهاي اقتصادي اجتماعي به آموزش و تحقيق در زمينه برنامهريزي و طراحي سيستمهاي مختلف مورد نياز جامعه ميپردازد. مهندسي سيستمهايي نظير حملونقل، آبرساني، ارتباطات، توزيع کالاها، و انجام خدمات آموزشي و بهداشتي در اين زمينه قرار دارند. مهندسي سيستمهاي اقتصادي-اجتماعي به مطالعه، مدلسازي، و تحليل علمي اينگونه سيستمها ميپردازد و با در نظر گرفتن ابعاد مختلف آنها و همچنين با توجه به نيازها، اولويتها، و امکانات جامعه سيستم بهينه را طراحي ميکند.
* زمينههاي اشتغال
فارغالتحصيلان اين رشته ميتوانند به عنوان مهندس صنايع در واحدهاي توليدي، کيفي و خدماتي (خودرو سازي، شرکتهاي نفتي و …) و يا به عنوان سيستم آناليست در واحدهاي مالي، بانکي، بيمه و وزارتخانهها و … فعاليت کنند. از آنجايي که اين رشته بسيار گسترده است، هرکس بنابر علاقه خود به سمت خاصي حرکت ميکند و بدين جهت شغل آيندهي فارغالتحصيلان بيشتر به جهتگيري خودشان باز ميگردد. به علاوه فارغالتحصيلان اين رشته امکان ادامه تحصيل در رشتههاي مختلف مهندسي صنايع، اقتصاد و مديريت و حتي در مواردي علوم کامپيوتر و علوم رياضي را نيز دارند.
زمينههاي فعاليت در مهندسي صنايع
با پيشرفت و تحول سريع علوم و فنون و پيچيدگيهاي روز افزودن آن، بالطبع نظامهاي توليدي و خدماتي نيز گسترش يافتهاند که در اين ميان اداره صحيح و مناسب اين گونه واحدها مستلزم بکارگيري تکنيکهاي علمي و پيشرفته جهت پيش بيني مدلسازي، برنامهريزي، تأمين و تدارک، اجرا و نظارت و ارزيابي نتايج حاصله در راستاي وظايف مديريتي است. همانطور که ميدانيم فعاليت هر نظام اعم از توليدي يا خدماتي با اتکا بر فناوري خاص آن امکان تداوم و استمرار دارد و صرفنظر از ماهيت فني و صنعتي امر، فناوري داراي چهار جز اصلي شامل تجهيزات، امکانات توليدي و خدماتي، مديريت و سازمان، نيروي انساني و دانش فني است. از آنجا که رشتههاي مهندسي مرسوم نظير مهندسي مکانيک، برق، ساختمان و … بيشتر به ابعاد فني صنعت يعني موارد۱ و ۴ توجه دارند در فرايند کسب و کار رقابتي به تنهايي پاسخگوي مسائل پيچيده خدمات مهندسي و مديريتي مدرن امروزي که بصورت سيستماتيک تحولات سياسي، اجتماعي، اقتصادي و باورهاي انساني را در چرخه حيات سيستمهاي مورد توجه خود لحاظ نمينمايند، نيستند. لذا براي رفع چنين کمبودهايي در قرن حاضر به ويژه طي چند دهه اخير، رشته جديدي تحت عنوان مهندسي صنايع با بهرهگيري از علوم رياضي، فيزيکي، اجتماعي، اقتصادي و تکنيکها و فنون مهندسي بوجود آمده است. با توجه به مراتب فوق شايد مناسب بود اين رشته با عنوان مهندسي مديريت معرفي ميشد، چرا که کاربردهاي آن محدود به صنعت نيست و هر موسسه انتفاعي و غير انتفاعي با جنبه صنعتي يا خدماتي ميتواند از فنون و تکنيکهاي مهندسي صنايع بهره گيرد.
مبحث صرف منابع و حصول حداکثر نتيجه از منابع مصروفي چيزي نيست که منحصر به صنعت يا بنگاه خاصي باشد و امروزه با توجه به کمبود ارتقاع سطح بهرهوري امري ضروري و حياتي محسوب ميشود که نشانگر بستر گسترده براي فعاليتهاي مهندسي صنايع نفتي ميشود . مهندسي صنايع در حرفهها و مشاغلي همچون، بانکداري، خدمات مشاورهاي، صنعت بيمه، شرکتهاي هواپيمايي، کشتيراني، بيمارستانها، کارخانجات، کشت و صنعت، خدمات شهري، استاديومهاي ورزشي و يا هر مکان ديگري که نياز به برنامهريزي، هدايت، مديريت و ارتقا بهرهوري است، کاربرد دارد.
برخي از زمينه هاي کاري مشخص مهندسي صنايع در بازار کسب و کار عبارتند از:
برنامه ريزي استراتژيک و عملياتي سازمان
مديريت توليد
مديريت مهندسي
مديريت پروژه
مهندسي لجستيک
سيستمهاي توليدي
مهندسي سيستمهاي کيفيت
مهندسي سيستمهاي اطلاعاتي
مهندسي مالي
مهندسي ارزش
مهندسي سيستمهاي بهره وري
طراحي فرايندها و ساختارهاي سازماني
————————————————————————————-
پیروز باشید