برنامه نویسی کاربردی و سوکت با جاوا Socket and Application programming with Java E-learning
این استاندارد دربر گیرنده و پوشش دهنده شیوه استانداردی مناسب به منظور برنامه نویس کاربردی و سوکت با جاوا است. عناصر شایستگی بررسی و نصب محیط، پیاده سازی کلاسها در جاوا، پیاده سازی o/i ،پیاده سازی برنامه کنترل خطا در جاوا، پیاده سازی سوکت، اجرای سوکت در آن تشریح شده است. همچنین معیار عملکرد هر عنصر شایستگی نیز بر اساس استاندارد ملی حرفه ای احصا، گردیده است
برنامهنویسی یک روش حل مسئله به کمک کامپیوتر است. فرض کنید که وارد بانک میشوید و کدملی خود را به متصدی بانک اعلام میکنید. متصدی به کمک تنها یک کد تمامی اطلاعات حساب بانکی شما را پیدا میکند. مشخصات شما، گردشهای مالی، موجودی و ….
این امکان به کمک برنامهنویسی ایجاد شده است. سیستمی که برای بانک طراحی شده با دریافت کدملی شما، اطلاعات شما را از میان میلیونها اطلاعات دیگر پیدا کرده و در قالب جداول نمایش می دهد.
در واقع یک تیم برنامهنویسی این سیستم را به این صورت برنامهنویسی کردهاند. بنابراین میتوان گفت برنامهنویسی یک علم است که به کمک آن میتوان به کامپیوتر دستوراتی برای اجرا داد. دستورات را در قالب کدهایی به کامپیوتر میدهیم این اطلاعات و دستورات در مغز کامپیوتر (CPU) پردازش میشوند و خروجی کار به کاربر نمایش داده میشود.
جالب است بدانید کامپیوترها زبان انسانها را درک نمیکنند. آنها تمامی اطلاعات را به صورت اعداد صفر و یک میبینند! یک برنامهنویس به کمک یک زبان برنامهنویسی منظور خود را به یک نرم افزار منتقل میکند. این دستورات به کدهای ۰ و ۱ تبدیل میشوند و کامپیوتر آنها را درک کرده و پردازش میکند!
اگر بخواهیم این مفهوم را به جمعبندی شده تعریف کنیم بهتر است بگوییم برنامهنویسی علم حل مسئله به کمک کامپیوتر است.
چیز دیگری که در معرفی شغل برنامهنویسی باید به آن اشاره کرد، این مسئله هست که چه نوع شخصیتهای مناسب این شغل هستند و در این وادی موفقتر عمل میکنند. یک برنامهنویس موفق ویژگی و خصوصیاتی دارد که اگر کسی این خصوصیات را در خود ببیند میتواند با خیال راحت وارد این شغل شده و کار خود را شروع کند.
- یک برنامه نویس همواره در حال یادگیری است. بدون وقفه به دنبال اطلاعاتی است که مغز و ذهن خود را به روز رسانی کند.
- در هر محیط کاریای که باشد، به درستی عمل میکند. مهم نیست شغل آزاد یا دولتی یا شرکتی… یک برنامهنویس از شغل خود رضایت دارد و در انواع سمتها با توجه به قوانین محل کار و وجدان کاری، وظایف برنامه نویسی خود را انجام خواهد داد.
- صبر و حوصله از دیگر مواردی است که باید در تیپ شخصیتی یک برنامهنویس وجود داشته باشد. توانایی حل مسائل و اشکالزدایی برنامهها صبر و تحمل بالایی طلب میکند.
- آرامش در کار از دیگر خصوصیاتی است که یک برنامه نویس باید با وجود هر گونه مشکلی در درون خود احساس کند. اگر آرامش نداشته باشید، چگونه میخواهید برای مسائل و برنامههای مختلف بهترین راهکار را ارائه دهید؟
- یک برنامهنویس موفق باید بتواند در صورت بروز شکست در یک برنامه، دوباره روی پای خود بایستد و راه دیگری را انتخاب کنید. توانایی مدریت شکست از خصوصیات مهمی است که یک برنامهنویس باید در خود ببیند.
- یکی از وظایف برنامه نویس، میتواند همکاری با یک گروه باشد. اگر میخواهی شغل برنامهنویسی را انتخاب کنید، بهتر است بتوانید به خوبی با یک گروه کار کنید.
- یک برنامهنویس باید وقتشناس و خوشقول باشد.
زبان برنامه نویسی جاوا ( زبان برنامه نویسی Java ) یک زبان برنامه نویسی همه منظوره است که همزمان، مبتنی بر کلاس و شیء گرا است و طوری طراحی شده است تا کمترین وابستگی اجرایی ممکن را داشته باشد. شعار این زبان، “یک بار بنویس، همه جا اجرا کن” است، یعنی کد جاوای کامپایل شده می تواند روی تمام پلتفرم هایی که از جاوا پشتیبانی می کنند، اجرا شود و نیازی به کامپایل کردن مجدد نیست. برنامه های جاوا معمولا به صورت Bytecode کامپایل می شوند و صرف نظر از ساختار کامپیوتر، می توانند روی هرگونه دستگاه مجازی اجرا شوند. در سال ۲۰۱۶، جاوا یکی از محبوب ترین زبان های برنامه نویسی مورد استفاده، مخصوصا برای برنامه های وب سرور مشتری است و گزارش شده است که ۹ میلیون توسعه دهنده دارد. جاوا در ابتدا توسط جیمز گاسلینگ در شرکت Sun Microsystems توسعه یافت (که اکنون توسط شرکت Oracle خریداری شده است) و در سال ۱۹۹۵ به عنوان یک مولفه اصلی از پلتفرم جاوای شرکت Sun Microsystems عرضه شد. بیشتر قواعد این زبان از زبان های C و C++ گرفته شده است، اما امکانات سطح پایین کمتری نسبت به آنها دارد.
اجرای اصلی و مرجعی کامپایلرهای جاوا، ماشین های مجازی و کتابخانه های کلاس، در ابتدا توسط شرکت Sun تحت مجوزهای اختصاصی عرضه شدند. از می سال ۲۰۰۷، شرکت Sun، مطابق با ملزومات فرایند Java Community، بیشتر تکنولوژی های جاوای خود را تحت مجوز عمومی کلی گنو (GNU General Public) عرضه کرد. دیگران هم اجراهای دیگری از این تکنولوژی های شرکت Sun را توسعه داده اند، مانند کامپایلر گنو برای جاوا (کامپایلر Bytecode)، GNU Classpath (کتابخانه های استاندارد) و IcedTea-Web (پلاگین مرورگر برای Applet ها).
آخرین ورژن زبان برنامه نویسی جاوا، جاوای ۸ است که تنها ورژنی است که در حال حاضر به صورت رایگان توسط Oracle پشتیبانی می شود، گرچه ورژن های قدیمی تر توسط Oracle و دیگر شرکت ها به صورت تجاری پشتیبانی می شوند.
اصلی ترین زبان برنامه نویسی برنامه های اندروید، زبان Java می باشد و آن را به عنوان زبان مادری یا Native سیستم عامل اندروید می شناسند. برای برنامه اندروید با این زبان باید زبان Java، Android Studio و SDK را بر روی سیستم خود نصب نمایید تا بتوانید این کار را انجام دهید.
جاوا دارای ویژگی های مختلفی می باشد که باعث جذابیت و محبوبیت آن شده اند. می توانید این ویژگی ها را به صورت زیر مشاهده کنید.
- برنامه های نوشته شده توسط جاوا قابلیت اتصال به یک شبکه را فراهم می کند
- جاوا امنیت خوبی دارد
- جاوا قدرتمند و شی گراست
- اپلت انعطاف پذیری ارائه می دهد
- جاوا قابل اطمینان است
- ساده
- قابل حمل
- بستر مستقل
- معماری خنثی
- پویا
- تفسیر شده
- عملکرد بالا
- چندگانه
- توزیع شده
- و…..
آموزش مجازی برنامه نویسی کاربردی و سوکت با جاوا: امکان ثبت نام در دوره مجازی
ما در بنیاد آموزش مجازی ایرانیان امکان ثبت نام در دوره آموزش مجازی برنامه نویسی کاربردی و سوکت با جاوا و اخذ مدرک معتبر برنامه نویسی با زبان جاوا را به صورت کاملا غیر حضوری فراهم آورده ایم.
چرا ما باید زبان جاوا را دوست داشته باشیم؟ زبان جاوا، یک زبان برنامهنویسی محبوب است که از ویژگی شی گرایی پشتیبانی میکند. این تکنولوژی که به صورت رایگان در اختیار همگان است، در دنیای تکنولوژی از جایگاه بالایی برخوردار است و به یک زبان فراگیر تبدیل شده است. توسعه دهندگان و سازمانها نیز توجه زیادی به این زبان دارند.
جاوا یک زبان برنامه نویسی است که اولین بار توسط شرکت Sun Microsystems در سال ۱۹۹۵ منتشر شد. امروزه جاوا همه جا است و میتوان گفت به یک زبان فراگیر تبدیل شده است. بسیاری از برنامههای کاربردی و وبسایتها مبتنی بر جاوا هستند. کنسولهای بازی تا تلفنهای همراه جاوا بر بازار دنیای تکنولوژی حاکم شده است.
اما این محبوبیت جاوا از کجا نشات میگیرد؟ چرا زبان جاوا به این شدت فراگیر شد؟ قطعا نمیتوانیم تنها با ذکر یک دلیل، به این پرسش پاسخ دهیم. در واقع هرکدام از ویژگیهای اصلی این زبان در فراگیری و محبوبیت آن نقش دارند. در ادامه مقاله، به این پرسش پاسخ میدهیم اما به عنوان چند نمونه از ویژگیهای این زبان، میتوانیم به عام منظوره بودن، پشتیبانی از همروندی، چندنخی و شیگرایی اشاره کرد.
زبان برنامه نویسی جاوا توسط جیمز گاسلینگ و سایر همکارانش در شرکت Sun Microsystems توسعه داده شد و در سال ۱۹۹۵ به دنیا معرفی شد. در ابتدا، نام این زبان برنامهنویسی بلوط بود اما در انتهای این پروژه، این نام به جاوا تغییر پیدا کرد.
تاریخچه انتشار این زبان از سال آغازین انتشار (۱۹۹۵) تاکنون به صورت زیر است:
- نسخه اولیه جاوا، ۱.۰ و ۱.۱ در سال ۱۹۹۶ برای سیستم عاملهای ویندوز، سولاریس، مک و ویندوز منتشر شد.
- نسخه ۱.۲ جاوا، در سال ۱۹۹۸ منتشر شد. این نسخه، نسبت به نسخه پیشین تغییرات زیادی داشت و به همین دلیل توسعه دهندگان آن را جاوا ۲ (J2SE) نامیدند.
- نسخه ۱.۳ به kerstel معروف است و در سال ۲۰۰۰ منتشر شد..
- نسخه ۱.۴ با نام مرلین، در سال ۲۰۰۲ منتشر شد
- نسخه ۱.۵ از پلت فرم استاندارد جاوا، که با نام Tiger یا ببر شناخته شده است، در سال ۲۰۰۴ منتشر شد.
- نسخه ۱.۶ از پلت فرم استاندارد جاوا با نام Mustang در سال ۲۰۰۶ منتشر شد.
- نسخه ۱.۷ از پلت فرم استاندارد این زبان در سال ۲۰۱۱ و با نام دلفین منتشر شد.
- نسخه ۱.۸ از پلتفرم استاندارد جاوا در سال ۲۰۱۵ منتشر شده است.
- نسخه ۱.۹، جدیدترین نسخه این زبان، در سال ۲۰۱۸ منتشر شده است.
چرا زبان برنامه نویسی جاوا محبوب شد؟
زبان جاوا به شهرت زیادی دست پیدا کرده و یکی از علل اصلی آن شیگرا بودن این زبان است. استفاده از مفهوم شیگرایی، توسعه نرم افزار را سادهتر میکند. برای آشنایی بیشتر با شیگرایی، باید با مفاهیمی همچون انتزاع، کپسوله کردن، وراثت و چندریختی آشنا شوید که آنها را در مقالات آموزشی برنامه نویسی جاوا دنبال خواهیم کرد.
اما علاوه بر ویژگی شیگرایی، ویژگیهای دیگری نیز وجود دارند که باعث شده توجه توسعهدهندگان و سازمانها به این زبان معطوف شود. برخی از این ویژگیها را در زیر بیان کردیم:
- قابل حمل بودن : برنامههای جاوا، قابلیت حمل در شبکه را دارند. یعنی میتوان آن را یکبار نوشت و سپس روی ماشینهای مختلف اجرا کرد. برنامه جاوا پس از کامپایل به دستوراتی تبدیل میشوند که برای ماشین مجازی جاوا قابل فهم است. این دستورات بایت کد نام دارد. ماشین مجازی جاوا هم بایت کد را به کد ماشین که برای سخت افزار کامیپوتر قابل فهم است، تبدیل میکند. بنابراین بایت کدها را میتوان در هر جای شبکه، روی هر کلاینت یا سروری که یک ماشین مجازی جاوا دارد، اجرا کرد. در مقابل، بسیاری از زبانهای برنامهنویسی مانند COBOL ،C++ Visual Basic و Smalltalk، برنامه را به یک فایل باینری کامپایل میکنند. فایلهای باینری، خاص پلتفرم هستند. بنابراین فایل باینری برنامهای که برای ماشینهای ویندوز نوشته شده، نمیتواند روی یک ماشین مک یا یک ماشین مبتنی بر لینوکس اجرا شود.
- مقاوم بودن: کدهای جاوا مقاوم هستند. مقاوم بودن به این معنی است که کمتر اتفاق میافتد که برنامه درهم شکسته شود یا اصطلاحا crash کند. برای محقق کردن این هدف، ماشین مجازی جاوا بررسیهای خاصی را روی نوع هر شی انجام میدهد تا از یکپارچگی آن اطمینان حاصل کند، اشیا جاوا تنها میتوانند به اشیا واقعی ارجاع دهند و نه به هر جای دلخواه از حافظه. مکانیزمهای قوی جاوا برای تخصیص و آزادسازی خودکار حافظه و مدیریت خطا نیز بر مقاوم بودن برنامهها اضافه میکند.
- یادگیری سریع: با توجه به اینکه نحو این زبان شبیه ++C است، یادگیری آن نسبتا آسان است، به ویژه برای افرادی که قبلا با c و ++c کار کردند.
[wp-rss-aggregator sources=”85530″]