پنبه یک نوع محصول کشاورزی‌ست که از الیاف پوشانندهٔ دانهٔ گیاه پنبه با نام علمی (Gossypium) . پنبه، در تولید نخ وپارچه به کار برده می‌شود
یکی از زراعت های معمول در کشور ، کشت پنبه است. محصول پنبه به خاطر داشتن ارزش اقتصادی و تجاری، در جهان به طلای سفید معروف می باشد. این گیاه در مناطق «گرم و خشک» و «نیمه خشک» کشت می شود.
پنبه در تأمین پوشاک، روغن، خوراک دام، صنایع و نساجی نقش مهمی ایفا می کند.
یکی از مهم ترین عوامل تولید اقتصادی محصول پنبه در مناطق مختلف، کشت مکانیزه است. برای تولید محصول کافی و مرغوب باید
شرایط رشد و نمو گیاه را به خوبی فراهم کنیم.
به طور کلی، پنبه در اکثر زمین ها به خوبی رشد می کند.
خاک های «رسی و شنی» و «شنی رسی» و به خصوص زمین های «هوموسی» برای زراعت پنبه مناسب ترند.
دوره رشد پنبه به چهار مرحله تقسیم می شود:
۱٫ کشت بذر تا سبز شدن
۲٫ سبز شدن تا ظهور غنچه
۳٫ ظهور غنچه گل تا تشکیل غوزه
۴٫ تشکیل غوزه تا باز شدن آن
این مراحل رشد، زمانی به خوبی طی می شود که بذرهای پنبه در بستری مناسب کشت شوند.
جهت ثبت نام در دوره اموزشی کشت پنبه بر روی تصویر فوق کلیک نمایید
دوره غیر حضوری است و محتوای الکترونیکی در قالب CD یا DVD به آدرستان ارسال می گردد.
پس از پایان گواهی و مدارک معتبر با قابلیت ترجمه رسمی دریافت می نمایید.
مشاوره رایگان: ۰۲۱۲۸۴۲۸۴ و ۰۹۱۳۰۰۰۱۶۸۸ و ۰۹۳۳۰۰۲۲۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۳۳۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۸۸۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۹۹۲۸۴
تهیه زمین:
قبل از کشت، باید در مورد نحوه تهیه زمین دقت کرد تا زمین نرم و در عین حال به هم پیوسته و مناسبی برای زراعت پنبه آماده شود. برای این منظور، شخم پاییزه توصیه می گردد.
چنانچه زمین در عمق بیشتر از ۲۰ سانتیمتر سفت باشد، زیر شکن در پاییز ضروری است. به محض مناسب شدن شرایط کاشت و حرارت کافی، بسته به مناطق مختلف، از نیمه دوم فروردین ماه تا نیمه دوم اردیبهشت ماه، اقدام به کشت پنبه می کنیم.
دوره رشد، زمانی است که بذر پنبه در بستر خاک قرار دارد و محیط مناسبی برای رشد در اختیارش می باشد.
در روش کرتی بیشتر از ۸۰% بذرها چنین محیطی را در اختیار ندارند و در دوره های اولیه سبز شدن خشک می شوند.
چنانچه زمین در عمق بیشتر از ۲۰ سانتیمتر سفت باشد، زیر شکن در پاییز ضروری است
عملیات تهیه زمین
۱- شخم عمیق پاییزه و زمستانه: این شخم به طور عمده، در فصل پاییز و حداکثر تا ۱۵ بهمن ماه صورت می گیرد. شخم پاییزه سبب خواهد شد تا بعضی از آفات پنبه که دوره زمستان گذرانی در خاک را طی می کنند، به سطح خاک آمده و در اثر سرما، یخبندان و عوامل دیگر -از جمله پرندگان- از بین بروند. درضمن، در حالی که خاک بر اثر بارندگی های زمستان مرطوب است، به وسیله دیسک نرم، مزرعه را برای کاشت آماده می کنیم.
۲- انجام «آب تخت زمستانه» به منظور تکمیل مبارزه زراعی زمستانه، باعث از بین رفتن شفیره های زمستان گذران، ذخیره رطوبت کافی و جلوگیری از تنش خشکی در اوایل فصل کاشت خواهد شد.
۳- استفاده از زیر شکن (ساب سویلر) هر سه سال یک بار، به خصوص در زمین هایی که لایه های زیر زمینی سختی دارند (در عمق بیشتر از ۲۰ سانتی متر)، بسیار مفید است.
در حالی که خاک بر اثر بارندگی های زمستان مرطوب است، به وسیله دیسک نرم، مزرعه را برای کاشت آماده می کنیم.
نکات مهم در کاشت پنبه:
۱- استفاده از بذرهای اصلاح شده دلیتنه، به دلیل کاهش میزان مصرف بذر، سبز بهتر و تولید بیشتر توصیه می شود.
۲- بهترین زمان کاشت پنبه، وقتی است که خطر یخبندان برطرف شده و حرارت متوسط هوای محیط در طی یک هفته به حدود ۱۶ درجه سانتی گراد رسیده باشد. معمولاً این درجه حرارت، از ۲۰ فروردین تا ۲۰ اردیبهشت، به ترتیب برای نواحی جنوبی تا شمالی خراسان رضوی تأمین می شود.
۳- کشت ردیفی پنبه را می توان با خطی کارها، ردیف کار و یا پنوماتیک انجام داد.
کشت ردیفی به دلایل زیر بر کشت دستپاش ارجحیت دارد:
– مقدار مصرف بذر در واحد سطح کمتر بوده و قابل تنظیم است.
– بذر در عمق مناسب قرار گرفته و در نتیجه، سبز محصول مطلوب و یکنواخت خواهد بود.
– عملیات داشت (وجین، تنک و غیره) و برداشت به راحتی انجام می شود.
کشت ردیفی بر کشت دستپاش ارجحیت دارد.
۴- عمق مناسب کاشت بذر پنبه، متناسب با بافت خاک، ۷-۴ سانتی متر است . (اصولاً عمق کاشت در خاک های سنگین، کمتر از خاک های سبک است).
۵- میزان مصرف بذر پنبه در کشت ردیفی با بذر کار به مقدار ۲۰ کیلوگرم دلفینه و یا ۴۰ کیلوگرم کرکدار کافی است. در کشت تاروئی، با اعمال مدیریت صحیح، می توان با مصرف ۶۰ کیلوگرم بذر کرکدار و در کشت کرتی با مصرف ۸۰ کیلوگرم بذر کرکدار ، سبز مناسبی داشت.
۶- تراکم مناسب در زراعت پنبه، با توجه به شرایط خاک از نظر حاصلخیزی، بافت و شوری ۱۰۰-۶۵ هزار بوته در هکتار می باشد. بدیهی است در خاک های با بافت سنگین و حاصلخیز به دلیل رشد رویشی زیاد، تعداد بوته در واحد سطح کمتر در نظر گرفته می شود.
۷- بهترین فاصله بین ردیف ها و نیز بین بوته های روی ردیف ها، با در نظر گرفتن تراکم مناسب، رسیدن به حالت مربعی است. بدیهی است در صورتی که برداشت پنبه مکانیزه باشد، باید فواصل بین ردیف ها متناسب با عرض کار کمباین در نظر گرفته شود.
