اصول پرورش زنبور عسل

مقدمه زنبورهای یک کندو شامل یک ملکه ، چند صد زنبور نر و چندین هزار زنبور کارگر می‌باشد. در تابستان و بهار که زنبورها فعالیت زیادی برای جمع آوری شیره دارند کندو ممکن است ۷ - ۵ کیلو زنبور داشته باشد و تعداد زنبورهای نر در این موقع زیادتر از هر موقع دیگر در کندو دیده شوند. هر یک از این دو نوع زنبور وظیفه خاصی دارند ولی منظوری که یک کندو تعقیب می‌نماید عبارت از بقای نسل و یا دفاع و نگهداری کندو می‌باشد و نظر انفرادی در بین نیست و هیچکدام از آنها در نتیجه سعی انفرادی قادر نیستند که برای مدت طولانی زنده بمانند و بنابراین هدف آنها بطور دسته جمعی انجام می‌گیرد. زنبور ملکه ملکه زنبور عسل به سادگی از کارگران و زنبور نر مشخص می‌شود. ملکه نسبتا درشت تر و درازتر از کارگران و درازتر از زنبوران نر است، ولی پهن‌تر از آنها نیست. از آنجا که شکم ملکه طویل و در سطح زیرین پهن است، طول بالهایش نسبت به بدن از بال کارگرها و زنبوران نر کوتاه تر است. نیش ملکه کمی خمیده است و نسبت به نیش کارگر دارای دندانه‌های کمتری است و فقط برای از بین بردن ملکه‌های رقیب بکار می‌رود. حرکت ملکه در حالت عادی ملایم است ولی در مواقع احتیاج می‌تواند با سرعت حرکت کند. تمام تخمهایی که در سلولها قرار دارد، بوسیله ملکه واحد کندو گذاشته می‌شود. این ملکه در جوانی در هوای آزاد با یک یا چند نر پشت سر هم جفتگیری و برای خود تا آخر عمر اسپرم ذخیره می‌کند. فصل پرورش زنبورها فصل پرورش نوزادان در شرایط آب و هوایی معتدل ، به مقدار کم ، از اواسط دیماه شروع شده مرتب توسعه می‌یابد و اوایل اردیبهشت به حداکثر خود می‌رسد. در صورتی که شرایط اجازه دهد، فعالیت تولید مثل آنها ، به همین وضع ، تا اواخر خرداد ماه ادامه پیدا می‌کند و از آن به بعد رو به نقصان می‌گذارد. در ماههای آبان و آذر فعالیت زاد و ولد بکلی متوقف می گردد. نژادهای مختلف زنبورعسل از این حیث دارای خصوصیات متفاوت هستند. هنگامی که تولید مثل کلنی در حداکثر توسعه خود می‌باشد، یک ملکه ممکن است ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ تخم در روز بگذارد. پرورش ملکه در یک کلنی زنبور عسل ، پرورش ملکه ممکن است به یکی از علل زیر صورت گیرد: • نشاندن ملکه جدید به جای ملکه‌ای که به علت نامعلوم معدوم شده است. • تعویض ملکه‌ای که پیر شده ولی هنوز مایل است فعالیت داشته باشد. • برای ازدیاد کلنی یا بچه بیرون کردن. در هر یک از حالات فوق ، کارگزاران موقعی اقدام به ساختن خانه ملکه و پرورش آن می‌کنند که ماده بخصوص جلوگیری کننده به آنها نرسد. در حالت اول ، چندین ملکه در خانه‌های اضطراری که با تغییر شکل خانه کارگران ساخته شده، پرورش داده می‌شوند. در ابتدای ساختمان خانه اضطراری ، سلول اصلی بوسیله مایع بخصوصی که از غده زیر فکی کارگران ترشح می‌شود، انباشته شده، لارو داخل سلول اصلی در سطح آن شناور می‌شود. به این ترتیب ، لارو وارد قسمت ویژه‌ای که برای پرورش ملکه ترتیب داده شده می‌گردد. لاروهایی که برای پرورش اضطراری ملکه انتخاب می‌شوند اغلب دو روزه هستند ولی لاروهای سه روزه هم می‌توان یافت. معمولا کارگران کوشش می‌کنند که در پرورش اضطراری ملکه از لاروهای مسن‌تر استفاده کنند. در صورتی که لارو انتخاب شده برای پرورش ملکه دو روزه باشد، در حدود ۱۱ روز بعد ، ملکه کامل از سلول خارج می‌شود و اگر شرایط هوایی مساعد باشد، در فاصله ۱۰ روز بعد جفت گیری کرده خود را برای تخم گذاری آماده می کند. در این صورت ، از وقتی که کندو ملکه‌ای را از دست می‌دهد تا هنگامی که ملکه تخمگذاری جانشین آن گردد حداقل سه هفته طول می‌کشد. جفتگیری ملکه باکره وقتی که تقریبا ۵ -۳ روزه است، قبل از پروازهای مخصوص جفتگیری پروازهای اکتشافی در اطراف کندو می‌نماید. جفتگیری معمولا در گرمترین اوقات روز صورت می‌گیرد. گاهی ملکه بعد از چند دقیقه جفتگیری کرده به کندو برمی‌گردد. مشاهده جفتگیری که مطمئنا در آسمان انجام می‌گیرد خیلی کم صورت گرفته است. زنبورهای نر در آسمان به سرعت در اطراف ملکه پرواز می‌کنند و هر یک کوشش دارند که خود را به او برسانند. این پرواز دسته جمعی مدتی بطور زیگزاگ ادامه دارد. زنبور نری که موفق به جفتگیری می‌شود آلت تناسلی و قسمتی از اعضای مربوط را از دست داده و می‌میرد. در مدت کوتاهی که عمل جفتگیری انجام می‌گیرد، اسپرم نر به واژن ملکه وارد می‌شود. برای جلوگیری از خروج و ریزش اسپرم از واژن ، حشره نر بلافاصله دهانه خروجی واژن را با ماده ژلاتینی مخصوص مسدود می‌کند. اسپرماتوزوئیدها سپس به سمت کیسه اسپرم شناور و در آن متمرکز می‌شوند. در کیسه اسپرم ، اسپرماتوزوئیدها بطور منظم ، پهلوی هم و تقریبا بدون حرکت قرار می‌گیرند. ملکه معمولا قبل از اینکه شروع به تخم گذاری کند، چندین بار جفتگیری کرده به اندازه کافی برای آینده خود اسپرم ذخیره می‌کند. تخمگذاری کمی بعد از اینکه ملکه جفتگیری کرد، توجه کارگران نسبت به ملکه بیشتر می‌ شود. درهر جا که ملکه قرار گیرد حلقه‌ای از کارگران که اعضای آن مرتب تغییر می‌کند، تشکیل می‌گردد. زنبورهای کارگر جوان اقدام به تغذیه ملکه می‌کنند و بدن او را بوسیله شاخکهای خود لمس نموده با دهان می‌لیسند تا مواد مترشحه ملکه را دریافت کرده بین سایر زنبورها تقسیم کنند. ملکه هنگام تخمگذاری در روی شانه‌ها ، روی قاعده مشخصی حرکت می‌کند. ابتدا سر خود را وارد تک تک سلولها نموده آنها را آزمایش می‌کند و سپس تخمی در آن قرار می‌دهد. برای این منظور ، شکم خود را خم کرده انتهای آن را داخل سلول می‌کند. دیدن ملکه بعضی از مربیان وقت زیادی برای جستجوی ملکه صرف می‌نمایند ولی بهتر است به جای این کار اطلاع حاصل کنند که ملکه خوب کار می‌کند یا خیر. اگر در کندو به مقدار کافی نسل زنبور در مراحل مختلف دیده شود که در قابها بطور منظم برقرار شده‌اند، نشان می‌دهد که فعالیت ملکه رضایت بخش می‌باشد. بنابراین ، احتیاجی نیست که تمام کندو بازرسی شود و امتحان یکی دو قاب نسل کافی است. ولی اگر حتما لازم باشد که ملکه دیده شود باید کندو را با آرامش کامل باز نمود. وارد کردن ملکه تازه به کندو این عمل به منظور تعویض ملکه صورت می‌گیرد. در این روش ، مربیان ملکه لازم را از موسسات تربیت ملکه خریداری و از آن استفاده می‌کنند. می‌توان تعویض ملکه را در هر موقع سال عملی نمود ولی اغلب آن را در اواخر دوره عسل کلی و یا در اوایل بهار انجام می‌دهند و معمولا در بهار ، هنگام جلوگیری از بچه دادن، به این کار اقدام می‌کنند. در هر صورت ، برای شروع به این کار ، باید نصف روز یا چند ساعت قبل از آن که ملکه جدید وارد شود، ملکه سابق را بگیرند و بیرون کنند. لوازم مورد نیاز برای زنبورداری یک کندوی خوب باید از ورود زنبورهای مهاجم جلوگیری کند. مقاوم در برابر اثرات مخرب نور خورشید و باران باشد. مانع از نفوذ موریانه‌ها گردد. اغلب کندوها چوبی هستند. قسمتهای مختلف یک کندو از پایین به با لا تخته تحتانی ، طبقه ، پنجره ملکه ، قابها و زیرسازی آنها ، صفحه جدا کننده ، سرپوش ، ابزارآلات زنبورداری لباس کار زنبورداری ، یک جفت پوتین یا چکمه خوب ،‌ یک جفت دستکش ، توری جهت پوشاندن صورت ، دودی یا دودکن ، کاردک زنبورداری ، کلاه ، برسی یا شاه پر ، قفس ملکه ، بچه گیر ، یک قوطی کبریت. دودی یا Smoker زنبوران عسل تندخو به سادگی به زنبوردار اجازه خارج کردن عسل از کندو را نخواهند داد. برای تخفیف دادن حملات آنها و یا اداره کردن زنبوران زمانی که کندو مورد بازدید قرار می‌گیرد از وسیله‌ای به نام دودی یا دود کن استفاده می‌شود. برخی از دودکنها از قلع و برخی از مس یا استیل ضد زنگ ساخته شده‌اند و یک دودکن باید دمنده قوی و مخزن آتش مناسب داشته باشد. بسته‌های مقوای نازک ، گونی کنف خشک و بخصوص پوسیده ، تکه‌های پارچه یا لباس پشمی کهنه ، چوب پوسیده و پهن گاو بهترین سوختها برای دودکن به حساب می‌آیند.

---

جهت ثبت نام در دوره  اصول پرورش زنبور عسل بر روی تصویر فوق کلیک نمایید

دوره غیر حضوری است و محتوای الکترونیکی در قالب CD یا DVD به آدرستان ارسال می گردد

پس از پایان گواهی و مدرک معتبر  اصول پرورش زنبور عسل با قابلیت ترجمه رسمی دریافت می نمایید

مشاوره رایگان : ۰۲۱۲۸۴۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۲۲۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۳۳۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۸۸۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۹۹۲۸۴

---

زنبور عسل گونه‌ای زنبور است که عسل می‌سازد. زنبور عسل این کار را با گردآوری شهد گل‌ها در کندو انجام می‌دهد. در فارسی به زنبور عسل منگ، منج و مگس انگبین هم گفته می‌شود زنبورهای هر کندو یکی از سه نوع زنبور ملکه، زنبور نر و زنبور کارگر هستند. زنبور عسل از حشرات اجتماعی است حتی اگر در خارج از کندو دارای غذای کافی باشد نمی‌تواند به تنهایی زندگی کند. ملکه ملکه معمولاً مادر تمامی زنبورهای موجود در کندو است. جنسیت آن ماده بوده و مهم‌ترین وظیفه‌اش تخم گذاری می‌باشد. ملکه در تاریک‌ترین و محفوظ‌ترین نقطه کندو سکونت دارد و در اطراف این محل خانه‌های ویژه‌ای برای محافظت از تخم‌ها و نوزادان قرار گرفته. علاوه بر این‌ها سه تا ده خانه برای ملکه‌های جوان در نظر گرفته شده است. ملکه همانند روح کندو محسوب می‌شود و اگر ملکه را بردارند و جانشینی برای او وجود نداشته باشد بعد از سه یا چهار ساعت تمام کارهای کندو متوقف می‌شود و بعد از مدتی زنبورها بر اثر اندوه نداشتن ملکه نابود می‌گردند. ملکه از اواخر فروردین تا اواخر خرداد روزانه حدود ۱۵۰۰ تخم می‌گذارد. ملکه‌ها و کارگرها از تخم‌های لقاح شده و نرها از تخم‌های غیر لقاح شده (هاپلودید) به وجود می‌آیند. طول بدن ملکه بسته به هر نژاد متفاوت می‌باشد. بال‌های آن کوچک بوده و خرطوم آن توانایی جمع آوری شهد گل‌ها را نداشته و در عوض دارای شکمی بزرگ‌تر از ماده‌های کارگر بوده و به طور طبیعی بیش از ۵ سال می‌تواند زنده بماند. در زنبورداری تجاری به علت کاهش تخمریزی از سال دوم زندگی به بعد، بیش از دو سال از یک ملکه استفاده نمی‌شود. ملکه عسل در زمان شفیرگی گرده نمی‌خورد و بجای آن ژله رویال مصرف می‌کند و شفیره‌ای که از گرده تغذیه شود هیچگاه به ملکه تبدیل نشده و کارگر خواهد شد. ملکه تا آخر عمر توسط ژله رویال تولیدی کارگران تغذیه می‌شود. از فراورده های زنبور عسل می توان به ۱-عسل ۲-موم ۳-بره موم ۴-ژله رویال ۵-گرده ۶-زهر اشاره کرد زنبور نر زنبورهای نر در کندو تنها وظیفه بارور نمودن ملکه را دارند و تا می‌توانند عسل می‌خورند و دارای نیش نمی‌باشند. دارای سر و بال‌های بزرگ می‌باشند. توانایی جمع‌آوری شهد و گرده را نداشته و ۲۴ روز زنده می‌مانند. زنبور نر در حجره‌های بزرگ‌تری نسبت‌به زنبورهای کارگر پرورش می‌یابند. تخمهای بارورنشده ملکه به زنبور نر تبدیل می‌شوند. زنبور کارگر جنسیت زنبورهای کارگر ماده بوده و بیشتر جمعیت کندو را تشکیل می‌دهند. طول بدن آن‌ها ۹ میلیمتر می‌باشد. در یک کندوی قوی با بیش از ۱۰ قاب، حدود ۷۰ هزار زنبور کارگر وجود دارد. زنبورهای کارگر با اینکه ماده هستند توانایی بارور شدن ندارند. ولی در صورت نبودن ملکه در کندو می‌توانند تخم ریزی کنند. که در زنبورداری ماده تخم‌گذار گفته می‌شود. نیش زنبورهای ماده خاردار بوده و طول آن در حدود ۱ میلی متر می‌باشد. به خاطر وجود همین خارها پس از نیش زدن و ورود زهر به بدن موجوداتی که ساختار گوشتی دارد نیش در پوست گیر کرده و موجب جدا شدن کیسه زهر از زنبور می‌شود. و پس از چند دقیقه زنبوری که نیش زده خواهد مرد. این باور اشتباه وجود دارد که زنبور ها به صورت آگاهانه اقدام به نیش زدن میکنند و به عبارتی خود را فدا میکنند ولی زنبور ها به هیچ وجه نمی‌دانند بعد از نیش زدن کیس ی زهرشان پاره خواهد شد. وظایف زنبورهای کارگر • رفتن به خارج از کندو و تهیه عسل از شیره گل‌ها • تغذیه نوزادان • تهیه صمغ برای پوشاندن شکاف‌ها و روزنه‌ها جهت جلوگیری از ورود نور و مواد خارجی به کندو • تهیه آب برای ادامه حیات و نمک برای رشد نوزادان • نگهبانی و رسیدگی به وضع نوزادان و ملکه و پرستاری از آنان • تمیز کردن کندو و تهیه هوای مورد نیاز آن • انبار کردن اندوخته‌ها و مرمت کندو تعدادی از کارگران در هر ساعت شیره دویست تا سیصد گل را مکیده و به کندو می‌آورند و به مامورین حمل و نقل تحویل می‌دهند و آن‌ها نیز عسل دریافت کرده را انبار می‌کنند. در ورودی لانه چندین زنبود پاسداری می‌کنند و مانع ورود حشرات بیگانه و غارتگر می‌شوند. در داخل کندو عده‌ای مامور نظافت هستند و فضولات زنبوران نر را که کاری جز خوردن عسل ندارند از کندو بیرون می‌برند. چند زنبور هم با بال زدن پیوسته حرارت کندو را تعدیل و هوا را تهویه می‌کنند. پرستاران هم مواد غذایی را به نوزادان و ملکه می‌رسانند. نوزادان نوزادان پس از خروج از تخم بعد از طی دو مرحله به صورت زنبور کامل در می‌آیند. در مرحله اول به صورت کرم‌های سفیدی هستندو در خانه‌های کوچکی به سر می‌برند و پرستاران به آن‌ها غذا می‌رسانند و پس از چند روز به صورت زنبورهایی در می‌آیند که هنوز کامل نشده‌اند و به حالت خوابیده و خشک شده به سر می‌برند (مانند حالت پروانه ابریشم در پیله) به این جهت غذا نمی‌خورند تا وقتی که به صورت حشره کامل درآیند. زنبور عسل برآورد می‌شود که زنبور عسل در تهیه و تولید یک سوم غذای بشری سهیم باشد. واین بدان معنی نیست که عسل یک سوم غذای بشری است، بلکه باید گفت که زنبور عسل نقش مهمی در باروری گیاهان دارد و اگر زنبور نبود چه بسا که در بسیاری از اوقات باروری گیاهان امکان پذیر نبود. زنبور عسل وقتی بر روی گلی می‌نشیند، دانه‌های گرده را از اندام نرینه گل (پرچم) با خود برمی‌دارد و هنگامی که به سوی گل دیگری می‌رود، با این دانه‌های گرده اندام مادینه گیاه (تخمدان) را بارور می‌سازد، وبنا به اظهارات اتحادیه ملی پرورش دهندگان زنبور عسل در فرانسه، زنبور عسل اقدام به تلقیح وباروری گل آفتابگردان و درختان سیب به میزان ۷۰٪ و توت فرنگی و گیلاس به میزان ۸۰٪ و درختان میوه دار کوچک به میزان ۹۰٪ و شبدر و یونجه بنفش به میزان ۱۰۰٪ می‌نماید و اگر زنبور عسل نباشد، میزان تولیدات گیاهی به شدت کاهش می‌یافت و بدین گونه قبل از این که به موضوع اهمیت تولید عسل بپردازیم، باید کمی واقع بین باشیم و دریابیم که زندگی ما بدون زنبور عسل بسیار دشوار می‌شد. باغداران و کشاورزان به خوبی از نقش زنبور عسل در باروری گیاهان و افزایش محصولات کشاورزی آگاه هستند و به همین علت هیچ گاه در اجاره دادن باغ‌های خود به پرورش دهندگان زنبور عسل تردید نمی‌کنند وبدین وسیله سعی می‌کنند که میزان تولید محصولات خود را دوبرابر سازند. جمع آوری شهد – گرده – آب – بره موم – پاسبانی از کندو – تولید عسل – رسیدگی به ملکه – پرورش نوزادان – رسیدگی به کندو و پاکیزگی آن از بیشترین وظایف زنبورهای کارگر می‌باشد.

 هیدروپونیک یا کشت بدون خاک

اولین شواهد علمی ثبت شده در مورد هیدرو پونیک مربوط به جان ون هلموت بلژیکی است و پس از آن جان وودوارد انگلیسی گیاهان را در آبی که حاوی انواع متعددی از خاکها بود ، کشت کرد و فهمید بهترین رشد در مخلوطی صورت می گیرد که حاوی مقدار بیشتری خاک است و نتیجه گرفت که رشد گیاه حاصل موادی است که از خاک در آب حل شده است و در اختیار گیاه قرار گرفته است و خود آب به تنهایی قادر به بر آورده کردن نیازهای گیاه نمی باشد. تجربیات ادامه پیدا کرد و در این بین نکات تازه ای از فرایند رشد و تغذیه گیاه روشن شد.

 با کشف و توسعه پلاستیک، هیدرو پونیک نیز گام بزرگی به جلو رفت. کاربرد پلاستیک هزینه ها را کاهش داد و سادگی کار بیشتر شد. بسترها براحتی از محیط بیرون جدا شدند و با مدیا پر شدند، با توسعه پمپهای مناسب، والوها و سایر تجهیزات، اتو ماتیک کردن سیستم ممکن شد. پروژه های هیدروپونیک بزرگی برای تولید انواع سبزیجات و گلها شکل گرفته و در حال شکل گیری است و همچنان در حال گسترش است.

اساس این روش کشت بر عدم استفاده از خاک و تأمین مواد غذایی مورد نیاز گیاه از طریق آب و محلولهای غذایی استوار است. در واقع کشت بدون خاک ، قرار گیری ریشه گیاه در یک محیط ثابت، محلول غذایی جاری و هوادهی شده، بستر غیرآلی( مانند پرلیت) و یا دربستری با مواد آلی مانند پیت ماس است.

  از ارزشهای متداول کشت بدون خاک توت فرنگی که بصورت تجاری مطرح است می توان به سیستم کشت در گلدان ها چهارگوش یونولیتی که در هر گوشه آن یک گیاه در پرلیت یا ماسه کشت می شود اشاره نمود. با استفاده از این گلدانها می توان سیستم کشت Yerti-GRO را که در آن تا ۸ گلدان روی هم قرار می گیرند را مورد استفاده قرار داد، با این روش می توان از فضای عمودی استفاده بیشتری نمود و غذادهی را از گلدان بالاانجام داد.

روش دیگر استفاده از کیسه های پلی اتیلنی بلند به صورت آویزان می باشد. در این روش در کیسه ها سوراخهایی را برای کاشت نشاء تعبیه کرده و محلول غذایی را از بالا به درون کیسه با آبیاری قطره ای در اختیار گیاه قرار می دهند.

کشت به روش هیدرو پونیک در داخل و خارج گلخانه امکان دارد.

کنترل دما، رطوبت و مدیریت سایر فاکتور ها در داخل گلخانه، چه در کشت خاکی، چه در کشت بدون خاک یکسان است. تفاوت عمده به  سیستم حمایت فیزیکی گیاه و روش ارائه آب و مواد غذایی مربوط می شود.

۱- تراکم بیشتر : استفاده از اتاقهای رشد برای جوانه زنی و تولید گیاهچه و کاهش فضای رقابتی بین گیاهان این امکان را می دهد که تعدا بیشتری گیاه در واحد سطح داشته باشیم. این مزیت بخصوص در مکانهایی که زمین و هزینه ساخت گلخانه بسیار زیاد است، (مانندکشورهای اروپایی) بسیار ترغیب شده اند.

۲- افزایش تولید: گزارشات نشان می دهد که افزایش تولید و بهبود کیفیت از نتایج تغذیه مطلوب است. از آنجا که مدیریت تغذیه در هیدروپونیک بهتر انجام می گیرد. تولید افزایش می یابد . باید در مورد بوته های رز در هلند همراه با استفاده از نور مصنوعی و کشت هیدروپونیک کاملا اتوماتیک و مدرن و گلخانه های فوق مدرن شیشه ای، تزریق دی اکسید کربن و سایر فاکتورهای رشد ، تولید هر بوته بین ۱۵ تا ۳۰ درصد افزایش می یابد. کارشناسان تخمین می زنند در گلخانه های پلاستیکی با سیستم مدیریت بسیار خوب و کنترل دقیق دما و رطوبت بدون نور مصنوعی و تزریق دی اکسید کربن، استفاده از سیستم هیدرو پونیک تولید را ۱۲-۸ درصد افزایش دهد.

۳-  کاهش از دست رفتن آب از طریق تبخیر: از آنجا که در این کشت آب با هوا بطور مستقیم در تماس نیست، مقدار از دست دادن آب از طریق تبخیر بشدت کاهش می یابد. اگر چه این امر در مصرف آب تاثیر دارد، ولی رطوبت ایجاد شده حاصل از ورود آب بخار شده به هوا نیز وجود نخواهد داشت و برای تامین رطوبت گلخانه بخصوص در ماههای گرم، باید دقت بیشتری کرد.

۴-  آفات و بیماریهای خاکزی وجود ندارند: بدلیل عدم استفاده از خاک وجود بیماری های قارچی خاکزی و سایر پاتوژنهای خاکزی در صورت استریل کامل مدیا منتفی  است .ولی به هر حال اگر پاتوژن به هر نحو وارد مدیا شود، میتواند بشدت و سرعت وحشتناکی گسترش یابد.

تولید کننده ای که در سیستم هیدروپونیک تولید می کند باید پس زمینه قوی در علوم گیاهی داشته باشد و تقریبا یک شیمیست باشد. از آنجا که سیستم تغذیه،تزریق کننده ها، پمپها و محاسبه گرها نیز نیاز به تعمیر، نگهداری و باز بینی دارند، وجود متخصص خبره محلی که در زمانهای خاص و بحرانی بتواند بسرعت در سایت حاضر شده و پروژه را نجات دهد الزامی است.

۵- نیاز به کودهای خالص با کیفیت بالا دارد: از آنجا که در این سیستم گیاه در تماس مستقیم با محتویات کود است و ماده  واسطه ای به نام خاک برای تحمل استرس وجود ندارد، هر گونه ناخالصی و یا نامحلول بودن  باعث می شود که مصرف کود را غیر ممکن کند. لذا تنها استفاده از کودهای خالص با کیفیت بالا که خواه نا خواه قیمت آنها چندین برابر کودهای عادی است الزامی است. اوضاع وقتی وخیم تر می شود که تولید کننده از سیستم برگشت دار Recycled استفاده نکند. در این صورت مصرف این نوع کودها افزایش می یابد. هزینه های جاری بالا می رود و سود خالص بشدت کاهش می یابد.

---

جهت ثبت نام در دوره اموزشی مدیریت گلخانه های هیدروپونیک بر روی تصویر فوق کلیک نمایید.

دوره غیر حضوری است و محتوای الکترونیکی در قالب CD یا DVD به آدرستان ارسال می گردد.

پس از پایان گواهی و مدرک معتبر مدیریت گلخانه های هیدروپونیک با قابلیت ترجمه رسمی دریافت می نمایید.

مشاوره رایگان: ۰۲۱۲۸۴۲۸۴ و ۰۹۱۳۰۰۰۱۶۸۸ و ۰۹۳۳۰۰۲۲۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۳۳۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۸۸۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۹۹۲۸۴

 

---

مزایای گلخانه های هیدروپونیکاهداف 

وجود مزایای بسیار بارز گلخانه های هیدروپونیک در مقایسه با سایر انواع آن، سبب شده است که رشد روز افزونی برای آن در جهان بوجود آید که در این جا به منظور آشنایی بیشتر ، برخی مزایای اساسی این نوع گلخانه ها آورده شده است.

الف) کاهش مصرف آب

یکی از مزایای بارز گلخانه های هیدروپونیک، مصرف آب می باشد، مصرف آب در این گلخانه ها بطور متوسط یک سیستم کشت سنتی و یک پنجم کشت در گلخانه های دیگر است . از اینرو در مناطقی که کم آبی در آن وجود دارد ایجاد این نوع گلخانه ها از مزایای بالایی برخوردار خواهد بود.

ب) عدم نیاز به خاک حاصلخیز

بستر کشت گلخانه های هیدروپونیک مواد دیگری غیر از خاک است. از طرف دیگر غذای مورد نیاز گیاه از طریق آب وارد بستر شده و به مصرف گیاه می رسد. از این رو زمین و خاک گلخانه نقشی در عملکرد آن ندارد و بدین وسیله برخلاف سایر گلخانه ها و کشت سنتی، گلخانه های هیدروپونیک در کلیه مناطق بدون در نظر گرفتن شرایط اقلیمی قابل ایجاد است و نوع و کیفیت خاک محل، هیچگونه تأثیر در آن ندارد.

 ج)کاهش شدید آفات و بیماریها

همانطوریکه می دانیم منشاء کلیه آفات و بیماریها، خاک است از این رو آنجائیکه در کشت هیدروپونیک کشت بدون خاک است از این رو هیچ گونه آفات و بیماری متوجه گیاه نخواهد شد و بدین وسیله هزینه های ناشی از ضرورت مراقبتهای کشاورزی و استفاده از سموم و غیره به کلی منتفی می گردد.

   البته در این جا لازم به ذکر هستیم که احتمال ورود برخی بیماری از طریق کارگران شاغل در گلخانه و پرندگان و حشرات وجود دارد که در این صورت با اعمال کنترلهای مناسب، انتقال این گونه بیماریها نیز کاملاً محدود خواهد شد.

د) عملکرد بالا

  یکی دیگر از خصوصیات بارز گلخانه های هیدروپونیک ، عملکرد در هکتار بسیار بالا می باشد. قابل کنترل بودن سیستم تغذیه گیاه، نبود آفات و امراض نباتی، قابل کنترل بودن دقیق شرایط محیطی و غیره سبب افزایش عملکرد در هکتار این گلخانه می گردد. بطوری که درحالت متوسط عملکرد این گلخانه تا پنج برابر کشت خاکی خواهد بود.

 ر) کیفیت بالای محصولات تولیدی

  از دیگر مزایای کشت هیدروپونیک، کیفیت بسیار بالای محصولات تولید شده می باشد، قابلیت کنترل تغذیه گیاه و قابلیت کنترل شرایط محیطی، از جمله عواملی است که سبب افزایش قابل توجه کیفیت محصولات تولیدی می شود. چه از نظر شکل و ظاهر و زیبایی وشاید به جرأت بتوانیم بگوییم از نظر کیفیت محصولات تولید شده در کشت هیدروپونیک قابل مقایسه با کشتهای خاکی نمی باشد.

 

اهداف کشت هیدروپونیک

۱-  تولید میوه و سبزی تازه در زمینهای خشک، سنگی، باتلاقی و زمینهایی که به هر دلیل غیر قابل کشت هستند.

۲- بهره برداری از اماکن متروکه مثل انبار، گاراژ و غیره

۳- کشت گیاهان علوفه ای بطور متوالی برای واحدهای کوچک دامداری

۴- صرفه جویی قابل ملاحضه در مصرف آب در مناطق که آب کمیاب است.

۵- بازده بیشتر در تولید سبزیجات و گلهای خارج از فصل درگلخانه

۶- سهولت پیش بینی میزان عملکرد ۷- کیفیت بهتر محصولات

۸- کاهش میزان ابتلا به بیماریهای ارگانیک و انگلی گیاهان

۹- کاهش هزینه نیروی انسانی به علت حذف عملیاتی که به خاک مربوط می شود.

پنبه یک نوع محصول کشاورزی‌ست که از الیاف پوشانندهٔ دانهٔ گیاه پنبه با نام علمی (Gossypium) . پنبه، در تولید نخ وپارچه به کار برده می‌شود یکی از زراعت های معمول در کشور ، کشت پنبه است.  محصول پنبه به خاطر داشتن ارزش اقتصادی و تجاری، در جهان به طلای سفید معروف می باشد. این گیاه در مناطق «گرم و خشک» و «نیمه خشک» کشت می شود. پنبه در تأمین پوشاک، روغن، خوراک دام، صنایع و نساجی نقش مهمی ایفا می کند. یکی از مهم ترین عوامل تولید اقتصادی محصول پنبه در مناطق مختلف، کشت مکانیزه است. برای تولید محصول کافی و مرغوب باید

شرایط رشد و نمو گیاه را به خوبی فراهم کنیم. به طور کلی، پنبه در اکثر زمین ها به خوبی رشد می کند. خاک های «رسی و شنی» و «شنی رسی» و به خصوص زمین های «هوموسی» برای زراعت پنبه مناسب ترند.

دوره رشد پنبه به چهار مرحله تقسیم می شود: ۱٫    کشت بذر تا سبز شدن ۲٫    سبز شدن تا ظهور غنچه ۳٫    ظهور غنچه گل تا تشکیل غوزه ۴٫    تشکیل غوزه تا باز شدن آن این مراحل رشد، زمانی به خوبی طی می شود که بذرهای پنبه در بستری مناسب کشت شوند.

---

جهت ثبت نام در دوره اموزشی کشت پنبه بر روی تصویر فوق کلیک نمایید دوره غیر حضوری است و محتوای الکترونیکی در قالب CD یا DVD به آدرستان ارسال می گردد. پس از پایان گواهی و مدارک معتبر  با قابلیت ترجمه رسمی دریافت می نمایید. مشاوره رایگان: ۰۲۱۲۸۴۲۸۴ و ۰۹۱۳۰۰۰۱۶۸۸ و ۰۹۳۳۰۰۲۲۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۳۳۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۸۸۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۹۹۲۸۴

---

تهیه زمین: قبل از کشت، باید در مورد نحوه تهیه زمین دقت کرد تا زمین نرم و در عین حال به هم پیوسته و مناسبی برای زراعت پنبه آماده شود. برای این منظور، شخم پاییزه توصیه می گردد. چنانچه زمین در عمق بیشتر از ۲۰ سانتیمتر سفت باشد، زیر شکن در پاییز ضروری است. به محض مناسب شدن شرایط کاشت و حرارت کافی، بسته به مناطق مختلف، از نیمه دوم فروردین ماه تا نیمه دوم اردیبهشت ماه، اقدام به کشت پنبه می کنیم. دوره رشد، زمانی است که بذر پنبه در بستر خاک قرار دارد و محیط مناسبی برای رشد در اختیارش می باشد. در روش کرتی بیشتر از ۸۰% بذرها چنین محیطی را در اختیار ندارند و در دوره های اولیه سبز شدن خشک می شوند. چنانچه زمین در عمق بیشتر از ۲۰ سانتیمتر سفت باشد، زیر شکن در پاییز ضروری است عملیات تهیه زمین ۱-    شخم عمیق پاییزه و زمستانه: این شخم به طور عمده، در فصل پاییز و حداکثر تا ۱۵ بهمن ماه صورت می گیرد. شخم پاییزه سبب خواهد شد تا بعضی از آفات پنبه که دوره زمستان گذرانی در خاک را طی می کنند، به سطح خاک آمده و در اثر سرما، یخبندان و عوامل دیگر -از جمله پرندگان- از بین بروند. درضمن، در حالی که خاک بر اثر بارندگی های زمستان مرطوب است، به وسیله دیسک نرم، مزرعه را برای کاشت آماده می کنیم. ۲-    انجام «آب تخت زمستانه» به منظور تکمیل مبارزه زراعی زمستانه، باعث از بین رفتن شفیره های زمستان گذران، ذخیره رطوبت کافی و جلوگیری از تنش خشکی در اوایل فصل کاشت خواهد شد. ۳-    استفاده از زیر شکن (ساب سویلر) هر سه سال یک بار، به خصوص در زمین هایی که لایه های زیر زمینی سختی دارند (در عمق بیشتر از ۲۰ سانتی متر)، بسیار مفید است. در حالی که خاک بر اثر بارندگی های زمستان مرطوب است، به وسیله دیسک نرم، مزرعه را برای کاشت آماده می کنیم.

نکات مهم در کاشت پنبه: ۱-    استفاده از بذرهای اصلاح شده دلیتنه، به دلیل کاهش میزان مصرف بذر، سبز بهتر و تولید بیشتر  توصیه می شود. ۲-    بهترین زمان کاشت پنبه، وقتی است که خطر یخبندان برطرف شده و حرارت متوسط هوای محیط در طی یک هفته به حدود ۱۶ درجه سانتی گراد رسیده باشد. معمولاً این درجه حرارت، از ۲۰ فروردین تا ۲۰ اردیبهشت، به ترتیب برای نواحی جنوبی تا شمالی خراسان رضوی تأمین می شود. ۳-    کشت ردیفی پنبه را می توان با خطی کارها، ردیف کار و یا پنوماتیک انجام داد. کشت ردیفی به دلایل زیر بر کشت دستپاش ارجحیت دارد: - مقدار مصرف بذر در واحد سطح کمتر بوده و قابل تنظیم است. - بذر در عمق مناسب قرار گرفته و در نتیجه، سبز  محصول مطلوب و یکنواخت خواهد بود. - عملیات داشت (وجین، تنک و غیره) و برداشت به راحتی انجام می شود. کشت ردیفی بر کشت دستپاش ارجحیت دارد. ۴-    عمق مناسب کاشت بذر پنبه، متناسب با بافت خاک، ۷-۴ سانتی متر است . (اصولاً عمق کاشت در خاک های سنگین، کمتر از خاک های سبک است). ۵-    میزان مصرف بذر پنبه در کشت ردیفی با بذر کار به مقدار ۲۰ کیلوگرم دلفینه و یا ۴۰ کیلوگرم کرکدار کافی است. در کشت تاروئی، با اعمال مدیریت صحیح، می توان با مصرف ۶۰ کیلوگرم بذر کرکدار و در کشت کرتی با مصرف ۸۰ کیلوگرم بذر کرکدار ، سبز مناسبی داشت. ۶-    تراکم مناسب در زراعت پنبه، با توجه به شرایط خاک از نظر حاصلخیزی، بافت و شوری ۱۰۰-۶۵ هزار بوته در هکتار می باشد. بدیهی است در خاک های با بافت سنگین و حاصلخیز به دلیل رشد رویشی زیاد، تعداد بوته در واحد سطح کمتر در نظر گرفته می شود. ۷-    بهترین فاصله بین ردیف ها و نیز بین بوته های روی ردیف ها، با در نظر گرفتن تراکم مناسب، رسیدن به حالت مربعی است. بدیهی است در صورتی که برداشت پنبه مکانیزه باشد، باید فواصل بین ردیف ها متناسب با عرض کار کمباین در نظر گرفته شود.

مقدمه تا قبل از انقلاب صنعتی آلودگی هوا ناشی از فعالیت های طبیعی مانند آتش فشان ها، گرد و غبار، آتش سوزی های طبیعی و نمک دریاها بوده ، اما با ورود انسان به عصر صنعت و کشف ذغال سنگ و سوخت های فسیلی تعریف جدیدی از آلودگی هوا ارائه گردید. آلودگی هوا ناشی از ورود یک یا چند ماده آلوده کننده به هوا می باشد به صورتی که کیفیت هوا را به زیان انسان، حیوان و گیاه تغییر دهد.دامنه آسیب های وارده و میزان تاثیر آن ها کاملاً شناخته نشده است زیرا در آزمایشگاه ها اثرات یک ماده آلاینده به تنهایی بررسی می شود در حالی که در طبیعت همواره ترکیب چندین ماده آلاینده موجود زنده را تحت تاثیر قرار می دهد. از آن جا که گیاهان مانند جانوران تحرک ندارند و زیستگاه مشخص تری دارند مطالعه آن ها آسان تر بوده و تاثیرات محیطی را بهتر از جانوران منعکس می کنند و به دلیل بیوماس بیشتر تاثیر گیاهان بر محیط زیست فیزیکی بیشتر است و آخر آن که گیاهان منبع غذا و انرژی دیگر موجودات زنده از جمله انسانند(قربانلی،۱۳۸۱). عوامل موثر در رشد گیاهان عبارتند از : ۱-عامل فیزیوگرافی یا شکل سطحی زمین ۲-عامل آب و هوایی ۳-عامل خاک که شامل فیزیک خاک، شیمی خاک، رطوبت و دما و موجودات زنده خاک می باشند. هریک از عوامل فوق می تواند باعث استقرار و یا مانع از استقرار گیاه در محیط طبیعی گردد.اگر شرایط محیطی مناسب برای گیاهان فراهم گردد آن ها توانایی گسترش در سراسر کره خاکی را خواهند داشت. گیاهان سبز اولین حلقه از زنجیره اکوسیستم می باشند، هرگونه تاثیر زیان باری بر گیاهان، حیات و سلامت سایر حلقه های این زنجیره را به خطر می اندازد.از عمده ترین آلاینده های موجود در هوا می توان به دی اکسید سولفور(SO2)، دی اکسید نیتروژن(NO2)، سرب(pb)، ازن(O3)، ترکیبات فلورین، دوده و ذرات معلق کمتر از ۱۰ میکرون اشاره نمود(نظامی و همکاران،۱۳۹۶).  

---

 

جهت ثبت نام در دوره آموزشی منابع طبیعی و آبخیزداری بر روی تصویر فوق کلیک نمایید

دوره غیر حضوری است و محتوای الکترونیکی در قالب CD یا DVD به آدرستان ارسال می گردد

پس از پایان گواهی و مدرک معتبر دوره آموزشی منابع طبیعی و آبخیزداری با قابلیت ترجمه رسمی دریافت می نمایید

مشاوره رایگان: ۰۲۱۲۸۴۲۸۴ و ۰۹۱۳۰۰۰۱۶۸۸ و ۰۹۳۳۰۰۲۲۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۳۳۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۸۸۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۹۹۲۸۴

---

    مواد و روش ها این تحقیق به روش توصیفی صورت گرفته است و در آن به تاثیرات آلودگی هوا بر گیاهان توجه گردیده است.تا کنون تحقیقات متعددی در رابطه با اثر آلودگی های محیطی بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی و مرفولوژیکی گیاهان مختلف انجام گرفته است.به عنوان مثال در تحقیقاتی اثر آلودگی هوا بر اکالیپتوس در دو منطقه پاک و آلوده در جنوب غربی ایران بررسی و نتایج نشان دادند در منطقه آلوده غلظت کربو هیدرات های محلول و میزان پرولین موجود در برگ افزایش یافته و آلودگی هوا سبب آسیب برگ ها و روزنه ها و پیری زودرس و کاهش فعالیت های فتوسنتزی و در نتیجه کاهش رشد گردیده است(Agbaire&Esiefarienrhe,2009). بررسی اثر آلودگی های محیطی منطقه اطراف کارخانه مس سرچشمه بر ویژگی های بیوشیمیایی و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی گونه های کاج Pinus nigra وelderica  Pinus نشان دادند آلودگی محیطی این منطقه بر فرایندهای زیستی گیاهان موثر است به طوری که باعث کاهش رنگیزه های فتوسنتزی در هر دو گونه گردید(علومی و همکاران،۲۰۱۶). یکی از دلایل کاهش میزان رنگیزه های فتوسنتزی نظیر کلروفیل وجود فلزات سنگین در تنش آلودگی می باشد.گیاهان با وجود آن که در کاهش آلودگی هوا تا اندازه ایی موثرند ولی آلودگی هوا اغلب با کاهش میزان رنگیزه های فتوسنتزی می تواند بازده فتوسنتز و ظرفیت تصفیه هوای آن ها را که علاوه بر زیبایی فضای شهری یکی از اهداف توسعه فضاهای سبز در کلان شهرها است را تقلیل دهد(ظفری و همکاران،۱۳۹۵). یکی از آلودگی های هوا که در سال های اخیر گاهی در مناطق غرب، جنوب غرب و اخیراً مرکز ایران شاهد آن بوده ایم پدیده گرد و غبار است.در چند سال اخیر در اثر گسترش بیابانها و فعالیت های انسانی که موجب خشک شدن تالاب ها و دریاچه ها و جابجایی توده عظیمی از خاک دانه ریز در کشورهای عراق، سوریه و عربستان شد و به صورت جبهه ایی از گرد و غبار باعث آلودگی شدید هوا در مناطق گسترده ایی از ایران گردیده است(چوپانی،۱۳۸۸). بیش از ۵۶ درصد ذرات گرد و غبار اندازه ایی کوچکتر از ۲۵۰ میکرون دارند که موجب اختلال در فتوسنتز گیاهان و کاهش سرعت شیره آن ها و در نتیجه توقف رشد و کاهش قدرت دفاعی آن ها در برابر آفات و بیماری ها می شوند(Kumar,1992). تاثیر آلودگی هوا بر گیاهان ۱-اثر مستقیم: در صورتی که مواد آلاینده دارای تراکم زیاد و فراتر از آستانه تحمل گیاه باشند با توجه یه سن و عوامل اکولوژیکی، تعادل جامعه گیاهی بر هم خورده و ترکیب فلور و پراکنش گونه ها برهم خورده و علاوه بر آن اندام های گیاه قدرت رشد و نموی خود را از دست می دهند، همچنین در سطح سلولی نیز تغییراتی مانند تغییر در متابولیسم و کند شدن اعمال آنزیمی و تغییر در رنگدانه ها پدید می آیند. ۲-اثر غیر مستقیم: از بین رفتن حشرات و پرندگانی که در گرده افشانی گیاهان مهم می باشند.  تاثیر آلودگی بر گیاهان از نظر مدت زمان قرار گیری در معرض آلودگی نیز به سه دسته تقسیم می شود: ۱-تماس حاد: وارد شدن میزان زیاد آلودگی هوا در مدت زمان کم که منجر به رنگ پریدگی گیاه و از بین رفتن شاخه ها و جوانه هایی می شود که در مراحل ابتدایی رشد خود هستند.مانند تاثیر ۷۵۰ تا ۸۰۰ میکروگرم دی اکسید گوگرد برای مدت ۶ تا ۲۴ ساعت بر فضای سبز ۲-تماس مزمن: تاثیر مقادیر پایین آلودگی در مدت زمان طولانی بر گیاه که باعث می شود گیاه واحد فتوسنتزی خود را که مهمترین واحد برای ادامه حیات می باشد از دست بدهد و گیاه دچار ریزش برگ و پیری زودرس شود.مانند تاثیر ۴۰۰ تا ۶۰۰میکروگرم دی اکسید گوگرد برای چند روز متوالی بر فضای سبز. ۳-تماس نامحسوس: آلودگی هوا با غلظت های کم و مدت زمان طولانی بر گیاه تاثیر می گذارد که واکنش گیاه وابسته به نوع آلاینده می باشد. نتایج در مناطق شهری فضای سبز به ویژه درختان در کاهش آلودگی هوا نقش مهمی دارند.هر هکتار جنگل کاری می تواند تا حدود ۶۸ تن گرد و غبار را در خود رسوب دهد وبا تولید ۵/۲ تن اکسیژن نیاز ۱۰ نفر انسان به اکسیژن در یک سال را تامین نماید.اما به دلیل آلودگی هوا طبیعتی که عامل تعدیل و کاهش آلودگی هوا می باشد در حال نابودی می باشد. در فضاهای شهری با انواع آلوده کننده ها سرو کار داریم و مشخص نمی باشد که در نابودی فضای سبز دی اکسید گوگرد تاثیر بیشتری دارد یا اکسید های نیتروژن.اما آن چه مشخص است در بین مواد مضر در هوا آثار دی اکسید گوگردSo2 و ترکیبات فلوئور بر روی گیاهان دارای اهمیت بیشتری می باشد.این گازها قادرند از طریق روزنه ها وارد گیاهان شده و در آن جا با آب موجود ترکیب و تولید اسید سولفوریک نمایند.این اسید سبب مسمومیت های موضعی در گیاه می گردد.هر گیاه فقط تا غلظت بخصوصی از این گاز را تحمل می کند و پس از عبور از آستانه تحمل گیاه منجر به مرگ آن می شود.دی اکسید گوگرد حتی با غلظت کم بر روی تنفس و فتوسنتز گیاه موثر بوده و باعث مرگ سلول های گیاهی بخصوصی در برگ گیاه می شود(بخشی خانیکی،۱۳۹۶). از دیگر آلاینده های مهم گاز اوزون می باشد که طی یک سری واکنش های فتوشیمیایی و در اثر تخلیه الکتریکی در هوا و اشعه فرا بنفش خورشید در استراتوسفر تولید می شود.افزایش غلظت این گاز در سطح زمین برای گیاهان مضر بوده و در مجاورت با No2های خروجی از اگزوز خودروها تشکیل مه دود شیمیایی می دهد.از علائم خسارت این گاز در گیاهان می توان به علائمی همچون ظهور لکه های ریز سیاه و روشن و یا برنزه شدن بر سطح برگ ها اشاره نمود. از آناتومی گیاهان، علاوه بر استفاده در سیستماتیک، در بیان حضور آلودگیهای هوا استفاده میشود. تغییرات آناتومی گیاه به عنوان یک تکنیک آگاه کننده و نشانگر آلودگی های زیست محیطی میباشد. برگ گیاهان نسبت به عوامل خارجی، ازجمله آلاینده های هوا، از سایر قسمتهای گیاه حساستر است برگ با داشتن سطح وسیع، باعث جذب و تجمع آلاینده ها میشود تا سطح آلاینده ها را در محیط کاهش دهد. برگها به علت داشتن روزنه فراوان، مستعدترین قسمت گیاه برای آسیب حاد هستند که اجازه نفوذ آلاینده های هوا را به بافتهای حساس میدهند. مقاومت لایه سطحی برگ اولین مانع آلاینده های گازی هوا برای ورود به برگ است که نسبت به سرعت و میزان باد وشکل و جهت برگها متغیر است. در سرعت های بالاتر باد، کاهش مقاومت لایه سطحی اجازه ورود بیشتر آلاینده ها را به برگ میدهد. سلول هایی که بیشتر در معرض آلاینده های هوا هستند سلول های اپیدرمی میباشند. اما موم کوتیکول یک مانع بالقوه برای بیشتر گازهای آلاینده است . به هر حال گازهای اسیدی میتوانند با مومهای کوتیکول واکنش داده و آن را جدا کنند و از طریق نفوذ به کوتیکول آسیب دیده وارد برگ شوند میزان آسیب هایی که آلاینده های هوا در گیاهان ایجاد میکنند به ورود آلاینده ها به برگ و میزان واکنش پذیری محصولات آلاینده ها با ترکیبات اصلی سلول بستگی دارد. بنابراین بررسی آناتومی و مورفولوژی برگ در شناسایی اثرات آلاینده ها موثر است . جذب آلودگی، به ساختار برگها وابسته است موم کوتیکول و کرک های برگ، مناطقی اصلی برای اثر گذاری هستند. روزنه ها مکانهایی برای جذب آلودگی هستند . تعداد ، اندازه، تراکم و فراوانی روزنه نشان دهنده مقاومت برگ ها به آلودگی میباشند. تعداد کرک، خصوصیت بسیار مهمی در اصطلاح جنبه های محیطی گیاه  است . مطالعات متعدد نشان داده است که بعضی از گونه ها مانند چنار، دارای سطح برگی مومدار در اپیدرم تحتانی هستند که میتواند گرد وغبار و دیگر آلاینده ها را برای کاهش آلودگ ی هوا جمع آوری کند. غلظت نسبتا بالای آلاینده ها از طریق روزنه ها جذب میشود که مسیر اولیه ورود آنها به سلولهای مزوفیل میباشد تنش آلودگی هوا، اندازه و ساختار برگ را تغییر می دهد و در حقیقت با تغییر در اندازه سلولهای برگ در جهت کنترل جذب آلاینده های گیاهی رفتار میکند(امینی و همکاران،۱۳۹۴). پاسخ گیاهان به آلاینده های هوا ممکن است بسیار متفاوت وگسترده باشد و اختلاف این پاسخ ها میتواند به وسیله فاکتورهایی از قبیل اختلاف در غلظت آلایندهها و توزیع زمانی آنها، منشا ژنتیکی و فعالیت فیزیولوژیکی گیاهان، عوامل هواشناسی، وضعیت تغذیه گیاه و اثرات دیگر فاکتورهای محیطی ایجاد شود . وجود گیاهان اقاقیا و عرعر در پارکها، حاشیه خیابانها، بزرگراهها و جاده های شهر اراک و ماندگاری آنها در این محیط تا حدودی موید مقاومت احتمالی این گیاهان در برابر آلاینده های این شهر صنعتی است. عدم تغییر قطر پارانشیم های اسفنجی برگ اقاقیا، افزایش طول پارانشیم نردبانی برگ عرعر،افزایش طول کرک و عدم تغییر گشودگی روزنه، انواعی از ساز وکار را در گیاهان اقاقیا و عرعر، نسبت به آلودگی هوای منطقه نشان میدهد که نشان دهنده مقاومت نسبی این گیاهان میباشد. در حقیقت عرعر از طرفی با افزایش طول کرک و تعداد روزنه نوعی سیستم دفاعی ایجاد کرده تا هم ما نع کاهش فعالیت های فتوسنتزی شود هم مانع آسیب به روزنه ها گردد(امینی و همکاران،۱۳۹۴). بحث بیشترین میزان انتشار آلاینده ها در شهرها به بخش های صنعت، حمل و نقل، خانگی، تجاری و عمومی تعلق دارد.نصرالهی و همکاران(۱۳۸۹) معتقدند که رابط مثبت بین انتشار آلودگی و مصرف انرژی، ارزش افزوده و استفاده از ماشین آلات و تجهیزات وجود دارد.این امر به دلیل استفاده از ماشین آلات و تجهیزات پس از سپری شدن عمر مفید آن ها و پایین بودن سطح فن آوری ها در صنایع می باشد. انتقال صنایع آلاینده به خارج از شهرها، استفاده از فن آوری های نوین ، از رده خارج نمودن خودروهای فرسوده و کاستن تراکم جمعیت شهرها، توسعه فضای سبز و جنگل کاری در داخل و اطراف شهرها در کاهش میزان آلودگی هوا موثر می باشد. گیاهان دارویی نیز ضمن خواص درمانی در کاهش آلودگی هوای شهرها موثرند و باید نگاه جدی تری به استفاده از این گیاهان در فضای سبز شهری داشته باشند.ایران با داشتن ۱۰هزار گونه گیاهی از نظر تنوع گیاهی در دنیا برتری داشته و این رقم معادل کل گونه گیاهی در اروپا می باشد.در بین گیاهان پرچین، گیاهی به نام ترون(شبیه شمشاد) وجود دارد که نقش بسیار مهمی در پالایش هوای آلوده شهرها دارد.گیاه تاتوره نیز علاوه بر نیاز آبی کم و دارا بودن گل های زیبا می تواند سموم کارخانجات آلومینیوم، گرد وغبار و سایر سموم را جذب و هوا را پالایش نماید. فرهنگ سازی،مواظبت و صیانت و احیای محیط زیست و توسعه فضای سبز در تمامی نقاط شهری و ترجیح مسائل محیط زیستی به توسعه بدون برنامه شهرها می تواند محیط زندگی را برای انسان ها، حیوانات و گیاهان مناسب نماید.  

بذر خواب به بذری اشاره دارد که علی رقم وجود شرایط مناسب محیطی قادر به جوانه زنی نیست. در بسیاری از گونه های گیاهی با بررسی شرایط محیطی طبیعی رشد گیاه می توان به راه هایی برای شکستن خواب بذر آنها پی برد. در طبیعت، وجود مکانیسم های خواب باعث می شود تا بذر در شرایط و زمان مناسب جوانه بزند. در زراعت، گیاهان بسیاری همچون غلات، اصلاح شده اند تا دوره خواب آن ها کوتاه شود و عوامل موثر برخواب در طول دوره نگهداری بذر در انبار از بین بروند و وقتی که بذر در زمین کاشته می شود سریعا جوانه بزند. واژه های مهم: خواب (Dormancy)- معنی کلی: کمبود رشد به دلایل مختلف خارجی و داخلی. در طبیعت ، خواب بذر فرایندی است که به گونه های مختلف اجازه می دهد تا در شرایط محیطی خاص زنده بمانند. خواب باعث می شود تا عمل جوانه زنی در بهترین زمان و مکان انجام شود تا گیاهچه کوچک و ضعیف صدمه نبیند. البته در گیاهان زراعی سعی شده است تا این خواب از بین برود. سکون (Quiescence)- دوره ای است که در آن بذر در صورتی که آب جذب کند می تواند جوانه بزند. در این دوره هیچ مانع داخلی برای جوانه زنی بذر وجود ندارد. پس رسی (After ripening)- مراحل فیزیولوژیکی است که پس از برداشت بذر در آن اتفاق می افتد و امکان جوانه زنی بذر را بوجود می آورد. خواب اولیه (Primary dormancy)- این خواب زمانی ایجاد می شود که بذر بر روی گیاه قرار دارد و در زمان برداشت بذر در آن وجود دارد. خواب ثانویه (Secondary dormancy)- این خواب برای جلوگیری از جوانه زنی بوده و زمانی ایجاد می شود که بذر از گیاه جدا شده و در شرایط نامطلوب محیطی قرار گیرد. در واقع بذر در ابتدا دارای خواب نبوده و شرایط نامساعد آن را به خواب می برند.  

---

 

جهت ثبت نام در دوره آموزشی کشت گندم و جو بر روی تصویر فوق کلیک نمایید

دوره غیر حضوری است و محتوای الکترونیکی در قالب CD یا DVD به آدرستان ارسال می گردد

پس از پایان گواهی و مدرک معتبر دوره آموزشی کشت گندم و جو با قابلیت ترجمه رسمی دریافت می نمایید

مشاوره رایگان: ۰۲۱۲۸۴۲۸۴ و ۰۹۱۳۰۰۰۱۶۸۸ و ۰۹۳۳۰۰۲۲۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۳۳۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۸۸۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۹۹۲۸۴

---

مثال: بذر گونه هایی که در بهار می رسند، پس از جدا شدن از گیاه و قرارگیری در خاک به سرعت و بدون وقفه جوانه می زند زیرا خاک مرطوب بوده، دما مطلوب است و فصل رشد به اندازه کافی وجود دارد. اما اگر شرایط محیط نامساعد باشد، مثلا محیط خشک باشد، بذر جوانه نزده و به یک دوره سرما در زمستان نیاز خواهد داشت تا بتوانند در بهار بعد جوانه بزند که شرایط مناسب است و فصل رشد نیز باقی است. در این جا توجه به این نکته لازم است که وقتی بذرها می رسند ممکن است دارای خواب باشند یا نباشند. اگر دارای خواب باشند، بدان معنی است که دارای خواب اولیه هستند. گروهی از بذرها نیز که خواب نیستند، در دوره سکون می باشند. این بذور اگر شرایط محیطی مثل رطوبت و حرارت و ... مناسب باشد به سرعت جوانه خواهند زد. البته همین بذور بدون خواب اولیه نیز اگر خشک شوند وارد دوره خواب خواهند شد. به طور کلی ۳ مکانیسم وجود دارد که باعث القای خواب در بذر می شوند: ۱-پوشش بذر – پوسته بذر می تواند جذب آب، توسعه جنین، تبادل گازها و شسته شدن مواد شیمیایی بازدارنده جوانه زنی را محدود کند. ۲- بازدارنده های شیمیایی مثل تنظیم کننده های رشد و غیره. ۳- عوامل مورفولوژیکی مثل کوچک و یا نابالغ بودن جنین. معمولا خواب بذر ناشی از ترکیب عوامل مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی است. فهرست کلی خواب بذر  خواب اولیه. A. خواب خارجی- این نوع خواب مربوط به عوملی خارج از جنین است و ۳ حالت دارد: ۱- فیزیکی ۲- مکانیکی ۳- شیمیایی B. خواب داخلی – این نوع خواب مربوط به عواملی درون جنین است و ۲ حالت دارد: ۱- مورفولوژیکی- جنین یا رشد نکرده ، یا بسیار کوچک و باریک است و یا تمایز نیافته است. ۲- فیزیولوژیکی- به ۳ صورت سطحی، متوسط و عمیق وجود دارد. C. ترکیبی (ترکیبی از خواب های مختلف) که ۲ حالت دارد. ۱- مورفوفیزیولوژیکی- یا مربوط به محور بالای لپه است یا مربوط به محور بالای لپه و ریشه چه است. ۲- خواب خارجی- داخلی. خواب ثانویه. ۱- خواب دمایی. ۲- خواب شرایط محیطی.   طبقه بندی و توضیح انواع خواب بذر. خواب اولیه. A. خواب خارجی. ۱- فیزیکی- پوسته بذر به نفوذ آب مقاوم است و بنابراین رطوبت بذر بسیار کم خواهد بود. در این مورد، حبوبات مثال مناسبی هستند. در این حالت جنین در حالت سکون است. دلیل خواب فیزیکی، ساختار ردیف سلولهای خارجی است که به آب نفوذ ناپذیراست. سلول های بزرگ پارانشیمی، سلول های خارجی لعابی و یا اندوکارپ سخت شده، سه دلیلی هستند که پوسته بذر را به آب نفوذ ناپذیر می کنند. این گونه پوسته بذر در مراحل آخر رشد بذر، ایجاد می شود. در مطالعه ای بر روی گیاه خاراگل یا همان شبدرک (Coronilla varia) مشخص شد که با افزایش عمق سوراخ ایجاد شده در پوسته بذر، مقدار نفوذ آب به آن افزایش پیدا می کند. ۲- خواب مکانیکی- در این خواب، پوسته بذر به قدری سخت است که به جنین اجازه بزرگ شدن در حین جوانه زنی را نمی دهد. دلیل این موضوع عبارت است از ساختار پوسته بذر. این نوع خواب به عنوان مثال در زیتون اتفاق می افتد. در طبیعت پوسته سخت بذور به تدریج توسط عواملی همچون اسید ها، میکروارگانیسم ها، رطوبت و گرما و آتش سوزی جنگل از بین رفته و نازک می شود. برای غلبه بر این پوسته به طور مصنوعی نیز می توان آنرا با سنباده سایید یا از آب داغ، اسید، محیط گرم و مرطوب، آتش (که در طبیعت باعث ذوب شدن رزین میوه های کاج می شود) و ... استفاده نمود. وقتی پوسته سخت بذر خراش بر دارد، آب می تواند وارد بذر شود. البته در این زمان بذر نسبت به هجوم میکروارگانیسم ها حساس تر است. ۳- خواب شیمیایی- وجود مواد شیمیایی بازدارنده در پوسته خارجی بسیار از میوه ها و بذرها باعث بروز خواب شیمیایی در آنها می شود. این مواد در میوه های آبدار و نیز در غلاف یا کپسول میوه های خشک وجود دارند. سیب، مرکبات، انگور و گیاهان بیابانی مثال هایی در این رابطه هستند. به ندرت می توان این نوع خواب را با نگهداری بذر در محیط خشک از بین برد. این نوع خواب ممکن است در دیگر بافت های اطراف جنین مثل اندوسپرم نیز وجود داشته باشد. بعلاوه تبادل اکسیژن نیز ممکن است توسط یک لایه ها لعابی محدود شود. این حالت نیز در اسفناج و برخی از گیاهان تیره آستراسه (مرکبان= کاسنی) دیده شود. در طبیعت این مواد توسط باران های شدید از پوسته بذر آبشویی شده و گاهی اوقات نیز جذب ذرات خاک می شوند. به طور مصنوعی نیز می توان این مواد را از پوسته بذر با آب جاری شست و یا اگر آب ساکن است آن را چند روز به طور روزانه عوض نمود، از تیمار سرما دهی استفاده کرد یا با استفاده از هورمونهایی مثل GA3 پوسته بذر را از بین برد. B. خواب درونی. ۱- خواب مورفولوژیکی. در این نوع خواب در هنگام رسیدن بذر، جنین رشد کامل نکرده است و پس از جدا شدن از گیاه نیز جنین به دوره ای نیاز دارد تا رشد کند. در این وضعیت، فضایی که جنین درون بذر اشغال می کند مهم است. این حالت در برخی گونه های علفی مثل جنس آلاله و خشخاش ، برخی گونه های چوبی مثل درخت راج و گیاهان گرمسیری مثل نخل خرما وجود داشته و اغلب همراه با خواب های دیگر مثل سخت بودن پوسته بذر است. سه حالت دارد: * جنین رشد نکرده- در مرحله تشکیل جنین ایجاد می شود و ممکن است به خاطر وجود مواد شیمیایی باز دارنده باشد. مثل تیره های آلاله، خشخاش و عشقه. * جنین بسیار کوچک و باریک- در مرحله رشد جنین رخ داده و باعث می شود تا جنین تنها به اندازه نصف فضای مربوط به خود رشد کند. عوامل بازدارنده شیمیایی نیز ممکن است وجود داشته باشند. مثل تیره های جعفری (چتریان)، ورسک و پامچال. * جنین تمایز نیافته- مثل خانواده ثعلب.    برای از بین بردن این نوع خواب ها به طور مصنوعی می توان از دماهای متناوب سرد و گرم، هورمون GA3 و یا تیمار سرما دهی استفاده نمود ( دمای ۵۹ درجه فارنهایت). برخی از گونه های گرمسیری نیز به یک دوره با دمای بالا نیاز دارند تا رشد جنین آن ها کامل شود. درمورد درخت خرما حدود چند سال است طول می کشد تا در شرایط طبیعی بذر بتواند جوانه بزند که این دوره را می توان با تیمار دمایی (در ۱۰۰ درجه فارنهایت) کوتاه نمود. ۲- خواب فیزیولوژیکی. * سطحی- معمولا کوتاه مدت بوده و در مدت نگهداری در انبار از بین می رود. حدود ۱ تا ۶ ماه طول کشیده و اصلی ترین مشکلی که ایجاد می کند در آزمایشگاه های تست بذر است. خواب نوری- به نظر می رسد که عوامل کنترل کننده آن در غشای درونی بذور تازه برداشت شده باشد. می تواند تحت تاثیر بازدارنده های شیمیایی و یا کمبود تبادل اکسیژن باشد. معمولا در بذوری که به نور نیاز دارند تا جوانه بزنند دیده می شود. این نوع خواب نیز از یک تا شش ماه طول کشیده و با نگهداری در انبار از بین می رود. در بذر گیاهانی مانند کاهو، بین نیاز دمایی و نوری واکنش هایی وجود دارد. به عنوان مثال، بذر کاهو زمانی که تازه است به نور نیاز دارد تا جوانه بزند. اما این نیاز نوری می تواند توسط دمای کم جایگزین شود به نحوی که بذر کاهو می تواند در تاریکی و با دمای زیر ۷۳ درجه فارنهایت جوانه بزند. هورمون ها نیز می توانند بر جوانه زنی بذور حساس به نور موثر باشد. ABA در نور و تاریکی از جوانه زنی بذر جلوگیری می کند. کینتین (یک سیتوکنین) تنها در نور می تواند بر اثر ABA غلبه کند. تیمار ABA بعلاوه GA3 در تاریکی منجر به هیچ گونه جوانه زنی نمی شود اما اگر کنیتین نیز به آنها اضافه شود بذور جوانه خواهند زد. عوامل کنترل کننده خواب نوری در فیتوکروم ها وجود دارند. نور آفتاب (نسبت نور قرمز به نور قرمز دور = ۲ به ۱) فیتوکروم را به حالت فعال تبدیل می کند. اما زمانی که شاخ و برگ گیاهان روی زمین سایه انداخته باشد (نسبت نور قرمز به قرمز دور = ۱۲/۰ به ۱ تا ۷۰/۰ به ۱)، نور قرمز دور غلبه خواهد داشت و فیتوکروم به شکل غیر فعال تبدیل می شود. وجود برخی از ویژگی ها در گیاهان علفی مثل گیاهان یکساله و سبزیجات، در آزمایشگاه های آزمون بذر ایجاد مشکل می کند. زیرا این آزمایشگاه ها با بذوره تازه برداشت شده سروکار دارند. در طول دوره انبار داری، این ویژگی ها از بین رفته و با خشک شدن بذر، پوسته نیز آب خود را از دست داده و دیگر از نظر فیزیولوژیکی فعال نیست. برای غلبه بر این نوع خواب به طور مصنوعی، استفاده از تیمار هایی مثل نگهداری در محیط خشک، سرمادهی به مدت چند روز، نور در تناوب با دما، نیترات پتاسیم (KNO3) و هورمون هایی مثل GA3 مفید خواهد بود. * خواب فیزیولوژیکی عمق متوسط- در این حالت عوامل کنترل کننده خواب در پوسته بذر، بافت های احاطه کننده جنین و نیز خود جنین قرار دارند. این خواب مشخصه سوزنی برگان است. البته جنین خواب نبوده و در حالت سکون است و اگر شرایط مناسب باشد جوانه خواهد زد ولی مکانیسم دقیق آن مشخص نیست. سرما زمان لازم برای جوانه زدن را کاهش می دهد اما به طور قطعی نیز مورد نیاز نیست. میزان تیمار تناوب دمایی لازم نیز به مقدار قابل توجهی کمتر از خواب فیزیولوژیکی عمیق است. سرمادهی باعث می شود تا نیروی ایجاد شده توسط ریشه چه افزایش یابد. با آزاد شدن خواب، این نیرو نیز زیاد شده و اگر مدت آن کافی باشد، ممکن است ریشه چه از پوسته بذر خارج شود. به این عامل پتانسیل رشد گفته می شود که روشی غیر مستقیم برای انداه گیری نیرویی است که توسط ریشه چه به کار رفته تا پوسته را سوراخ کند. برخی بذرها که به طور کلی در گروه خواب های خارجی قرار داشتند (مثل زیتون و گردو)، توسط فردی به نام Geneve در بخش خواب فیزیولوزیکی عمق متوسط طبقه شده اند زیرا علاوه بر خواب مکانیکی که توسط اندوکارپ ایجاد می شود به یک دوره تیمار سرما دهی نیز نیاز دارند. به منظور غلبه کردن بر این نوع خواب به طور مصنوعی می توان از تیمار دماهای متناوب به مدت یک تا چند ماه استفاده نمود. البته GA3 نیز موثر خواهد بود (نکات دقیق تیمار تناوب دمایی مانند خواب فیزیولوژیکی عمیق می باشد). * خواب فیزیولوژیکی عمیق. این نوع خواب مشخصه درختان مناطق معتدله بوده و عوامل کنترل کننده خواب درون جنین قرار دارند. در این بذور، جنین از نظر فیزیولوژیکی رشد کامل نکرده و ساختار روزت مانند دارد. مریستم، محلی است که می تواند سرمادهی ناقص به بذر را تشخیص دهد. اگر نوک ساقه از بین برود، جوانه های جانبی رشد خواهند کرد. میزان تیمار متناوب دمایی که برای غلبه بر این خواب لازم است، معمولا بیش از ۸ هفته است. در طبیعت، بذر در پاییز رسیده ولی دارای خواب بوده و مرطوب است. در زمستان سرما بر بذر اثر گذاشته و با گرم شدن هوا در بهار، بذرها که سرمای کافی دیده اند جوانه خواهند زد. در نواحی سردتر، بذر به سرمای بیشتر و طولانی تری نیاز دارد و این باعث می شود که بذر از سرمای بهاره در امان بماند. بنابراین در طبیعت این خواب با تناوب دمایی و سرما دیدن از بین می رود. برای غلبه بر این خواب به طور مصنوعی نیز می توان از تیمارهای تناوب دمایی و سرمادهی همراه با رطوبت استفاده کرد. نیاز ها :  رطوبت: سطح رطوبت باید ۵۰ % باشد و وقتی دوره پس رسی شروع شد، بذر ها نباید خشک شوند. دما: دما بر میزان جوانه زنی اثر خواهد داشت و معمولا بذرها در دمای ۳۵ تا ۴۵ درجه فارنهایت نگهداری می شوند. توجه به این نکته الزامی است که اگر دما بسیار بالا باشد باعث ایجاد خواب ثانوی شده و برای این که بذرها جوانه بزنند به یک دوره دیگر سرمادهی نیاز خواهد بود. این دما در مورد سیب ۱۷ درجه سانتی گراد معادل ۶۲ درجه فارنهایت است. به علاوه اگر دما بسیار زیاد باشد رشد فیزیولوژیکی کامل نمی شود که این دما برای هلو ۲۳ تا ۲۷ درجه سانتی گراد (۷۳ تا ۸۱ درجه فارنهایت است). لازم به ذکر است که دما توسط مریستم انتهایی حس می شود و اگر این مریستم بریده شود، مریستم های جانبی رشد خواهند کرد. تهویه: از آنجایی که در بذر فعالیت های فیزیولوژیکی در حال وقوع هستند، به یک حداقل میزان تهویه نیاز می باشد. با افزایش دما حلالیت اکسیژن در آب کمتر خواهد شد و در پوسته بذر مواد فنولی اکسیژن را تثبیت می کنند و بنابراین نمی تواند به درون و بذر و جنین نفوذ کند. زمان: به ۱ تا ۳ ماه زمان نیاز است و اگر زمان بسیار کوتاه باشد باز هم باعث ایجاد نواقص فیزیولوژیکی خواهد شد. در برخی گونه های خاص بین نیاز سرمایی بذر و جوانه، همبستگی مشاهده شده است. البته از آنجایی بذرها ناهمگن می باشند، در یک گروه بذر یکسان، تفاوت های زیادی در جوانه زنی دیده خواهد شد. در واقع اگر بذرها دوره تیمار تناوب دمایی را به طور کامل طی نکنند، تفاوت زیادی در استقرار، اندازه و بلوغ گیاه مشاهده خواهد شد. دمای بالاتر، پس رسی اکثر بذرهای خواب را کند می کند اما از طرف دیگر می تواند جوانه زنی آن دسته از بذرهایی که به مراحل پایان تیمار و جوانه زنی نزدیک می شوند را تسریع کند. C. خواب ترکیبی ۱- مورفوفیزیولوژیکی * خواب مربوط به محور بالای لپه. در این نوع خواب تفاوت هایی بین دوره پس رسی قسمت هایی مثل محور بالای لپه، ریشه چه و محور زیر لپه وجود دارد. در ابتدا بذر در دوره گرم جوانه زده و ریشه و محور زیر لپه آن رشد می کند. در این زمان به دوره سرمادهی ۱ تا ۳ ماهه نیاز دارد تا محور بالای لپه نیز از خواب رها شده و رشد کند. مثل لیلیوم، بداغ (Viburnum) و Peony (گل صد تومانی). ۲- محور بالای لپه و ریشه چه (خواب دوگانه). برای غلبه بر این خواب ابتدا به یک دوره سرد نیاز است تا جنین رشد کند. پس از آن یک دوره گرم برای رشد ریشه و باز هم یک دوره سرد برای رشد اندام هوایی لازم می باشد. Trillium و برخی دیگر از چند ساله ها دارای این نوع خواب هستند. خواب ثانویه. این نوع خواب از ابتدا در بذر وجود ندارد اما وجود شرایط نامساعد محیطی باعث بروز مکانیسم جدید از خواب می شود. این خواب باعث می شود تا پس از شکستن خواب اولیه اگر بذر در شرایط مناسب قرار ندارد، جوانه نزند. یک مثال در این رابطه درخت افرا است که در بهار بذر آن جوانه می زند. اما اگر رطوبت کم باشد و یا دمای محیط بسیار بالا باشد، خواب ثانویه ایجاد شده و بذر جوانه نمی زند تا یک دوره سرما ببیند. خواب ثانویه در واقع منعکس کننده شرایط طبیعی محیط بذر است. به عنوان مثال اگر بذر تازه کاهو به مدت ۲ روز در تاریکی باشد جوانه خواهد زد که در این حالت تنها خواب اولیه وجود دارد. اما اگر مدت نگهداری این بذر در تاریکی به ۸ روز افزایش یابد، بذر به خاطر ایجاد خواب ثانویه جوانه نخواهد زد. برای غلبه بر این خواب ثانویه به سرمادهی ، نور یا GA3 نیاز خواهد بود. * خواب دمایی. یکی از زیر گروه های خواب ثانویه است و بیان می کند که اگر در زمان جوانه زنی بذر، هوا بسیار گرم باشد. خواب ثانویه حاصل خواهد شد. پس از آن اگر دما به حالت معمولی برگردد نیز بذر جوانه نخواهد زد. در مورد بذوری مثل کاهو و کرفس که در این گروه قرار دارند، سعی می شود از ایجاد خواب ثانویه جلوگیری شود تا نیازی به از بین بردن آن نباشد.   کنترل خواب و جوانه زنی. اما پس از یک ماه انجام تیمار تناوب دمایی، از میزان ABA کاسته می شود. با این حال بذر هنوز هم جوانه نمی زند. در طی ماه دوم غلظت GA افزایش می یابد. بنابراین نتیجه گرفته می شود که عوامل موثر در خواب در پوسته بذر هستند زیرا ژیبرلیک اسید (GA) نمی تواند جای سرمادهی را بگیرد مگر این که پوسته بذر حذف شود. به نظر می رسد که ABA مسئول کاهش رشد و توسعه در جنین رشد نیافته است. اتیلن نیز یک محرک طبیعی جوانه زنی برای بذوری خاص است و به خصوص مشاهده شده است که باعث تحریک جوانه زنی نوعی شبدر و بادام زمینی ویرجینیا می شود. مزایای خواب بذر: * نجات و بقای گیاهچه. * ایجاد بانک بذر در خاک. * جوانه زنی همزمان- باعث ایجاد جامعه ای از گیاهان در یک مرحله رشدی می شود تا عمل دگر گشنی بتواند انجام شود. * توزیع و پراکنش بذر- به عنوام مثال پوسته بذر پس از عبور از دستگاه گوارش پرندگان خراش برداشته، یا نازک شده و در منطقه جدید می تواند جوانه بزند.

مقدمه کلمه کمباین که همان فارسی شده ی کلمه انگلیسیCombineاست، در اصل به معنی ترکیب می باشد. در ماشین های کشاورزی اصولاً به وسیله ای کمباین گفته می شود که چند کار را به صورت ترکیبی و همزمان ( در عرض هم یا در طول هم ) انجام دهد. ماشین های کمباین در دو گروه ماشین های کاشت و ماشین های برداشت به چشم می خورند و اساساً با افزودن اسمی به آن، موضوع فعالیت آن مجموعه ترکیبی مشخص می شود. از جمله این کمباین ها می توان به کمبینات ( ماشین کاشت ) و کمباین هاروستر ( ماشین برداشت ) اشاره کرد. کمباین های امروزی ماشین هایی هستند که در شرایط مختلف محصول و مزرعه،به منظور برداشت،کوبیدن،جدا کردن و تمیز کردن دانه ها به کار برده میشوند.گر چه بسیاری از مردم ظاهر کمباین را می شناسند، اما تعداد معدودی با طرز کار این ماشین آشنا هستند. تاریخچه کمباین: اولین ابزاری که توسط انسان برای درو کردن مورد استفاده قرار گرفته داس بوده است.مکانیزه کردن برداشت غلات از آرزو های دیرینه کشاورزان بوده است. درو کردن با داسبعد از اختراع کوبنده ای به نام گراندهاگ خاتمه یافت. پس از آن در سال ۱۸۳۰ میلادی دروگری به نام مک کارمیک ساخته شدکه عمل برش و جمع آوری محصول به کمک آن مکانیزه شد.در این سال ها محصول درو شده توسط ماشین دستی مک کارمیک به خرمن جاه منتقل و در آنجا توسط خرمن کوب گراندترشر کوبیده می شد.در سالهای ۱۹۰۰ تا ۱۹۳۵ میلادی انواع دروگر های کششی و خودگردان و همچنین کمباین های کششی که توسط تراکتور کشیده می شدند، ساخته شدند. اولین کمباین های خودگردان بین سال های ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ میلادی تولید و بعد از آن اولین کمباین مدرن روتاری در سال ۱۹۵۰ میلادی در کشور آمریکا ساخته شد. کمباین های جدید در اندازههای گوناگون و متعددی وجود دارند. تکنولوژی جدید، ماشینی عرضه کرده است که بسیار انعطاف پذیر باشد، یعنی کمباینی که می تواند بسیار از انواع محصولات با شرایط متفاوت را در شرایط مختلف مزرعه برداشت کند. انواع کمباین ها انواع مختلف کمباین به سه دسته ذیل تقسیم بندی می شوند. ⦁ کمباینی که نیروی محرکه خود را از تراکتور می گیرد (کمباین کششی بدون موتور) ⦁ کمباینی که دارای موتور محرک جداگانه ای بوده و توسط تراکتور کشیده می شود(کمباین کششی با موتور) ⦁ کمباینی که بدون استفاده از تراکتور تمام نیروهای لازم برای کار را،خود تأمین می کند(کمباین خودرو) ⦁ کمباین های کششی (بدون موتور یا با موتور): کمباین های کششی که توسط تراکتور کشیده می شوند در دو اندازه ساخته شده اند. کمباین های کوچک که به وسیله محور توان دهی، کار درو و برداشت را انجام می دهند. کمباین های کششی بزرگ که به وسیله یک موتور کمکی که بر روی کمباین نصب می شود تمام قسمتهای متحرک آن به حرکت در می آیند. سکوی برش کمباین های کششی معمولاً سمت راست یا چپ واحد های کوبنده و جدا کننده می باشد. در صورتی که سکوی کمباین های خودرو بیشتر در وسط قرار گرفته است.  

---

جهت ثبت نام در دوره آموزشی ماشین آلات کشاورزی بر روی تصویر فوق کلیک نمایید

دوره غیر حضوری است و محتوای الکترونیکی در قالب CD یا DVD به آدرستان ارسال می گردد

پس از پایان گواهی و مدرک معتبر دوره آموزشی  ماشین آلات کشاورزی با قابلیت ترجمه رسمی دریافت می نمایید

مشاوره رایگان: ۰۲۱۲۸۴۲۸۴ و ۰۹۱۳۰۰۰۱۶۸۸ و ۰۹۳۳۰۰۲۲۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۳۳۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۸۸۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۹۹۲۸۴

---

⦁ کمباین های خودرو: متداول ترین نوع کمباین های امروزی هستند.کمباین خودرو واحدی کامل هستند که توسط نیروی موتور خود تمامی اعمال را بدون نیاز به نیروی خارجی انجام میدهند.موتور پر قدرت آن می تواند قدرت زیادی برای راندن ماشین در ناهموارترین مزارع به وجود آورده، قدرت مورد نیاز دستگاه های خود را تأمین کند و محصولات را با عملکرد بسیار زیاد برداشت نماید.این نوع کمباین دارای سیستم برش عرضی است که عرض برش آن از۷ تا ۲۲ فوت تغییر می کند (از ۱۳/۲ تا ۷۰/۶ متر) وبیشتر در مزارع وسیع غلات مورد استفاده قرار می گیرد. در ایران کمباینهای خودرو با عرض برش ۲۷/۴ و ۱۸/۵متر رایج تر است. کمباین های خودرو بر اساس محل استفاده به دو دسته کمباین های دشت و کمباین های تپه تقسیم بندی می شوند. الف- کمباین دشت کمباین های دشت که مخصوص زمین های مسطح ساخته می شوند، در زمینهای شیب دار به علت ثابت بودن اکسلشان فاقد کارآیی لازم اند. زمانی که این کمباین در زمین های ناهموار و شیب دار کار می کند، واحدهای جدا کننده و تمیز کننده نیز با شیب زمین کج می شوند.گرچه واحد های تمیز کننده و جدا کننده تا حدودی می توانند در شیب به کار عادی خود ادامه دهند،اما در صورتی که کمباین بیش از حد کج شود، محصول برداشت شده، در سمتی از کمباین که پایین تر قرار گرفته است، جمع می گردد.این وضعیت باعث کاهش کیفیت عمل جدا کردن و تمیز کردن محصول می شود. ب- کمباین تپه کمباین های تپه به وسیله اکسل لولایی حمایت میشود، طوری که در زمان کار در تپه ها با تغییر شیب زمین، شیب کمباین نیز تنظیم می گردد(دارای سیستم های تراز برقی وهیدرولیکی است). واحد های کوبنده، جدا کننده و تمیز کننده به طور خودکار در شیب های تا ۴۵ درصد تراز می شود. با تراز نگه داشتن واحدهای کوبنده، جدا کننده و تمیز کننده، عمل جدا کردن و تمیز کردن با حداکثر بازدهی انجام می گیرد، زیرا مواد به طور یکنواخت در قسمت های یاد شده پخش می شود. بخش دوم: نحوه کارکرد کمباین ساختمان کلی کمباین خودرو هدف اصلی استفاده از کمباین ، به دست آوردن دانه از محصول ، با حداقل دانه های صدمه دیده و حداقل تلفات است.تمام کمباین ها از۵واحد اصلی زیر تشکیل شده ه اند: ⦁ واحد جمع آوری و برش شاملاره (تیغههاوانگشتیها)، چرخ فلک ⦁ واحد تغذیهشامل هلیس و بالابرنده ⦁ واحدکوبندهشامل: استوانه کوبنده و ضد کوبنده (به انضمام خوراک دهنده های استوانه کوبنده و کلش کشها). ⦁ واحد تمیز کنندهشامل : کلشکشها، غربالها ، پنکه ، الواتورها و هلیسهای مربوطه و در بعضی از انواع کمباین استوانه سوار کننده دانه ⦁ واحد انتقال دانه که هر کدام از این اعمال توسط واحد های جداگانه و با مکانیزم های متفاوت انجام می گیرد. نگاه اجمالی به نحوهی کار کمباین: در ابتداچرخ و فلک(Reel) با چرخش خود محصول ایستاده را به طرف کمباین می کشاندوساقه گیاه را خم کرده و ساقه گیاه را جلوی میز برش قرار می دهد،سپس شانه برش (Cutter Bar)ساقه محصول را می برد.هلیس(Auger) یا مارپیچ و انگشتی های آنمحصول بریده شده را در بر گرفته و به بالا برنده و هدایت کننده می فرستد. محصول از آخرین هدایت کننده به استوانه دندانه دار می رسد. این استوانه عمل یکنواختی محصول را انجام می دهد. پس از آن محصول یکنواخت شده به کوبنده می رسد. کوبنده با عمل خود دانه هارا از خوشه خارج می کند به طوری که فقط دانه ها از خوشه خارج می شود. استوانه، حاصل کوبیده شده دانه و کاه را به روی صفحه تکان دهنده ریخته و اولین عمل جدایی کاه و دانه در این نقطه انجام می شود. یک عضو مانعی برای دانه هائی که به عقب پرتاب می شود،ایجاد میکند. سپس اولین عمل تمیز شدن به وسیله وزن مخصوص دانه ها صورت می گیرد.کاه و بقایای سبک محصول به کمک جریان باد ایجاد شده توسط باد بزن به خارج پرتاب می گردد. صفحه مشبک دومین عمل تمیز کردن را بر حسب اندازه دانه ها انجام می دهد. دانه های تمیز شده به طرف پیچ بدون انتها حرکت کرده تا به بالا برنده و پره ها برسد و به انبار یا مخزن منتقل شود. سنبله هائی که خوب کوبیده نشده به وسیله پیچ دیگری و به کمک بالابرنده مجدداً برای کوبیده شده به واحد کوبنده فرستاده می شود و بعد از کوبش و طی کردن مسیر فوق این دانه ها نیز به مخزن منتقل می شوند. اکنون که با طرز کار کلی کمباین آشنا شدیم به بررسی کامل اجزا آن می پردازیم. ⦁ واحد جمع آوری و برش (Gathering and Cutting Unit) این عمل توسط هد کمباین انجام مى شود که ویژگیهاى هد غلات کمباین عبارتند از: ۱-۱-.پروانه هد (شانه) که از نوع هیدرو استاتیک(Hydrostatic Reel Drive) می باشد و مجهز به چنگکهاى فنرىاست. وجود این چنگکها از سه نظـر مهم میباشد: الف- در محصولات خوابیده بهتر عمل میکند. ب -در کاهش ضایعات برداشت به علت کاهش اثرات ضربه به خوشه ها نقش اساسى دارد. ج – در محل انتقال خوشه هاى بریده شده به سمت مارپیچ و همچنین با عمل پاک کننده روى تیغه ها نقش اساسى در انتقال و کاهش ضایعات هد دارند. اجزا هد کمباین: چرخ فلک (Reel): چرخ فلک در ضمن گردش دو کار انجام می دهد: یکی هدایت محصول به مقابل دستگاه برش در حالیکه محصول کاملا به حالت سر پا و عمودی باشد و دیگری اینکه در صورت سرپا نبودن و یا احتمالا قرار گرفتن محصول بطور افقی و خوابیده در سطح مزرعه ، کار چرخ فلک بلند کردن و کشیدن آن بسوی اره خواهد بود تا اینکه به آسانی درو شود . اینکار بوسیله چنگالیهای فنری انجام می گیرد. عموما چرخ فلکهای بلند کننده، چنگال دار بوده و می توان متناسب با درجه خوابیدگی محصول آن را تنظیم نمود یعنی زاویه تمایل این چنگالهای فلزی را تغییر داد . چرخ فلک معمولی ( بات دار یا پارو دار) بیشتر در مزارعی که محصول به حالت سر پا قرار دارد بکار می رود و درآن دندانه ای وجود ندارد. برای اینکه چرخ فلک بتواند در کلیه شرایط کار خود را انجام دهد بایستی آنرا تنظیم نمود. مثلا چرخ فلک نباید به محصول ضربه اضافی وارد کندتا باعث ریزش دانه ها گردد . این حالت موقعی پیش می آیدکه سرعت دورانی چرخ فلک خیلی زیاد باشد. از طرف دیگر در صورت کم بودن این سرعت محصول درو شده به جلو خم می شود و روی زمین می ریزد. سرعت دورانی چرخ فلک با بکاربردن چرخ دنده هایی به اندازه های مختلف تنظیم میگردد. همچنین می توان این چرخ رادر حین کار به بالا و پایین یا جلو و عقب تغییر مکان داد که تنظیم نخست بستگی به ارتفاع محصول دارد یعنی چرخ فلک باید بنحوی تغییر مکان داده شود که بسته به محل قرار گرفتن اره در ضمن کار به ۱۰ سانتیمتری زیر خوشه ها اصابت کند.بنابراین محل ارتفاع این چرخ بستگی به ارتفاع محصول خواهد داشت. انگشتیها و تیغه هاى برش: انگشتی ها از نوع دو شاخ و فولادى هستند و صفحات نگهدارنده تیغه از فولاد فورج شده بوده که مانع از لرزش بیش از حد تیغه ها مى شود که وجود این سیستم باعث میشود تا تیغه ها در وضعیت بسیار مناسبى نسبت به انگشتیها قرار گیرد که این عمل باعث مى شود: الف – تکان شدید بر بوته هاى در حال برش وارد نیاید. ب-از فرسودگى بیش از حد تیغه ها جلوگیرى مى شود. مکانیسم حرکت تیغه هاى برش: براى ایجاد حرکت رفت و برگشت تیغه ها در کمباینهاى موجود یکى از روشهاى ذیل به کار میرود : الف – چرخ لنگ و میل رابط. ب – جعبه نوسان کننده (گیربکس). وجود این نوع نوسان کننده که ۸۰۰ الى ۱۱۰۰ ضربه رفت و برگشتى دارد باعث ظرفیت بالاى سیستم برش محصول درکمباین شده است. به عبارتی دیگر این قسمت در کمباین نظیر سیستم برش در ماشین درو کن خود افکن شامل تیغه ها و انگشتیها می باشد که در آن انگشتیها ثابت و تیغه ها حرکت رفت و برگشتی دارند . این متد برش از سالها قبل معمول بوده و هنوز هم به طور اطمینان بخشی از آن در ماشینهای برداشت استفاده می شود. سرعت حرکت اره در کمباین کمتر از سایر ماشینهای برداشت می باشدزیرا برش غلات خیلی آسان تر انجام می گیرد تا علوفه سبز. بعلاوه طبیعی است که در ماشینهای درو غلات لبه تیغه ها بایستی مضرس و در علفبرها صاف و بدون دندانه باشد با این حال در موارد استثنائی لازم می شود که از کمباینهای با تیغه صاف استفاده کنیم و آن موقعی است که محصول نارس و بیشتر آن سبز باشد . یا اینکه در داخل محصول گیاهان سبزی موجود باشد ولی باید ازدرو محصولی که کاملاً‌ نرسیده است خودداری شود. سکوى برش یا شاسى اصلى هد: وجود برآمدگى (پشت ماهى) بعد از انگشتیها باعث شده است که: الف – مانعى براى جلوگیرى از حرکت خاک، سنگریزه و کلوخ به سمت مارپیچ تغذیه شود. ب – مانع ریزش و برگشت خوشه هاى بریده شده در اثر تکانهاى شدید حین برداشت مى شود. ج – تغذیه مارپیچ در اثر گودى ایجاد شده بسیار سریعتر انجام میشود. مارپیچ یا حلزونى هد (Auger) هلیس محصول درو شده را جمع آوری کرده و به بالابرنده ها تحویل می دهد تا از آنجا به قسمتهای کوبنده و پاک کننده انتقال یابد. برای انتقال محصول درو شده به قسمت کوبنده می توان از هلیسهای میله دار و یا الواتور های زنجیری ویا از غلتکهاییبا پوشش کرباسی استفاده کرد ولی در کمباینها منحصرا از روش اول و دوم استفاده می شود.هلیس ، سیلندر دواری است که روی آن قسمت پیچی شکل مخصوصی (پیچ ارشمیدس) تعبیه شده است کهاین پیچ قادر خواهد بود محصول را از دوطرف سیلندر به وسط آن هدایت کند . در وسط ، میله هایی وجود دارند که محصول را به بالا برنده تحویل می دهد. معمولا هلیس طوری تنظیم می شود که فاصله آن با کف شاسیبه اندازه ای باشد که در موقع دوران با اشکالی روبرو نگردد.برای محافظت هلیس از برخورد با موانع. کلاچ لغزنده ای در مسیر نیرو نصب شده است که گردش رادر صورت برخورد با موانع یا سنگ قطع می کند. فاصله بین تیغه درو و مارپیچ: فاصله بین تیغه درو و مارپیچ انتقال دهنده در برداشت محصول اهمیت فراوان دارد. فاصله ۶۲۰ میلیمتر در شرایطى که محصول به سمت تیغه خوابیده است مانع از کشیده شدن محصول توسط مارپیچ قبل از دروى آن مى شود و نتیجتاً گیاه از زمین کنده نمی شود و ریشه و خاک به داخل کمباین انتقال نمی یابد. ⦁ .واحد تغذیه و ⦁ انتقال محصول به کوبنده (کلش کش یا محفظه تغذیه (Feeder house): هدف از تعبیه این قسمت هدایت یکنواخت محصول از بالا برنده بسوی استوانه کوبنده می باشد . کار این قسمت نسبتا مهم بوده و در سرویس کمباین بایستی به آن توجه نمود . این سرویس و تنظیم شامل میزان کشش زنجیر و تراز بودن عرضی آن در حالت شناور می باشد. ۳ . واحد کوبنده(Threshing Unit) کوبیدن به مفهوم خارج ساختن دانه از خوشه یا سنبله، جدا کردن دانه از چوب بلال و … میباشد.این قسمت به عنوان قلب کمباین بر نحوه عملکرد کمباین (کمى و کیفى) تاثیر بسزایى دارد. اجزا واحد کوبنده: ⦁ استوانه کوبنده (Cylinder) که شامل برامدگی هایی است که حین کار با محصول برخورد می کند. ⦁ ضد کوبنده (Concave) که قطعه ای است نیمه استوانه و سوراخدار که محصول در بین استوانه کوبنده و ضد کوبنده قرار گرفته و دانه از هم جدا شده و دانه و ساقه های کوچک از سوراخ ضد کوبنده به واحد تمیز کننده هدایت می شود طرز کار واحد کوبنده: کاه ودانه از خوراک دهنده به طرف سیستم کوبنده هدایت شده و در آنجا از یکدیگر جدا می شوند عمل کوبیدن توسط استوانه ای دوار و زائده دار که سطح جانبی آن بطریق مخصوص مضرس شده است و در مقابل قسمت مقعری بنام ضد کوبنده گردش می کند انجام می گیرد. عموما در سطح جانبی استوانه کوبنده باتهای مضرس در جهت طول قرار دارند . در سطح داخلی ضد کوبنده نیز این باتهای مضرس وجود دارد. خوشه ها ضمن عبور از بین این دو قسمت خردشده ، کاه و دانه از هم جدا می شوند . در این حال قسمت اعظم دانه ها از شبکه های موجود در ضد کوبنده عبور کرده و روی صفحه ای بنام سینی دانه می ریزند. استوانه کوبنده عموما دارای ۶ تا ۸ میله تخت آجدار بوده که با ترتیب معینی سطح آنها مضرس شده است به طوریکه جهت این آجها در دو میله مجاور عکس یکدیگر می باشد که در بعضی از کمباینها به جای آنها کوبنده و ضد کوبنده می توانند در سطح جانبی خود دندانه هائی داشته باشند . در این سیستم کاه و کلش بیش از حد معمول شکسته می شوند . جنس این دندانه ها ممکن است چدنی یا پلاستیکی باشد . این نوع کوبنده برای برداشت شلتوک مناسب تر است و از شکسته شدن دانه های برنج داخل شلتوک جلوگیری می کند. انواع کوبنده ها در کمباین کوبنده قلب یک کمباین است.محصول پس از درو توسط نقاله تغذیه در اخیار کوبنده قرار می گیرد که عمل کوبیدن محصول را انجام می دهد.کوبیدن اصولا تحت تاثیر دو عامل ضربه و مالش صورت می گیرد. عمل کوبیدن توسط استوانه کوبنده در برابر صفحه مشبکی به نام ضد کوبنده انجام می شود.معمولا تمام محصول در دستگاه کوبنده ، کوبیده می شود و ۶۰ تا ۹۰ درصد دانه ها در این قسمت جدا می شوند.دستگاه های مختلف کوبنده عبارتند از: ⦁ کوبنده های معمولی ⦁ کوبنده های مرکب ⦁ کوبنده های APS کوبنده های معمولی:بسته به طرح کوبنده و ضد کوبنده تقسیم بندی می شوند،این نوع کوبنده ها در انواع زیر موجودند: ⦁ کوبنده سوهانی ⦁ کوبنده انگشتی دار ⦁ کوبنده نبشی دار ⦁ کوبنده تیغه ای کوبنده سوهانی:متداول ترین نوع کوبنده می باشد.اجزای تشکیل دهنده این دستگاه عبارت اند از: ⦁ تسمه های سوهانی ⦁ بشقاب ها ⦁ حامل یا شفت محرک ⦁ ضد کوبنده. تسمه های سوهانی به محیط خارجی بشقاب ها پیچ شده اند و بشقاب ها بر روی یک محور محرک سوار می شوند.ضد کوبنده شامل تسمه های موازی است  که توسط تسمه های انحنا دار کناری و میانی کنار هم نگه داشته می شوند.انحنای ضد کوبنده و محیط خارجی کوبنده با هم مطابقت دارند.شیار های تسمه های مجاور در خلاف جهت هم می باشد.عمل کوبیدن در اثر دو عامل ضربه و مالش انجام می گیرد. شبکه های کشویی طرح های جدیدی از ضد کوبنده هستند. این شبکه ها با سوراخ های مختلف ساخته می شوند و بسته به نوع محصول، می توان از شبکه های خاص آن محصول استفاده کرد. نصب و جدا کردن این شبکه ها خیلی سریع است. کوبنده انگشتی دار: در این کوبنده ها انگشتی های فولادی در یک یا دو ردیف بر روی تسمه های فولادی نصب می گردند و این تسمه ها بر محیط خارجی بشقاب ها پیچ می شوند.بشقاب ها بر روی شفت محرکی که روی دو تا بلبرینگ قرار می گیرد مونتاژمی گردند.ضد کوبنده نیز از نوع انگشتی دار است.وضعیت قرار گیری کوبنده و ضد کوبنده به ترتیبی است که انگشتی ها کوبنده در ضمن چرخش، از وسط انگشتی های ضد کوبنده عبور می کنند و بدین ترتیب ضمن وارد آوردن ضربه های سریع بر روی خوشه ها ، محصول را شانه نیز می کنند. کوبنده نبشی دار:در این طرح نبشی هایی با الگوی مارپیچی روی بشقاب ها مونتاژ می شوند. شفت محرک ، بشقاب ها را می گرداند. ضد کوبنده نیز دارای تعدادی نبشی است. نبشی های کوبنده و ضد کوبنده هر دو دارای روکش لاستیکی هستند.عمل کوبیدن به آرامی انجام می شود.این طرح برای کوبیدن محصولات ریز دانه ، از قبیل شبدر و یونجه مناسب است. کوبنده تیغه ای:طرح این کوبنده همانند کوبنده انگشتی دار می باشد با این تفاوت که به جای انگشتی های مخروطی ، تیغه های با مقطع مستطیل (یا هر مقطع دیگر) نصب می شوند. عامل موثر دیگر در جداسازی موفق دانه نیروی گریز از مرکزی است که بر دانه وارد میشود. در کوبنده هایی که قطر آنها کمتر است، نیروی گریز از مرکز بیشتر است و این اختصاصات ویژه باعث شده که بیش از %۹۰ دانه ها از غلاف آزاد شده و از طریق روزنه های ضدکوبنده از کاه جدا شود. مقدار دانه جداشده در این قسمت بر ظرفیت کلی کمباین تاثیر میگذارد و همچنین موجب کاهش تلفات دانه از طریق کاه پرانها میشود. تلفات کاه پرانها قسمت عمده اى از کل تلفات کمباین بشمار می آید براساس آزمایشهای انجام شده، کاهش جداسازی دانه از منافذ ضدکوبنده به میزان پنج درصد (از ۸۵ به ۷۵ درصد) بار دانه کاه پرانها را تا دو برابر افزایش می دهد. کوبنده های APS در کمباین تئوری کاربرد طرح APS این است که هر چه محصول با شتاب بیشتری به طرف کوبنده اصلی جریان یابد ،بازده جداسازی در کوبنده افزایش می یابد.اجزای تشکیل دهنده این کوبنده با توجه به شکل عبارت اند از: ⦁ شتاب دهنده ⦁ کوبنده اصلی ⦁ کلش کش ⦁ و ضدکوبنده شتاب دهنده شامل دندانه هایی است که بر روی آن با الگوی مارپیچی قرار گرفته اند.این استوانه (شتاب دهنده) سه وظیفه اصلی بر عهده دارد ، ۱٫گرفتن محصول از نقاله تغذیه ، ۲٫دادن شتاب بیشتر به محصول ،۳٫پخش یکنواخت محصول جلوی کوبنده اصلی.انحناهای ضد کوبنده متناسب با قطرهای شتاب دهنده و کوبنده اصلی است.در این کوبنده ها ، یک مرحله از جداسازی دانه در ضد کوبنده ی شتاب دهنده انجام می شود. کوبنده های جریان محوری در کمباین در کمباین های دارای کوبنده دوار یا جریان محوری (مرکب) ،روی گردنده ها به شکل مارپیچی ساخته می شود تا محصول را به خوبی از نقاله تغذیه بگیرد و به کوبنده برساند. دو گروه تسمه های سوهانی به فاصله ۱۸۰ درجه از یکدیگر روی محیط خارجی هر گردنده نصب شده اند و باعث می شوند تا مواد به شکل دورانی و مارپیچی از روی ضد کوبنده حرکت کنند .تا ۹۰ درصد از دانه ها در این قسمت از کاه جدا می شوند. واژه دوار از آن جهت به این کمباین ها اطلاق شده که عمل جدا کردن در آن ها با گردش استوانه گردنده (کوبنده) انجام می شود نه با حرکت رفت و برگشتی کاه برها یعنی عمل کوبیدن و جدا کرد و انتقال تواما انجام می گیرد ، واژه جریان محوری برای این کمباین ها به این دلیل به کار می رود که محور استوانه در راستای پیشروی کمباین است نه عمود بر آن{البته نوع جریان عرضی این نوع کوبنده ها هم موجود است} کمباین های دوار ممکن است دارای یک گردنده  یا دو گردنده موازی هم باشند که در خلاف جهت هم گردش می کنند. در کمباین های دوار ، محصول بیش از یک بار از بین کوبنده و ضد کوبنده عبور می کند در نتیجه فاصله بین کوبنده و ضد کوبنده برای محصولات مشابه و در شرایط یکسان تا حدودی بیشتر از فاصله بین کوبنده وضد کوبنده متداول است. نقاله تغذیه محصول را به دستگاه کوبنده تحویل می دهد در حالی که کوبنده می چرخد محصول با تسمه های سوهانی در حال چرخش برخورد می کند و ضربه وارده باعث جدا شده دانه از ساقه ، چوب بلال یا غلاف می شود. با عبور محصول از بین کوبنده و ضد کوبنده ، کوبیدگی بیشتر از طریق عمل مالش حاصل میشود. مواد حدوداً ۳ بار از روی ضد کوبنده عبور می کنند . محصول در کوبنده کوبیده می شود و بدون وقفه به قسمت جدا کننده می رسد. در این محل پره های به شکل مارپیچ با گام بیشتر روی گردنده (کوبنده) سوار می شوند تا در انتقال محصول به طرف عقب گردنده مفید واقع شوند. در زیر گردنده ضد گردنده ( ضد کوبنده) قرار می گیرد.اندازه سوراخ های شبکه کوبنده نسبت به  سوراخ های جداکننده ریز تر است. تنظیم سیستم کوبنده : در تمام انواع کمباینها امکان تغییر دادن سرعت دورانی استوانه کوبنده وجود دارد و همچنین می توان محل قرار گرفتن این استوانه رانسبت به ضد کوبنده تغییر داد . این دو تنظیم، سرعت کوبیده شدن محصول را تغییر می دهند . چون محصولات مختلف بایستیدر درجات گوناگون کوبیده شوند . لذا تنظیم سرعت دورانی و محل استوانه کوبنده نسبت به ضد کوبنده بسیار ضروری است . هرچه این سرعت بیشتر باشد به همان اندازه خوشهها بهتر خرد می شوند تا حدی که بسیار ضروری است وهرچه این سرعت بیشتر باشد به همان اندازه کوبیده شدن محصول را می توان با زیاد کردن فاصله بین کوبنده و ضد کوبنده کاهش داد . کارخانجات سازنده کمباین معمولا سرعت دورانی استوانه کوبنده را با دور در دقیقه معین می کنند ولی آنچه بیشتر بایستی مورد توجه قرارگیرد سرعت محیطی استوانه مزبور می باشد زیرا در این صورت سرعت استوانه مربوط به یک نوع دیگرو در صورت تساوی دور در دقیقه یکسان نخواهد بود . این موضوع خاطرنشان می کند که ابعاد استوانه کوبنده در انواع مختلف کمباین یکی نیست. استوانه با قطر کوچک سرعت دورانی به حسب دور در دقیقه بیشتر از استوانه با قطر بزرگتر دارد در حالیکه ممکن است سرعت محیطی آنها یکسان باشد. به تجربه ثابت شده است که دانه های درشت را با سرعت دورانی کم استوانه کوبنده بخوبی می توان از خوشه جدا کرد در صورتیکه برای جدا کردن خوشه های دانه ریزبه سرعت زیادتر استوانه احتیاج است . یکی از طرق تغییرسرعت استوانه کوبنده عوض کردن چرخ زنجیرخوری است که به شافت آن متصل می شود. ولی اخیراً بیشتر به استفاده پولیهای تغییر دهنده سرعت (شکل ۳) تمایل نشان می دهند. البته تنظیم سرعت دورانی استوانه مزبور بسیار مهم است زیرا همراه با آن سرعت عمل سایر قسمتها را نیز باید تنظیم نمود. درشکل (۳) طرز کار پولیهای تغییر دهنده سرعت نشان داده شده است .‌برای تنظیم فاصله دو قسمت پولیها در مجاورت یکی از آنها یک چرخ دستی قرار داده شده که با چرخاندن آن می توان فاصله دو قسمت آنرا کم یا زیاد کرد. مثلاً اگر این فاصله در پولی اول کم شود تسمه ( شکل ۳ ) دور آن بالا آمده تا آن جایی که به عرض معیین دور پولی را احاطه کند. در همین موقع تسمه پولی دوم با فشار فنر پشت آن پایین خواهد افتاد. اثر این حالت تغییر سرعت بین آن دو خواهد بود. این تغییر مسلماً بستگی به میزان چرخش چرخ دستی در مجاورت پولی دارد. بنابراین اگر پولی دوم توسط موتور بگردش درآید. پولی اول، شافت محرک استوانه کوبنده را به گردش در خواهد آورد و بدین ترتیب با روش ساده ای قادر به تغییر سرعت دورانی استوانه خواهیم بود. فاصله بین کوبنده ها نیز قابل تنظیم است. قاعدتاً این فاصله در محل ورود محصول بایستی بیش از محل خروج کاه و کلش باشد ( عقب استوانه کوبنده ) و عموماً فاصله کوبنده و ضد کوبنده هنگام کوبیدن محصول غلات دانه درشت باید بیشتر باشد در صورتیکه محصولات دانه ریز به فاصله کمتری احتیاج است . در کاتالوگ کمباینها جداولی تنظیم شده که درآنها سرعت های مختلف دورانی استوانه کوبنده به حسب این فاصله مشخص شده است. البته این ارقام تقریبی بوده و شرایط مختلف موجود در محصول نیز به سهولت کوبیده شده آن بستگی دارد. مثلاً در بعضی از واریته ها ممکن است دانه ها آسانتر از خوشه و پوسته جدا شوند. رطوبت موجود درمحصول نیز در اینجا در اکثر این شرایط موثر خواهد بود بطور کلی برای کاهش زیانهای وارده به دانه ها در موقع کوبیدن غلات بهتر است که سرعت دورانی استوانه کوبنده درحداقل و فاصله کوبنده و ضد کوبنده در حداکثر خود باشد. جدول ذیل از کاتالوگ کاربری کمباین مدل جاندیر استخراج شده است . این جدول سرعت استوانه کوبنده (بر حسب دور در دقیقه ) و فاصله کوبنده و ضد کوبنده را (بر حسب میلیمتر) نشان می دهد.‌ یازده نوع محصولی که در این جدول ذکر شده با تمام انواع کمباینها قابل برداشت می باشند. سرعت دورانی استوانه کوبنده (بر حسب دور در دقیقه) فاصله بین کوبنده و ضد کوبنده در جلو وعقب بر حسب میلیمتر نوع محصول ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 14 و ۷ گندم ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 17 و ۹ چاودار ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 11 و ۵ جو ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 14 و ۷ جو دوسر ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 20 و ۱۱ کلالم روغنی ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 17 و ۹ خردل ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 17و۹ بذرک ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 9 و۴ شبدر قرمز ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 9 و۴ شبدر سفید ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 9 و۴ علوفه دانه ای ۹۰۰-۱۱۰۰ R.P.M 26 و۱۵ لوبیا ۲-۲ . ضدکوبنده : یکى از عواملى که در جداسازی موفق دانه ها دخالت دارد زاویه پیچش ضد کوبنده می باشد. ⦁ واحد تمیز کننده: خوراک دهنده به کلشکشها :این قسمت بلافاصله پس از کوبنده و ضد کوبنده قرارداد و کار آن هدایت و پخش نمودن کاه و کلش روی ناودانها ( کلش کشها ) می باشد. سیستم پاک کننده :‌WALKERS پس از خرد شدن خوشه ها توسط سیستم کوبنده کلشی از قسمت عقب استوانه بوسیله خوراک دهنده ای به طور منظم روی ناودانهای کلش کش پخش میگرددو سپس از قسمت عقب کمباین روی زمین می ریزد. حرکت کلش کشها توسط نیرویی که از میل لنگ کمباین می گیرد تأمین می شود بطوریکه شبیه به یک تکان دهنده، هم کلش را به خارج هدایت می نماید و هم دانه های موجود را از لابلای مجاری موجود در ناودانها به پایین و روی صفحه شیب داری که به سینی دانه منتهی می شود می ریزد. محل قرار گرفتن ناودانهای کلش کش نباید هرگز تغییر کند و رعایت این موضوع در موقع سرویس و تعمیرات این قسمت الزامی است. ۱- سینی دانه The Grain pan دانه هائی که از خوشه و توسط سیستم کوبنده جدا شده پس از عبور از شبکه های کف ضد کوبنده و نیزدانههایی که همراه با کاه روی ناودانها ریخته و در آنجا از کلش جدا شده اند کلاً روی قسمتی موسوم به سینی دانه واقع در زیر ضد کوبنده می ریزند. این سینی تمام عرض سیستم پاک کننده را اشغال کرده و حرکتی جنبشی به طرف عقب دستگاه دارد. دانه هائی که روی سینی مزبور می ریزند معمولاً دارای اضافاتی از قبیل مقدار زیادی کاه دانه، بذر علفهای هرز وکاه های ریز بوده که بایستی در سیستم پاک کننده (غربالها ) از دانه جدا شوند .‌ برای جدا کردن این اضافات پروانه ای جریان هوا را بشدت از پایین به بالا لابلای شبکه های غربالها عبور داده و آنها را در دو مرحله از دانه جدا می کند. ۲- غربالها(The Sieves) برای جدا کردن دانه ها از اضافات دو عدد غربال در زیر سینی دانه تعبیه شده است. غربالها دارای حرکت جنبشی به طرف عقب دستگاه بوده وجریان هوای نسبتاً شدیدی که از پروانه باد تولید می شود از لابلای مجاری آنها عبور می کند. غربال بالائی مخصوص جدا کردن دانه کاه های ریز و کاههای درشت تر می باشد و ساختمان آن طوری است که می توان قطر شبکه های آنرا در مواقع ضروری تغییر داد دانه ها در ضمن عبور از این غربال قسمت اعظم اضافات خود را از دست می دهند. اگر سوراخهای غربال بالائی خیلی ریز باشند تمام دانه ها از آنها عبور نمیکند ومقداری از دانه ها همراه با کاه از کمباین خارج شده و روی زمین می ریزد. از طرف دیگر درصورت زیاد بودن قطر این شبکه ها ( بیش از حد لزوم ) مقدار زیادی کاه و کزل از این غربال عبور خواهد کرد. غربال دانه یا الک(Grain Sieve) غربال دوم مخصوص عبور دانه های پاک شده است و دارای سوراخهایی متناسب با قطر دانه ها و غیر قابل تنظیم می باشد. معذالک همیشه نوع آن ثابت نبوده و برحسب اندازه قطر دانه ها در محصولات مختلف می توان آنرا تعویض کرد. غربال مزبور تقریباً دانه ها را از مواد خارجی و کاه های ریز جدا می کند. غربال دوم یا غربال دانه بایستی فقط دانه ها را از خود عبور دهد در این صورت دانه ها پس از عبور بسوی هلیس دانه هدایت شده و از آنجا با بالا برنده دانه به داخل انبارمی ریزد.‌خوشه هایی که خوب خرد نشده اند (کزلها ) از این غربال عبور نکرده و با حرکت جنبشی آن به محلی که از آنجا بایستی دوباره به سیستم کوبنده برگردند هدایت می گردند. انواع غربال و جداکننده در کمباین: همانگونه که قبلا نیز عنوان شد ، ۶۰ تا ۹۰ درصد دانه ها در کوبنده جدا می شود . بقیه جداسازی باید در غربال ها انجام شود. به طور کلی غربال ها در انواع زیر موجودند: ⦁ نوسان کننده ⦁ دوار ⦁ CS ⦁ RT ⦁ RP ⦁ TF در ادامه به شرح هر یک از موارد فوق خواهیم پرداخت. غربال نوسان کننده: مخلوط کاه و دانه پس از خروج از کوبنده ، به وسیله کلش کش روی این غربال ها می ریزد . پره های کند کننده از شتاب محصول می کاهند و به محصول اجازه می دهند در ابتدای غربال قرار گیرند و بدین ترتیب از بیشترین سطح غربال ها استفاده می شود. غربال های نوسان کننده بر دو نوع اند ، یک تکه و چند تکه ،نوع یک تکه در تمام عرض قسمت جداکننده قرار می گیرد و به طریقی قرار می گیرد که به صورت یک واحد به جلو و عقب نوسان می کند. در گذشته از این غربال ها در کمباین های دنباله بند کوچک استفاده می شد ، اما امروزه در مدل های جدید به ندرت استفاده می شود. غربال های چند تکه عمل تکان دادن و بردن مواد را نسبت به انواع یک تکه به خوبی انجام می دهند. این غربال ها از ترکیب ۳ تا ۶ تکه در کنار هم به وجود می آیندمجموعه ای از این تکه ها معمولا به دو میل لنگ در جلو وعقب متصل هستند. سرعت دوران و میزان لنگی این میل لنگ ها از فاکتورهای تعیین کننده در جداسازی هستند. در موقع مونتاژ تمام تکه ها دارای شیب رو به بالا و عقب کمباین هستند. لبه هاب دندانه دار و اره ای شکل که در امتداد هر سمت از تکه ها قرار گرفته اند، به تکان خوردن کاه در حال حرکت ، کمک می کنند. غربال ها دارای سوراخ هایی با اشکال و اندازه های مختلف هستند تا ضمن اینکه به دانه های آزاد شده ،خرده کاه ،مواد کوبیده نشده، و مواد خارجی ریز اجازه فرو افتادن می دهند ، مانع عبور کلش و آشغال می شوند. اکثر مواد در  یک سوم اول غربال جدا می شوند. بنابراین از این ناحیه باید حداکثر استفاده را به عمل آوریم. از این موضوع نتیجه می شود که بازده غربال های عریض ، با مساحت برابر، بیشتر از غربال های طویل است. به منظور به هم زدن بهتر کلش بر روی غربال و در نتیجه جداسازی بهتر از مکانیزم های مختلفی استفاده می شود. چنگک دورانی نشان داده شده در شکل یکی از این مکانیزم هاست. جداکننده دوار:این غربال در بخش کوبنده ها تحت عنوان کوبنده های مرکب (جریان محوری)شرح داده شدند. همان طور که گفته شد واحد تمیز کننده مرحله نهایی جا کردن دانه از بقایا یعنی خرده کاه و کزل می باشد. که شامل قطعات و اندام های زیر بود: الف) الک رویی : شبیه الک رویی است و همراه آن ولی در جهت مخالف، حرکت رفت و برگشتی دارد. سوراخ های این الک نیز قابل تنظیم هستند. ب) بادزن یادمنده : در زیر و کنار الک ها دمنده ای نصب شده است که با وزش باد به زیر الک ها، خرده کاه را جدا کرده و از عقب کمباین بیرون می ریزد. بنابراین اگر به عقب کمباین نگاه کنیم، پس مانده ها از دو قسمت آن بیرون می ریزند. ساقه های خرد شده درشت یا کلش که از روی غربال ها بیرون می ایند و مقدار آن ها زیاد هستند و دوم خرده کاه که ازروی الک ها خارج شده و مقدار آن نسبتاً کم است. ج) کزل برگردان : ما مسلماً نمی خواهیم که کزل یعنی قطعات نکوبیده حاوی دانه از کمباین خارج شود بلکه باید جمع آوری شده و برای دوباره کوبیدن برگردانده شود. در زیر و پایین قسمت کمباین دو محفظه وجود دارد که در هر یک وسیله ای برای انتقال وجود دارد، یکی از اینها کزل برگردان است که کزل را به کوبنده بر می گرداند. واحد ذخیره و تخلیه : دانه های تمیز را باید پس از پایین ریختن از الک ها از مباین گرفته و در وسایل نقلیه همچون تریلر یا کامیون بارگیری نمود تا از مزرعه به سیلو یا بازار فروش برده شوند. کمباین قدیمی از نوع کیسه ای بودند ولی امروزه بیشتر انباره ای هستند. در نوع قدیمی، محلی برای اتصال ۳ گونی وجود داشت. دانه های تمیز بوجاری یا درجه بندی شده طوری که دانه های سالم در یکی، خرد شده و در دومی و کزل را در سومی بارگیری می شدند. در کمباین انباره ای، محفظه ای در بالای کمباین تعبیه شده است که گنجایش ۷-۱۰۰۰ کیلوگرم دانه را دارد. دانه تمیز با نقاله از پایین کمباین به این مخزن منتقل می شود. پس از پر شدن مخزن، دانه در تریلر یا کامیون تخلیه می گردد. واحد ذخیره و تخلیه دارای اندام زیر است: ⦁ بالابر دانه تمیز ۲) انباره ۳) لوله تخلیه الف) بالا بر دانه تمیز: به صورت محفظه ای مکعب مستطیلی و عمودی دیده می شود. نقاله ها از نوع زنجیره ای که پره هایی در فواصل معین روی آن نصب شده اند. پره ها وظیفه انتقال دانه را از واحد تمیز کننده به مخزن به عهده دارند. در بعضی از کمباین ها، این نقاله مارپیچی ( هلیسی) می باشد. ب) انباره: مخزنی در بالای کمباین است که به شکل خاصی طراحی شده است. معمولاً نقاله هایی درون آن تعبیه شده اند تا بتوانند دانه را برای تخلیه آماده نمایند. ج) لوله تخلیه : لوله ای نسبتاً طویل است که به طور ثابت یا گردان در پهلوی کمباین نصب می شود. قسمتهای فرعی کمباین ( قسمتهای افزودنی ) Attachment ممکن است قسمتهایی اضافی برای استفاده ازکمباین در شرایط و تنوع محصولات به آن افزوده شود . مثلاً بلند کننده خوشه ها،وقتیکهمحصولدراثر عمل ورس یا باد بطریق ناجوری روی زمین خوابیده باشد میتوان با اضافه کردن این قسمت به کمباین خوشه ها را بلند کرده وبه چرخ فلک و از آنجا به سیستم برش تحویل داد. بلند کننده خوشه ها روی پلاتفورم ( سیستم درو کننده ) سوار می شود و در حدود ۳۰-۴۵ سانتیمتری جلوی اره قرار می گیرد. تقسیم کننده ها : این قسمت را می توان در دو طرف سیستم برش به منظور هدایت خوشه ها به سمت اره و درعرض کار تعبیه نمود.‌ضمناً از آن می توان برای مشخص کردن راه بعدی کار، عرض کار و بلند کردن خوشه های خوابیده نیز استفاده نمود. کاه پخش کن : برای پخش کردن کاه های خارج شده از عقب کمباین در سطح مزرعه می توان این قسمت را در عقب کمباین تعبیه نمود. کاه پخش کن از دیسکهایی افقی و دوار تشکیل شده است که در محل خروج کاه قرار می گیرند. کاه خرد کن :‌ این قسمت را نیز می توان در محل خروج کاه از کمباین و برای تبدیل آن به قطعات کوچکتری تعبیه نمود. بسته بند: می توان کاه خارج شده از کمباین را مستقیماً به داخل دستگاه بسته بند متصل به آن هدایت و از پخش شدن کاه در سطح مزرعه جلوگیری کرد. جمع کننده ردیف ها : اگر قبلاً محصول به وسیله ای درو شده باشد در جلوی کمباین می توان قسمتی برای جمع کردن ردیفها و هدایت آنها به داخل دستگاه تعبیه نمود . این قسمت مخصوص کمباینهای کوبنده و پاک کننده که فاقد سیستم برش هستند میباشد. توجه : برداشت محصول کلزا احتیاج به دستگاه برش مخصوص کلزا دارد. بخش سوم: موتور کمباین بدنه موتور بدنه یکی از قطعات اصلی موتور است . سوراخ هایی استوانه شکل در آن تعبیه شده اند که هر یک از سیلندر می نامند. درون بدنه و اطراف این سیلندرها در موتورهای آب خنک، حفره هایی درآورده شده اند که آب در آنها جریان می یابد تا بدنه سیلندرها را خنک نموده و از ذوب شدن یا چسبیدن سیلندر و پیستون جلوگیری نماید، بدنه موتورهای هوا خنک به جای این حفره ها دارای پره هایی در سطح خارجی خود می باشد که جریان هوای آن را خنک می کند. روی بدنه ، اندام های مختلفی وصل می شوند. پمپ بنزین، کاربراتور، کویل ، دلکو، مولد برق، موتور استارت و فیلتر روغن موتور در موتورهای بنزینی و پمپ گازوئیل و پمپ افشانک (پمپ انژکتور) صافی های سوخت، فیلتر روغن موتور، مولد برق و موتور استارت، در موتورهای دیزلی از آن جمله اند. در موتورهای آب خنک اگر آب به دلایلی مثلاً کمبود ضد یخ آن یا سرمای بسیار شدید یخ بزند، بدنه را می ترکاند، برای احتیاط، پولک هایی در جای جای بدنه پرس شده اند که در صورت وقوع این حادثه بیرون می پرد. پیستون: پیستون قطعه ای استوانه ای شکل است که فقط یک سر آن مسدود است. قطر پیستون کمی کوچکتر از قطر سیلندر می باشد لذا برای جلوگیری از فرار سوخت از کناره های آن، رینگ های فولادی و فنری در نزدیک سر پیستون تعبیه شده اند. این رینگ ها را رینگ های فشاری می نامند تعداد آنها در موتورهای بنزینی معمولاً دو حلقه ولی در موتورهای گازوئیلی معمولاً ۳ حلقه است. رینگ دیگری نیز در زیر این رینگ ها قرار دارد که برای روغن کاری تعبیه شده اند. آن را رینگ روغن نام نهاده اند. تعداد رینگ روغن در موتور بنزینی یک حلقه ولی در موتورهای دیزلی معمولاً دو حلقه است. سوراخی سر تا سری در بدنه پیستون در آورده شده است که انگشتی پیستون در آن قرار می گیرد. انگشتی پیستون لوله ای فولادی است که یک طرف دسته پیستون را به پیستون پیوند می دهد. دو خار حلقه وی در دو طرف انگشتی قرار می گیرند تا انگشتی را در جای خود نگهدارند. دسته پیستون دارای یک سر کوچک است که سوراخی در آن درآورده شده است. سر دیگر آن نسبتاً بزرگ بوده و دو تکه ساخته است. قطعه متحرک را کپه یاتاقان متحرک می نامیم. این کپه با دو پیچ به دسته پیستون بسته می شود تا سوراخی را بوجود آورد که میل لنگ در آن قرار می گیرد. مجموعاً کپه و انتهای بزرگ دسته پیستون را یاتاق متحرک نامگذاری نماییم. هر دسته پیستون دارای یک یاتاقان متحرک است و تعداد پیستون ها برابر تعداد سیلندرهای موتور می باشد. بنابراین تعداد یاتاقان های متحرک برابر تعداد سیلندر است. به طور کلی پیستون یکی از قطعات متحرک و اصلی موتور است که در داخل سیلندر به طور متناوب حرکت رفت و برگشتی انجام داده تا چهار مرحله اصلی چرخه یعنی مکش ، تراکم ، احتراق، انبساط و تخلیه ( خروج دود) صورت گیرد. پیستون از چهار قسمت اصلی تشکیل شده است:۱٫تاج پیستون ۲٫حامل رینگ ها ۳٫دامن پیستون ۴٫جایگاه پین انواع پیستون با اشکال مختلف: ⦁ پیستون موتور سیکلت ها و موتور های دو زمانه کوچک ( مورد استفاده در سمپاش ها و..) پیستون دو زمانه : به دلیل مکانیزم دو زمانه بودن موتور ، پیستون تحت بار های شدید حرارتی و مکانیکی قرار دارد و از آلیاژ ویژه آلومینیومی ساخته می شود. طبق توضیحات شرکت ماهله آلمان… ⦁ پیستون خودرو های سواری و سبک (چهار زمانه) پیستون ریخته گری شده: دوام زیاد و صرفه اقتصادی برای موتور های بنزینی و گازوییلی می باشد. در این پیستون تاج پیستون ، محل رینگ ها و دامن پیستون به صورت یک واحد و یک جا ساخته می شود. پیستون ماشین کاری شده: استحکام با توجه به مراحل تولید افزایش یافته است. این به این معناست که امکان کم کردن مقطع و کاهش وزن پیستون وجود دارد. این پیستون بیشتر در موتور های مسابقه ای و موتور هایی که در معرض بار سنگین قرار دارند استفاده می شود. AUTOTHERMIK: دارای نوار فولادی ریخته گری شده و همچنین یک چاک در بدنه است که از ناحیه رینگ تا دامن پیستون کشیده شده.این پیستون ها حرکت نرمی در داخل سیلندر دارند. pistons with pivoted side core (پیستون همراه با حامل رینگ) برای موتور های بنزینی بهینه شده و با استفاده از یک تکنولوژی ریخته گری ویژه  دارای وزن کم و استحکام بالاست. پیستون موتور های دیزلی و سنگین ( تراکتور ها ، کشنده ها ، کشتی ها ) در موتور های دیزلی اتاق احتراق در داخل تاج پیستون تعبیه می شود به همین دلیل تاج پیستون دارای گودی زیاد است، که از تفاوت های اساسی پیستون موتورهای دیزلی در مقایسه با موتور های بنزینی همین امر است. این پیستون ها نسبت به پیستون موتورهای بنزینی دارای قطر زیادتر و اندازه بزرگ تر می باشند. برای ساخت پیستون‌ها، معمولاً از چدن خاکستری، فولاد ریخته‌گری و یا آلیاژهای آلومینیوم استفاده می‌شود . سازندگان پیستون ، شکل اتاق احتراق را در تاج پیستون تعبیه می کنند تا حرکت آشفته (توربولانس) مخلوط را بهبود بخشند. طرح تاج پیستون بستگی به شکل افشانه (spray) سوخت پاشیده شده از انژکتور دارد. سوراخ های موجود در بدنه پیستون جهت گردش روغن و خنک کاری تاج پیستون تعبیه شده اند. در موتور های اشتعال تراکمی (دیزلی) تعداد رینگ های کمپرسی ۳ یا ۴ عدد و تعداد رینگ های روغنی ۱ یا ۲ عدد می باشد. به منظور کاهش افت ناشی از اصطکاک ،بهتر است تعداد رینگ های کمپرسی در موتور کاهش یابد. اولین رینگ کمپرسی ( از بالا) رینگ آتش نامیده می شود. رینگ ها به منظور آبندی و جلوگیری از نشت گاز های ناشی از احتراق به کارتر و بلعکس روغن از کارتر به اتاق احتراق در پیستون تعبیه می شوند. میل لنگ : پیستون در درون سیلندر حرکت رفت و برگشتی دارد. چنین حرکتی کمتر مورد استفاده است مگر آن که آن را به حرکت دورانی تبدیل نماییم. میل لنگ قطعه ای است که این کار را به عهده دارد. میل لنگ در محل مخصوصی که روی آن درآورده شده به زیر بدنه موتور متصل می شود. در همین محل در زیر بدنه، نیم دایره ای درآورده شده است که همانند یک کپه ثابت می باشد. یک کپه متحرک نیز وجود دارد که با دو پیچ روی آن کپه ثابت بسته می شود تا میل لنگ را در خود جای دهند. مجموعه این دو کپه ثابت و متحرک را یاتاقان ثابت می نامند. بنابراین یک موتور چهار سیلندر دارای چهار یاتاقان متحرک ولی پنج یاتاقان ثابت است. یاتاقان ثابت آنهایی هستند که درراستای یک خط راست قرار می گیرند. کانال هایی در میل لنگ به منظور روغن کاری یاتاقان حفر شده اند. چرخ لنگر : ته میل لنگ یک چرخ لنگر پیچ می شود. چرخ لنگر قطعه ای است نسبتاً بزرگ و سنگین و دایره ای پیرامون این اندام چرخ دنده ای سوار شده است که چرخدنده موتور استارت، روشن کردن موتور با آن درگیر می شود. با این عمل، میل لنگ چند دور می گردد تا موتور روشن شود. چرخ لنگر به منظورهای زیر تعبیه شده است. ۱) یکنواخت کردن سرعت متغیر میل لنگ به همین سبب آن را سنگین می سازند. ۲) راه اندازی موتور . دنده استارت با دنده چرخ لنگر درگیر شده تا موتور روشن شود. ۳) سوار کردن اجزاء کلاچ اصلی موتور روی آن همه موتورها دارای کلاچ هستند. وظیفه قطع و وصل ارتباط موتور با جعبه دنده است. موارد بسیاری پیش می آیند که بخواهیم موتور روشن بماند ولی خودرو یا تراکتور ساکن بماند. میل بادامک : میل بادامک در موتور بنزینی دو وظیفه دارد یکی باز کردن و بستن سوپاپ مخلوط هوا و سوخت و سوپاپ های دود و دیگری گرداندن میل دلکو پمپ روغن، کاراول توسط بادامک انجام می گیرد و دومی به وسیله چرخنده ای که روی میل بادامک است. در موتور دیزلی که دلکو وجود ندارد و پمپ روغن نیز حرکت خود را از چرخ دنده سر میل لنگ می گیرد، وظیفه میل بادامک فقط همان کار اول یعنی باز و بسته نمودن سوپاپ ها می باشد. این موضوع، یک وجه تشخیص میل بادامک های موتور بنزینی و دیزلی است. میل بادامک موتور دیزلی فاقد این چرخ دنده می باشد. برای باز و بسته کردن هر سوپاپ، یک بادامک تعبیه شده است. بنابراین یک موتور چهار سیلندر دارد، دارای هشت بادامک روی میل بادامک می باشد. هر دو بادامک مربوط به یک سیلندر ، با زاویه خاصی نسبت به یکدیگر درآورده شده اند طوری که ترتیب زمانی بازو بسته شدن سوپاپ ها، ارتفاع باز شدن سوپاپ ها و همپوشانی آنها تأمین گردد. هر جفت بادامک یک سیلندر نیز با زاویه خاصی نسبت به سایر جفت بادامک ها قرار داده شده اند طوری که ترتیب احتراق یا انفجار موتور رعایت گردد. سرسیلندر: یکی از وظایف سرسیلندر، مصدود نمودن قاعده بالای استوانه یا سیلندر می باشد. با استقرار پیستون در درون سیلندر، این کار، تأمین فضای مسدود برای انفجار یا احتراق را کامل می کند. سرسیلند نیز همانند بدنه حاوی قطعات زیر است: ⦁ حفره های آب در موتورهای آب خنک ۲) پولک های آب ۳) دالان های ورود و خروج روغن از کارتر ۴) سوراخ پیچ های تصال سرسیلندر به بدنه ۵) میله های فشار دهنده و کانال های عبور آنها ۶) میل اسبک و اسبک ها ۷) پایه های میل اسبک ۸) سوپاپ های هوا و دود ۹) دمای سوپاپ سوپاپ های هوا و دود از قطعاتی هستند که سر آنها در درون فضای انفجار قرار دارد و لذا بسیار گرم می شوند. برای خنک کردن آنها از حفره های آبی شبیه به حفره های آب بدنه استفاده می شود. برای باز کردن سوپاپ ها باید از یک سیستم اهرمی بهره جست. یک قطعه که دارای حرکت الاکلنگی است این کار را انجام می دهد. به سبب این نوع حرکت آن را سبک می نامند. یک اسبک برای هر سوپاپ لازم است هر اسبک دارای سوراخی در وسط است که لوله ای به نام میل اسبک از میان آنها می گذرد. سوپاپ ها : هر سیلندر دست کم دارای دو سوپاپ یکی برای ورود مخلوط سوخت و هوا (موتور بنزینی) یا هوا (موتور گازوئیلی) و دیگری برای خروج دود است. معمول ترین روش استقرار سوپاپ ها به طور عمودی و در سر سیلندر می باشد. هر سوپاپ از دو بخش به نام های سرسوپاپ و ساق سوپاپ تراشیده شده است. سر سوپاپ قسمت دایره ای شکل است که پهلوی آن با زاویه حدود ۴۵ درجه پخ داده شده است. به وسط این دایره میله ای پیوند خورده است که ساق سوپاپ گوئیم. نزدیک به انتهای ساق سوپاپ بریدگی مخروطی شکل درآورده شده است. این بریدگی محل استقرار کپه های قفل کن سوپاپ است. سر سوپاپ های دود و هوا معمولاً یک اندازه نیستند. سر سوپاپ دود در بعضی و سرسوپاپ هوا در برخی دیگر از موتورها بزرگترند. سوپاپ باید همیشه بسته باشد مگر زمانی که بادامک میل بادامک آن را مجبور به باز شدن نماید. برای بسته نگه داشتن سوپاپ از یک فنر تو در تو و نسبتاً قوی بهره گرفته می شود. برای نگه داشتن این فنرها از یک پولک و قفل سوپاپ استفاده می گردد. پولک روی فنر نشسته و قفل به صورت دو کپه ای مخروطی است که اطراف بریدگی ساق سوپاپ را پوشانده و در عین حال در سوراخ وسط پولک فرو می رود. این دو قطعه را کپه های قفل نیز نامیده می شوند. هوا و سوخت رسانی الف) هوارسانی : اکسیژن مورد نیاز اشتعال سوخت، از هوا تأمین می گردد. برای سوخت هر لیتر بنزین بیش از ۹۰۰۰ لیتر هوا مصرف می شود . اگر مصرف ساعتی یک خودرو را ۱۰ لیتر فرض کنیم در هر ساعت ۹۰۰۰۰ لیتر هوا لازم است. روی بدنه همه موتورها فیلتری به نام نفس کش موتور برای تهویه فضای کارتر و گازهای تبخیر شده روغن نصب می شود. برای حفظ محیط زیست، این فیلتر را به صافی یا فیلتر هوا متصل می کنند تا بخار روغن همراه با هوا به سیلندرها مکیده شده و بسوزد. فیلتر هوا ساخت ایران است. کاغذ آن استاندارد نیست، سوراخ های ریز این کاغذ آن قدر تنگ است که نه تنها گرد و غبار که حتی مولکول های هوا را به زحمت از خود عبور می دهد. بخار روغن و ناخالصی های هوا به زودی این سوراخ های تنگ را مسدود کرده طوری که موتور به تنگی نفس می افتد. باید فیلتر هوا به دفعات و زیاد عوض شود که کار پرخرجی است. توصیه سرویسکار این است که سوراخ یا سوراخ های کوچکی در فیلتر هوا ایجاد کند تا خفگی موتور برطرف شود. فیلتر سوراخ شده می تواند هوا را تمیز و تصفیه نماید پس سایش شدید موتور پیش می آید. با سایش سیلندر و پیستون، گاز متراکم به درون کارتر پس می زند یا اصطلاحاً کمپرس رد می شود. با این کار فشار داخل کارتر زیادتر و روغن گرم تر می شود. مقدار بخارات روغن افزون گشته که گرفتگی بیشتر سوراخ های فیلتر هوا را به همراه می آورد. سوخت رسانی : دستگاه سوخت رسانی در موتور بنزینی کاربراتور و در موتورهای گازوئیلی، پمپ افشانک و پمپ انژکتور است. کاربراتور وسیله ای است برای اختلاط بنزین و هوا، بنزین از باک توسط پمپ بنزین مکیده می شود و به ظرف شناور کاربراتور می ریزد. کاربراتور دارای لوله ای دو مخروطی است که ونتوری نام دارد. لوله باریکی از ته ظرف شناور به وسط کوچکترین سطح مقطع بین این دو مخروط امتداد می یابد که فواره اصلی (ژیگلور) نامیده می شود جسم شناور در ظرف شناور چنان تنظیم شده است که سطح بنزین را ۵-۶ mm پایین تر از انتهای فواره نگه می دارد. هوا ضمن عبور از لوله و مخروطی همانطور که گفته شد مقداری بنزین را به درون خود می مکد و مخلوط می شود. پمپ بنزین: این پمپ معمولاً از نوع دیافراگمی است. شیطانکی به این دیافراگم متصل است. سرشیطانک روی بادامکی قرار می گیرد که شکل آن با بادامک های سوپاپ های روی میل بادامک متفاوت و به خوبی قابل تشخیص است. با چرخش میل سوپاپ این بادامک نیز می گردد و شیطانک را بالا و پایین می برد. شیطانک به نوبه خود، دیافراگم را بالا و پایین می برد. با پایین رفتن دیافراگم (یک غشاء لاستیکی) خلائی در پمپ ایجاد می شود که بنزین را از مخزن می مکد. با بالا رفتن دیافراگم، مجرای ورود بنزین بسته شده ولی مجرای خروج باز می شود. بنزین از این مسیر به ظرف شناور کاربراتور روان می شود. بعضی از پمپ ها به فیلتری برای تصفیه و تمیز نمودن بنزین مجهزند. پمپ بنزین دارای زمانه ای است که با آن می توان پمپ را به طور دستی به کار انداخت. این کار گاهی که مدار سوخت رسانی هوا گرفته باشد ضروریست پمپ بنزین را پمپ دستی یا سه گوش نیز می نامند. کاربراتور : کاربراتورهای متفاوتی با ساختمان ، طرز کار و تنظیمات گوناگونی ساخته شده اند. قطعات اصلی کاربراتور همانطور که در شکل مشخص است شامل شناور ، سوزن شناور، ظرف شناور، فواره اصلی، لوله دو مخروطی ، پروانه گاز و ساسات است. با ورود بنزین به ظرف شناور، شناور بالا رفته تا به سطح تنظیم شده برسد. در این حالت سوزن شناور، مجرای ورود بنزین را می بندد و طوری که سطح بنزین همواره ثابت می ماند. با خروج بنزین از فواره، شناور پایین می رود، مجرای ورود بنزین بازشده تا سطح بنزین مجدداً به ارتفاع قبلی برسد. ویژگی لوله دو مخروطی آنست که سرعت هوا در جایی که سطح مقطع کوچک می شود، افزایش می یابد.این افزایش سرعت عامل مکش بنزین از فواره اصلی است. به همین سبب فواره در این کمترین سطح مقطع مستقر می گردد. با بازو بسته کردن پروانه گاز با پدال گاز مقدار مخلوط بنزین و هوای ورودی به سیلندر زیاد و کم شده و سرعت موتور و در نهایت سرعت پیشروی خودرو زیاد و کم می شود. دریچه ساسات ممکن است خودکار یا دستی باشد. برای بهتر روشن شدن موتور در هوای سرد، ساسات را باید تا نیمه یا تمام بست تا مخلوط بنزین و هوا غلیظ شود. بعد از گرم شدن موتور باید آن را کاملاً باز نموده و الا موتور بد کار می کند یا خاموش می شود. موتور سرد باید با سرعت بالا و در جا کار کند تا سریع تر گرم شود. گیربکس(جعبه دنده): مکانیزم این نوع گیربکس ها در سیستم های انتقال قدرت کمباین نیز مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه با پیشرفت فناوری در صنعت خودروسازی، گام های ارزشمندی در جهت طراحی و ساخت نوع پیشرفته ای از گیربکس ها تحت عنوان گیربکس متغیر پیوسته (Continuously Variable Transmission) برداشته شده است. تعویض دنده ها در این نوع گیربکس ها به طور پیوسته انجام می شود و در مقایسه با گیربکس های معمولی، مصرف سوخت آن ها نیز بهینه تر است؛ زیرا سرعت موتور هر چقدر باشد، گیربکس در بهینه ترین حالت ممکن تنظیم می شود تا سوخت کم تری مصرف شود. در این نوع گیربکس ها نیازی به کلاچ نیست و در آن ها از چرخ دنده استفاده نمی شود. سیستم این نوع گیربکس ها در واقع بر پایه دو پولی است که توسط یک تسمه به هم متصل شده اند. به همین دلیل است که تغییر در نسبت دنده ها، به طور پیوسته و غیرمرحله ای از حداقل تا حداکثر انجام می شود. گیربکس متغیر پیوسته از اجزای گوناگونی تشکیل شده است که از مهم ترین آن ها می توان به پولی ورودی، پولی خروجی، و یک تسمه فلزی یا لاستیکی اشاره کرد. در صورتی که تسمه مورد استفاده از نوع لاستیکی باشد، باید انواع V-شکل آن ها را انتخاب نمود؛ زیرا سطح تماس تسمه های لاستیکی V-شکل با پولی ها بیش تر است. در شکل های بالا نحوه قرارگیری هر دونوع تسمه فلزی و لاستیکی نشان داده شده است. قطعه اصلی سیستم گیربکس متغیر پیوسته، پولی است. هر پولی، از دو مخروط تشکیل شده است که با شیب °۲۰ روبروی هم قرار گرفته اند. زمانی که دو مخروط از هم فاصله می گیرند، ضخامت پولی بیش تر می شود و تسمه در قسمت پایین تری در شکاف پولی قرار می گیرد. بدین طریق، شعاع تسمه دور پولی  کاهش می یابد. به طور عکس، وقتی دو مخروط به هم نزدیک می شوند، ضخامت پولی کم تر می شود و تسمه در قسمت بالاتری در شکاف پولی قرار می گیرد. ازاین رو، شعاع تسمه دور پولی افزایش می یابد. گفتنی است، گیربکس متغیر پیوسته می تواند با استفاده از فشار هیدرولیکی، نیروی گریز از مرکز، یا کشش فنر، نیروی مورد نیاز جهت تنظیم فاصله بین مخروط ها در هر پولی را فراهم کند. پولی ها با هم کار می کنند و قطر آن ها همواره در حال تغییر است. یکی از پولی ها که پولی محرک یا پولی ورودی نام دارد، به میل لنگ موتور متصل است و انرژی موتور از این قسمت وارد سیستم انتقال قدرت می شود. دومی که پولی چرخنده نامیده می شود، توسط پولی اول می چرخد و با دریافت انرژی از موتور، آن را به محور چرخ ها منتقل می کند. وقتی که ضخامت پولی اول افزایش می یابد، از ضخامت پولی دوم کاسته می شود و تسمه همواره به صورت کشیده شده باقی می ماند. هنگامی که ضخامت پولی ها نسبت به یکدیگر تغییر می کند، بی نهایت نسبت دنده مختلف، از کم به زیاد، به وجود می آید. به طور مثال، وقتی شعاع تسمه در پولی محرک، کم و در پولی خروجی، زیاد باشد، سرعت دوران پولی خروجی کاهش می یابد و باعث ایجاد دنده پایین تری در خودرو می شود. به طور عکس، وقتی شعاع تسمه در پولی محرک، زیاد و در پولی خروجی، کم باشد، سرعت دوران پولی خروجی افزایش می یابد و باعث ایجاد دنده بالاتری در خودرو می شود. بنابراین، گیربکس متغیر پیوسته بی نهایت دنده دارد و می تواند در هر زمانی با هر دور موتوری کار کند. بخش چهارم : سوالات و ایرادات متداول اشکالاتی که در عمل کوبیدن کمباین ایجاد می شود و علل آنها :‌ برای دستیابی به نتایج بهتر در کار باکمباین بایستی هر کدام از قسمتهای مختلف آن وظیفه خود را به نحو احسن انجام دهند چون شرایط موجود در مزارع نه تنها در مناطق مختلف کشت بلکه در هر قسمت از یک مزرعه و حتی در ساعات مختلف روز تغییر می کند بنابراین نمی توان یک دستور کلی برای بکار انداختن کمباین نوشت. بنابراین از روی شکل ظاهری محصول کوبیده شده می توان تشخیص داد که در کار دستگاه چه اشکالاتی رخ داده است.در زیر اشکالات عمده ای که ممکن است در حین کار با کمباین بروز کند یادآوری می شود . البته در مرحله اول بایستی سرعت عمل سیستم کوبنده را تنظیم کرد. الف –چرخفلکباعثریزشدانهازخوشههامیگردد: ۱- ممکن است چرخ فلک زیاد پایین و جلوی خوشه ها تنظیم شده باشد. فاصله افقی چرخ فلک تا تیغه برای محصولات ورس کرده مفید است. ۲- ممکن است سرعت گردش آن زیاد باشد. سرعت گردش بایستی حدود ۲۵/۱ سرعت پیشروی باشد. ۳- ممکن است کمباین فاقد قسمت بلند کننده خوشه های خوابیده باشد. که در این حالت چنگالی و ساقه بلند کن لازم دارد. ب- کاه به دور استوانه کوبیده می پیچد و مانع گردش منظم آن می گردد: ۱- ممکن است محصول زیاد مرطوب یا نارس باشد. ۲- ممکن است سرعت دورانی استوانه کوبنده کم باشد. ۳- ممکن است ضد کوبنده اشتباه تنظیم شده باشد یعنی فاصله بین کوبنده و ضد کوبنده در انتها نسبت به ابتدای آن زیادتر باشد. ۴- ممکن است خوراک دهنده به ناودانهای کلش کش وظیفه خود را بخوبی انجام ندهد و در نتیجه کلش در مجاورت سیستم کوبنده باقی بماند. ۵- ممکن است زائده ها و یا سوهانی های روی استوانه کوبنده فرسوده وخم شده باشند. ۶- ممکن است تسمه ای که سیستم کوبنده را به دوران در می آورد لغزندگی داشته باشد. ۷- ممکن است باتها و یا زائده های کف ضد کوبنده سائیده و خم شده باشند. ج- کاه خارج شده از کمباین دارای دانه است: ۱- ممکن است تغذیه کمباین یکنواخت نباشد. در این صورت بوسیله اهرم تغییر سرعت پیشروی میتوانخوراک کمباین را یکنواخت کرد. ۲- ممکن است کار کمباین بیش از میزان خوراک آن باشد. در این حالت عرض را کمتر از عرض دستگاه برش تنظیم کنید. ۳- ممکن است سرعت کار و تنظیم وضعیت کلش کش ها بهم خورده باشد. ۴- ممکن است شبکه های موجود در کف ضد کوبنده گرفته باشند. ۵- ممکن است شبکه های موجود در کلش کش ها گرفته باشند. د- کاه خارج شده از کمباین دارای کزل است: ۱- ممکن است فاصله بین کوبنده و ضد کوبنده خیلی زیاد باشد. ۲- ممکن است محصول بطور غیر یکنواخت رسیده باشد و یا اینکه زیاد مرطوب باشد. ۳- ممکن است سرعت دورانی استوانه کوبنده کم باشد. ۴- ممکن است باتها یا زوائد سطحی سیستم کوبنده خسارت دیده یا فرسوده شده باشند. ه- گرفتگی سوراخ غربالها : ۱- ممکن است سرعت دورانی پروانه باد خیلی کم باشد ۲- ممکن است سوراخهای غربال بالائی تنظیم نشده و یا بوسیله اضافات گرفته شده باشد. ۳- ممکن است بر اثر زیاد خرد شدن کاه توسط کوبنده ها این سوراخ ها گرفته شده باشند. ۴- ممکن است محصول درو شده مرطوب بوده و یا با علوفه سبز همراه باشد. و- گرفتگی در بالا برنده کزل: ۱- ممکن است قاشقکهای داخل بالا برنده فرسوده شده باشد. ۲- ممکن است محصول زیاد مرطوب ویا نارس باشد. ۳- ممکن است مقدار زیادی دانه همراه کزل باشد یعنی غربال پائینی تنظیم نباشد. در این حالت بایستی کمباین را متوقف کرده و اشکال را بر طرف نمود. ز- گرفتگی در بالا برنده دانه: ۱- ممکن است قاشقکهای داخل بالا برنده فرسوده شده باشد. ۲- ممکن است محصول زیاد مرطوب یا نارس باشد. ۳- ممکن است عمل بوجاری محصول بخوبی انجام نشده باشد. ۴- ممکن است مخزن دانه پرشده باشد. در این حالت باید کمباین را متوقف کرده . الواتور ( بالا برنده ) راخالی ، پاک و رفع عیب نمود. ح- دانه ها خرد می شوند: ۱- ممکن است سرعت دورانی استوانه کوبنده خیلی زیاد باشد. ۲- ممکن است فاصله بین کوبنده و ضد کوبنده کم باشد. ۳- ممکن است دانه ها زیاد خشک شده باشند. ۴- ممکن است باتها و یا زوائد سطحی کوبنده و ضد کوبنده صدمه دیده باشند. ۵- ممکن است محصول بیش از حد به سیستم کوبنده وارد شده و دهانه غربالها بیش از حد بسته شده باشد. ط- پاک نبودن دانه ها: ‌ ۱- ممکن است غربال بالائی بیش از حد لزوم باز باشد ( شبکه های غربال ) ۲- ممکن است غربال دانه ( پایینی ) دارای سوراخهای نسبتاً‌ درشتی باشد. ۳- ممکن است شدت باد تولیدی توسط پروانه کم باشد. ۴- ممکن است محصول نارس باشد. عیوب مکانیکی : الف- تیغه و انگشتی ها محصول رامیجود: ۱- ممکن است تیغه ها کند شده و خاصیت قیچی کردن را از دست داده باشند. ۲- ممکن است انگشتی خم شده باشد. ۳- ممکن است تیغه ها بخوبی در روی شاسی سوارنشده باشند ( لقی داشته باشند ) ب- تیغه ها به سختی کار خود را انجام می دهند: ۱- ممکن است رنگ موجود در تیغه ها مانع رفت وبرگشت آسان آنها باشد ( در کمباینهای نو) ۲- ممکن است اره خمیدگی پیدا کرده باشد. ۳- ممکن است انگشتیها در یک ردیف واقع نشده باشد. ⦁ ممکن است فاصله بین تیغه و انگشتیها خیلی کم باشد. ج- ارتعاشات غیر طبیعی در کمباین مشاهده می گردد: ۱- ممکن است استوانه کوبنده بالانس نباشد (مرکز ثقل آن درست روی محور مرکزی واقع نشده باشد) ۲- ممکن است تغذیه کمباین بطور یکنواخت انجام نگیرد. د- پلاتفرم ( سیستم برش ) ۱- ممکن است نقصی در سیستم هیدرولیک کمباین بوجود آمده باشد. ۲- ممکن است پمپ هیدرولیک فشار کافی تولید نکند. ۳- ممکن است مقدار کافی روغن در سیستم هیدرولیک وجود نداشته باشد. ۴- ممکن است تسمه محرک پمپ هیدرولیک زیاد شل باشد. سرویس ونگهداری کمباین کمباین ماشینی است که مواظبت کامل و مداوم در مورد کلیه قسمتهای آن و مخصوصاً روغن کاری آن بایستی بطور منظم انجام شود. تعداد زیادی نقاط گریس خور و روغن خور در این ماشین وجود دارند که اکثراً‌ بیش از یکبار در روز محتاج به رسیدگی و سرویس می باشند. عده ای دیگر از گریس خورها روزانه و بعضی ها هفته ای یک مرتبه احتیاج به گریسکاری دارند. راننده یا کمک راننده هر روز معمولاً بایستی یک ساعت از وقت خود را به روغنکاری ،‌ سرویس و سایر اعمال مربوط به نگهداری کمباین صرف کند ( بعد از اتمام کار ). اگر کمباین خودرو باشد برای نگهداری موتور کمباین باید به دو نکته توجه بیشتری داشت یکی رسیدگی مداوم و تمیز نگهداری کردن صافی هوا و دیگری زدودن گرد و غبار از اطراف موتور بخصوص درناحیه رادیاتور. ‌کمباین در حین کار با گرد و غبار غلیظی احاطه می شود. بنابراین باید اطمینان حاصل کرد که هیچگونه گرد و خاکی به داخل موتور کشیده نمی شود. با توجه به شرایط محیط کار فیلترهای مخصوصی برای صافی هوای موتور در نظر گرفته شده است. تذکر ایمنی : کارهای سرویسی و بررسی فنی کمباین باید در حالت خاموش بودن موتور و ماشین کمباین صورت پذیرد. احتمال خسارت جانی و نقص عضو هر روز پس از اتمام کار راننده یاکمک راننده کمباین لازم است اقدامات زیررا انجام دهند. ۱- کاه یا اضافاتی که در اطراف پولی ها یا چرخ زنجیرها جمع شده پاک نمایند. ۲- کاه یا اضافاتی را که روی قسمتهای زیرین کمباین مثلاً غربالها و کلش کشها جمع شده را پاک کنند. ۳-از تمیزبودن سینی دانه و غربال اطمینان حاصل کنند. ۴- بایستی اطمینان حاصل کرد که کلش کشها هیچگونه گرفتگی ندارند زیرا در شرایط آب و هوای مرطوب این قسمت ممکن است بوسیله ریشه های روی خوشه بخصوص دررابطه با برداشت محصول جو مسدود شده باشد. ۵- بایستی اطمینان حاصل کرد که باتها یا دندانه های روی استوانه کوبنده سالم و تمیز هستند. ۶- بایستی اطمینان حاصل کرد که باتها یا دندانه های روی ضد کوبنده سالم و تمیزهستند. ۷- سیستم برش را بایستی بازرسی کرده و از تیزی و سالم بودن تیغه ها اطمینان حاصل نمود. ۸- کشش تسمه ها و زنجیرها را باید کنترل کرد ( زنجیرهای بالا برنده را نیز شامل میشود). ۹- سیستم مبدل نیرو و موتور بایستی سرویس شوند. ۱۰- تمام نقاط گریسخور و روغن خور را طبق دستورات کاتالوگ مربوط باید گریسکاری کرد. همچنین درحین کاراحتمالاً لازم می شود که بر حسب تغییر شرایط آب و هوا و غیره قسمتهائی از کمباین تنظیم شوند. عموماً تنظیمات احتمالی در استوانه کوبنده وضد کوبنده، غربالها و یا در شدت باد تولیدی توسط پروانه اعمال می شوند. البته این تنظیم ها بیشتردر موقع تغییر کردن شرایط و نوع محصول ضرورت پیدا می کند. ۱۱- کمباین در محل مناسب پارک شود. بهتر است در گاراژ یا باپوشش چادری قسمتهای مهم مثل لاستیکها و کابین و موتور محافظت شوند. آماده نگه داشتن کمباین برای فصل بعدی کار ( خواباندن آن ) کمباین ماشین بسیار با ارزشی است که قادر است اعمال درو، کوبیدن و پاک کردن ثمره بیش از ۱۳ نوع محصول را در حداقل وقت و به نحو احسن ( در مقایسه با سایر ماشینهای برداشت ) انجام دهد.‌ بنابراین ارزش دارد که چه در فصل کار و چه در خاتمه فصل کار به آن کاملاً رسیدگی شود. قبل از خوابانیدن دستگاه و پس از پایان فصل کار اعمال زیر درمورد آن بایستی رعایت شود: ۱- تمام کاه و کلش و اضافات روی قسمت خارجی وزیرین کمباین را باید بخوبی پاک کرد. ۲- سینی دانه ، غربالها ،کلش کشها ،کوبنده و ضد کوبنده را بایستی از هر گونه اضافات پاک و تمیز نمود. ۳- دریچه های تنظیم باد پروانه و نیز دریچه های قسمت زیرین الواتورهای دانه و کزل را باز کرده سپس موتور را باید روشن نمود و سیستم های مختلف آنرا بکارانداخت تا هر گونه گرد و خاک و اضافات که ممکن است در قسمتهای داخلی موجود باشد به خارج رانده شود و این عمل بایستی تا موقعی ادامه یابد که از خروج کلیه دانه ها و اضافات از سیستم های مختلف اطمینان حاصل گردد. البته باز بودن دریچه های کنترل شدت باد پروانه به منظور هدایت حداکثر ممکنه باد به داخل می باشد. ۴- تمام دانه های موجود در سیستم برش و سایر قسمتهایی که ممکن است در آنها دانه جمع شده باشد بایستی تمیز و پاک شوند. ۵- تسمه ها را در صورت امکان باید باز کرده و در محل خشک و سردی نگهداری نمود و در صورتیکه باز کردن آنها امکان پذیر نباشد حداقل بایستی کشش یا فشار موجود در آنها را خنثی نمود. ۶- باید زنجیرها و چرخها را بازکرده و پس از تمیز کردن آنها را به روغن آغشته کرده و در محل مناسبی نگهداری کرد. ۷- تیغه را باید پیاده کرد. وسطح خارجی آنها را از ماده ضد زنگ پوشانید. ۸- موتور را بایستی تمیز کرده و یک سرویس کامل ( سالیانه ) روی آن انجام داد. بهتر است روغن آنرا خالی و از روغن تازه پر کرد و پس از تعویض روغن، موتور را مدتی بکار واداشت تا روغن به قسمتهای مختلف آن برسد واز زنگ زدن آنها پیشگیری بعمل آید و همچنین آب سیستم مبرد ( سرد کننده ) موتور بایستی خالی شود. ۹- کلیه قسمتهای شفاف ماشین را باید از ماده ضد زنگ پوشانید. ۱۰- تمام نقاط ماشین بایستی گریسکاری و یا روغنکاری شوند. ۱۱- کمباین را بایستی پس از رعایت کلیه نکات فوق الذکر درمحل مسقفی قرارداد و در صورت لزوم برای حفاظت سیستم برش از رطوبت آنرا روی سکوئی تراز قرار داد.‌ در صورتیکه کمباین در فضای بازی قرار داده شود روی آنرا بایستی با پوشش مخصوص پوشانید. ۱۲- حتی الامکان بایستی به طریقی چرخهای ماشین را از سطح زمین بالا نگهداشت تا اینکه فشار وارده بر آنها خنثی گردد. تذکر ایمنی : برای پیشگیری از وقوع حادثه آتش سوزی درحین کار با کمباین همراه داشتن کپسول آتش نشانی ضروریاست. دستور العمل کارانداختن کمباین نو پس از خرید و سوار کردن قسمتهای کمباین باید تمام پیچ و مهره های آنرا بازدید نمود و کلیه یاطاقانها را از زنگ پاک کرده و اطمینان حاصل کرد که قسمتهای متحرک گیری ندارند. قبل از بکار انداختن کمباین باید استوانه کوبنده آنرا با دست گردانیده تا الواتورها گیر نداشته و براحتی گردش کنند. پس از کنترل فنی بررسی قسمتهای سرویس : موتور را باید روشن کرده تا برای مدت ۲۰ دقیقه به حالت کم گاز و کلاچ آزاد کار کند پس از آن اطراف و جوانب کمباین و تسمه ها را بایستی بازدید نمود که گیری نداشته باشند. ( اگر احیاناً گیری دارند پس از خاموش نمودن موتور باید آنرا رفع نمود) . کمباین را به جلو و عقب حرکت داده واهرم های هیدرولیک و مکانیکی آنرا چند مرتبه بالا و پایین کرده تا اگر نقصی در آن مشاهده شد رفع گردد.‌ بعد از آنکه موتور به اندازه کافی گرم شد و آزمایش قسمتهای مختلف نتیجه رضایت بخش ارائه داد باید پای چپ را روی کلاچ گذاشته ،‌ به پایین فشار داد و پس از در دنده گذاشتن آنرا به ملایمت رها کرد ( ضمناً‌ باید دقت نمود که هرگز در حال حرکت در جاده های شیب دار دنده تعویض نشود ) احتمال هست که با برش پلوس های کمباین که در رشته مدلها در این حالت ترمز کار نخواهد کرد و چپ شدن ماشین حتمی خواهد بود. نکات ایمنی :‌ ۱- هرگز زیر پلاتفرم نباید کارکرد مگر آنکه قبلاً‌ از قفل بودن جک دستگاه هیدرولیک مطمئن باشیم. ( برای اطمینان بیشتر بهتراست قبلاً زیر این قسمت شبکه های خالی قرار داد) ۲- پیش از روشن کردن موتور و بکار انداختن کمباین تمام قسمتها بایستی بازدید شود. ۳- در زمان سوختگیری ، موتور باید خاموش باشد. ۴- در زمان حرکت کمباین نباید بر آن سوار و یا از آن پیاده شد. ۵- همیشه بایستی سپرها (روپوش قسمتهای متحرک ) در جای خود نصب شده باشند. ۶- در حین حرکت وکار هیچ تنظیمی نباید روی قسمتهای مختلف آن انجام گیرد. ۷- زیر پای راننده بایستی تمیز و عاری از هر گونه اشیاء‌ اضافی باشد. ۸- نباید در سرازیری از دنده سنگین استفاده نمود و توجه داشت که دنده خلاص نشود. ۹- موتور را بایستی از کاه و سایر اضافات پاک نمود. ۱۰- قبل از روشن کردن موتور در دنده نباشد و ترمز دستی درگیر باشد و اهرم درگیری کارخانه کمباین درحالت خلاصی باشد. ۱۱- تمام تسمه ها و زنجیرها بایستی در جای خود مستقر بوده، خلاصی لازمه را داشته باشند . ۱۲- درحین کار باید توجه شود که شیئ به تسمه ها و یا سایر قسمتهای متحرک تماس پیدا نکند. ۱۳- هرگز نباید در موقع داغ بودن موتور درب رادیاتور را بطور ناگهانی برداشت، زیرا ممکن است آب جوش بصورت شخص عامل بپاشد. درب رادیاتور را در صورت ضرورت باید بصورت دو مرحله ای یا با پارچه محافظ باز نمود. ۱۴- تذکر مهم ایمنی: سرویس و تعمیر و رفع عیب قسمتهای ثابت و متحرک ماشین بایستی درحالت خاموش بودن موتور و ماشین صورت پذیرد . علت ۹۰% حوادث کار با ماشین آلات رعایت نکردن این دستورالعمل مهم فنی و ایمنی می باشد. روند تکامل ساخت کمباین با ابداعات جدید همراه است. در سالهای اخیر جهت برداشت کلیه محصولات، کمباین هایی مخصوص طراحی شده است. از نظر برداشت در مناطق دیم و تپه ماهورها شیب زمین باعث عدم هماهنگی پخش محصول کوبیده شده روی سینی و غربالها می گردد که خود این امر باعث ریزش و تلفات دانه از قسمت خروجی کاه می شود. کمباین های جدید با اکسل های متحرک که هماهنگ با شیب زمین است کمباین را تراز نگه می دارد راه حل این مسئله است. در بعضی مدلها ( کمباین کلاس ) سینی و غربالها بوسیله سیستم خودکار تراز می شوند. جهت راندمان بیشتر می توان ازدو سیستم کوبنده و ضد کوبنده پشت سرهم ( دو گانه ) استفاده نمود. در بعضی مدلها هم پروانه کلش یا چرخ فلک چنگالی دارای دمنده های بادی می باشند که هدایت محصول و دانه را به طرف هلیس بهبودی می بخشند. اخیراً سنسورهای مختلف الکترونیکی در قسمتهای داخلی کمباین جهت کنترل عملکرد صحیح دستگاه نصب میشود. نشانگرهای کامپیوتری روند صحیح برداشت و کوبش و تمیزی و وضعیت دانه در انبار را نمایش می دهند. مثلاً وجود دانه درکاه و پرتاب به قسمت خروجی کمباین بوسیله صفحات الکترونیکی حساس قابل دریافت است. سیستم های G.P.S ( جی پی اس ) سطح برداشت شده و اتصال مستقیم به شبکه جهانی اینترنت و ماهواره از امکانات کمباین های جدید می باشند. این امکانات می توانند کمک های بزرگی به مدیریت برداشت در هر منطقه را امکان پذیر سازند. دستور العمل اجمالی تنظیم و کاربرد کمباین اگر کمباین را صحیح تنظیم نمائیم بهتر کار می کند و بهره دهی آن بیشتر است سرویس و تنظیمات روزانه میتواند حداکثر بازدهی ممکن را از کمباین به ما بدهد بخصوص اگر برای سرویس از کاشناسان مربوطه کمک گرفته و قطعات یدکی استاندارد آنرا بکار ببریم. جهت استفاده از هر نوع کمباین بهتر است از دفترچه راهنما یا کاتالوگ همان کمباین استفاده شود و تنظیمات نیز طبق دستور کارخانه سازنده باشد. اصول مهم تنظیمات کمباین ساخت ایران نکات مهم قبل از روشن کردن موتور و حرکت ماشین کمباین الف –قبلازروشننمودنموتور ‌ ۱- بررسی سطح روغن موتور و آب رادیاتور ۲- بررسی وجود روغن هیدرولیک ۳- بررسی پر بودن باک ۴- گریس کاری تمام گریس خورها ۵- تمیز نمودن کاسه و توری فیلتر هواکش ۶- بررسی وضعیت تیغه و انگشتی ها ۷- بررسی سینی دانه و نوارهای لاستیکی ساینده ۸- بررسی کاه پرانها از نظر یاتاقان بندی و تمیز بودن روزنه ها ۹- بررسی غربالها و الک زیر از نظر سالم بودن و تنظیم فاصله ها ۱۰- بررسی سنگ جمع کن. ۱۱- بررسی خلاصی و وضعیت تسمه ها در حال کار و بررسی زنجیرها ۱۲- بازدید عمومی بدنه کمباین شاسی،سیستمبرقوکابلها ۱۳- بازدید پر بودن کپسول آتش نشانی. ۱۴- بازدید اطراف کمباین و دور کردن کارگران و افراد خردسال از اطراف کمباین. ب- روشن کردن موتور ۱- برای ایمنی بیشتر دقت شود که حتماً پلاتفرم ، خرطومی تخلیه دانه و سیستم کوبنده در حال درگیری نباشد. ۲- دقت کنید که جعبه دنده در حالت خلاص باشد و ترمز دستی کشیده شده باشد. ۳- اهرم گاز دستی در حالت نیمه گاز قرار داشته باشد. ۴- کلید اصلی استارت در محل خود به حالت روشن شدن چراغهای داشبرد قرار داده و کار چراغهای هشدار وکار آمپرهای مختلف را بررسی کنید. ۵- دکمه استارت را برای حدود ده ثانیه فشار دهید بلافاصله بعد از روشن شدن موتور دکمه را رها کنید. در صورت روشن نشدن موتور نیم دقیقه صبر کرده سپس دو مرتبه ده ثانیه استارت بزنید. ۶- هنگامیکه موتور روشن شد گاز را به حالت آزاد گرد موتور یا دور سلو برگردانید. ۷- برای گرم کردن موتور مدت ۵ دقیقه کار نیم دور کافی است. تذکر : همیشه باک گازوئیل را پس ازاتمام کار و قبل از پارک کردن کمباین پر نمائید . چون هواگیری سیستم سوخت رسانی کار دشواری است. ج- خاموش کردن موتور هرگز موتور را در حالتی که تحت بار زیادی قرار دارد و با دور بالا و حرارت بالا کار می کند یکباره خاموش نکنید. بگذارید موتور قبل از خاموش کردن مدت پنج دقیقه در حالت نیمه گاز بطور درجا کار کند.( بیشتر از پنج دقیقه زمان جهت خنک کردن موتور لازم نیست زیرا باعث تلف شدن سوخت و سائیدگی قسمتهای متحرک موتور می گردد ). تنظیم اهرم های قابل تغییر قبل از کار و در حین کار در کمباین ها :‌ توجه ۱: در هنگام تنظیم کردن کمباین در حال برداشت محصول حتماً دقت کنید که در هر بار بیش از یک تنظیم را تغییر ندهید. یعنی نتیجه کار را بررسی کنید و فرصت دهید تا کمباین با تنظیم جدید تطبیق پیدا کند. توجه ۲: هیچ یک از تنظیمات و اهرم ها را نباید بیش از ۵% در هر زمان تغییر داد روش اصلی : سرعت چرخش کلش کش می بایست با سرعت کمباین تناسب داشته باشد. حدود ۲۵%‌ بیشتر از سرعت خطی چرخها –درکمبایناراکاز ۱۳ – ۵۵ دوردردقیقهفاصلهعمودیواقعیبهنسبتپر پشتبودنوپابلندبودن محصول اضافه می شود. سیلندر خرمنکوب ( استوانه کوبنده ): دور سیلندر خرمنکوب :‌بوسیله شیر یا اهرم تنظیم می توان دور سیلندر کوبنده را تنظیم کرد دور سنج تعداد دور در دقیقه را نشان می دهد برای محصولات مختلف دور کوبنده متفاوت است. دور کوبنده برای محصول گندم و جو حدود ۱۲۰۰-۹۰۰ دور در دقیقه می باشد. فاصله سیلندر کوبنده و زیر سیلندر در ناحیه جلو کوبنده بوسیله اهرم و خط کشی تنظیم می گردد. این فاصله ها برای گندم حدود جلو ۱۴-۱۳ و عقب ۷-۳ میلیمتر باشد. نسبت فاصله ورودی کوبنده به خروجی کوبنده حدود دو به یک می باشد. مقدار خوشه های برگشتی از دریچه سمت راست الواتور برگشت کزل بوسیله راننده هنگام برداشت بررسی شود ( باید از حدود نیم هشت روی هر قاشقک کمتر باشد ). تنظیم قسمت بوجاری :‌ فاصله روزنه های غربال بالا حدود ۱۳-۱۰ میلیمتر فاصله روزنه های ادامه غربال بالا حدود ۱۷-۱۳ میلیمتر فاصله روزنه های غربال دانه (پائین ) الک ۶-۴ میلیمتر حدود نسبت اندازه روزنه غربالها به نسبت ۲و ۴و ۱ می باشد.

هرس زمستانه به چه معناست؟

هرس به معنای حذف اندام‌های گیاه است تا به رشد، باروری و سلامت آن کمک بیشتری شود. هرس زمستانه هنگام خفتگی یا خواب زمستانه انجام می‌شود و به آن هرس سیاه نیز می‌گویند. مهم‌ترین قسمت گیاه که در این فصل هرس می‌شود، شاخه است. در بین اعضای مختلف گیاه، شاخه‌ها نقش بسیار مهمی را در مقاومت گیاه در برابر فشارهای بیرونی مانند باد، یخبندان و همچنین وزن میوه‌ها بر عهده ‌دارند. تعداد و زاویه شاخه‌ها در این بخش مهم‌ترین‌ هستند. زمانی که می‌خواهید هرس را خودتان انجام دهید باید به نکات مهمی توجه کنید و شاخه‌های گیاه را به مقدار لازم و بااحتیاط کافی قطع کنید.

قطع شاخه‌ها را فراموش نکنید!

درختان و درختچه‌ها بدون هرس شدن شاخه‌های متراکمی دارند و از نظر زیبایی و میوه‌دهی مطلوب نیستند. شاخه‌ها مزاحم رشد هم بوده و در هم پیچ می‌خورند. همچنین زمانی که شاخه‌ها متراکم باشند، نور به قسمت‌های میانی نمی‌رسد و شاخه‌های وسطی خشک می‌شوند و از بین می‌روند. گل و میوه تنها در قسمت بیرونی تاج گیاه تولید می‌شود و میزان محصول کم می‌شود. برای جلوگیری از این اتفاق باید گیاه را هرس کنید.

هرس سیاه برای خواب زمستانه

هرس سیاه مربوط به زمانی از سال است که گیاه بدون برگ بوده و در خواب است. این هرس معمولاً بیشتر انجام می‌شود؛ چون نبود پوشش گیاه باعث می‌شود به‌راحتی بتوان شاخه‌های اضافی را دید و آنها را حذف کرد. همچنین چون گیاه در این زمان فعالیت زیستی زیادی ندارد، آسیب چندانی با هرس به آن وارد نمی‌شود. یکی از کاربردهای هرس زمستانه، شکل‌دهی نهال‌های جوان و تازه کاشته شده است. با این هرس شاخه‌های اصلی درخت یا درختچه را می‌توان تعیین کرده و گیاه را به سمتی هدایت کنید که فرم مورد نظر را بگیرد.

---

جهت ثبت نام در دوره آموزشی مدیریت کشاورزی بر روی تصویر فوق کلیک نمایید

دوره غیر حضوری است و محتوای الکترونیکی در قالب CD یا DVD به آدرستان ارسال می گردد

پس از پایان گواهی و مدرک معتبر دوره آموزشی مدیریت کشاورزی با قابلیت ترجمه رسمی دریافت می نمایید

مشاوره رایگان: ۰۲۱۲۸۴۲۸۴ و ۰۹۱۳۰۰۰۱۶۸۸ و ۰۹۳۳۰۰۲۲۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۳۳۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۸۸۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۹۹۲۸۴

---

هرس زمستانه برای قوت بیشتر درختان

درآموزش هرس زمستانه باید بگوییم، هرس زمستانه درختان باعث می‌شود شاخه‌های تولیدشده در سال آینده تقویت شوند. اگر هرس در فصل سرد انجام نشود یا میزان آن سبک باشد، تعداد شاخه‌هایی که با رشد جدید ظاهر می‌شوند، کمتر هستند. درختی که هرس سنگین می‌شود تعداد جوانه‌های کمتری برای رشد شاخه‌هایش در فصل بعد دارد؛ بنابراین مواد غذایی ذخیره ‌شده به شاخه‌ها و جوانه‌های کمتری می‌رسد و در نهایت شاخه‌های جدید رشد بیشتری می‌کنند، طویل‌تر می‌شوند و برگ‌های سبزتر و بزرگ‌تری نیز می‌آورند. این نکته را فراموش نکنید که هرس شدید زمستانه باردهی گیاه را به تعویق می‌اندازد.

شاخه‌های گیاه به ۲نوع بارور و نابارور تقسیم می‌شوند. شاخه‌های نابارور شامل پاجوش، نرک و شاخه‌های بدون گل و میوه هستند و شاخه‌های بارور دارای گل و میوه. در هرس شاخه‌های نابارور بر اساس موقعیت آنها را می‌توان در فصل استراحت با سرزنی یا شاخه‌برداری هرس کرد اما هرس شاخه‌های بارور بستگی به سن آنها دارد و باید در زمستان سالی که میوه داده‌اند، هرس شوند.

اصول اصلی هرس زمستانه

•  اگر می‌خواهید یک شاخه کامل را حذف کنید، باید از پایین‌ترین قسمت آن را برش دهید تا قسمتی از آن شاخه روی تنه باقی نماند. در این صورت بافت زخم‌خورده سریع ترمیم شده و بیماری به آن نفوذ نمی‌کند. اگر قطر شاخه بیشتر از ۵ سانتی‌متر باشد، سطح بریده شده باید با چسب باغبانی دارای سم قارچ‌کش پوشانده شود.
• هرس شدید یک‌باره گیاه ممکن است عوارضی داشته باشد. درختی که چند سال هرس نشده را یک‌باره هرس نکنید. هرس شدید یک‌باره می‌تواند باروری درخت را اگر هنوز میوه و گل نداده، چند سال عقب بیندازد یا درخت بارور را دارای محصول کمتری کند یا به‌طور کامل محصول‌دهی آن را متوقف کند.
• زمانی که می‌خواهید شاخه درخت را حذف کنید، دقت کنید هرچه زاویه شاخه با تنه به ۹۰ درجه نزدیک‌تر باشد، شاخه قوی‌تر بوده و رشد بهتری دارد. پس هنگام هرس ابتدا شاخه‌هایی را حذف کنید که با تنه زاویه کمتری دارند و ضعیف‌تر هستند.
• شاخه‌هایی که دارای ۲ انشعاب هستند، اگر قطرهای متفاوتی داشته باشند، قوی‌تر هستند؛ بنابراین سعی کنید شاخه‌های منشعبی را حذف کنید که قطر مساوی دارند.

• در هرس شاخه به شکل سرزنی، معمولاً یک‌سوم تا نصف انتهای شاخه‌های بلند حذف می‌شوند. نکته مهمی که در سرزنی باید به آن توجه کنید این است که وضعیت اولین جوانه نزدیک محل برش به کدام سمت است. اگر جوانه در بالای شاخه قرار داشته باشد، رشد این شاخه در سال بعد به سمت بالا و به شکل قائم خواهد بود و فرم درخت متراکم‌تر می‌شود؛ به همین دلیل می‌توانید با توجه کردن به محل قرارگیری اولین جوانه شاخه بعد از هرس، تراکم و گسترش فرم درخت را کنترل کنید. جوانه در قسمت زیرین باعث رشد شاخه در فصل رشد به حالت افقی می‌شود که سبب گسترش درخت می‌شود.
•  رشد جوانه‌هایی که در قسمت بالایی شاخه قرار دارند سریع‌تر است.
•  در درختان میوه برای اینکه محصول بیشتر و مرغوب‌تری تولید شود، نور باید به اندازه کافی به همه نقاط و خصوصاً قسمت‌های درونی برسد. باید هنگام هرس سعی کنید شاخه‌های اضافی را از قسمت میانی حذف کنید. شاخه‌های کج و زاویه‌دار حتماً باید حذف شوند؛ چون هم سایه می‌اندازند و هم مزاحم رشد باقی شاخه‌ها می‌شوند.

•  تمام شاخه‌های شکسته و خشک‌شده را بریده و بسوزانید. بسیاری از بیماری‌ها و آفات در این شاخه‌ها زمستان را می‌گذرانند.
• در هرس زمستانه اگر شاخه کلفت و سنگینی را می‌برید، مراقب باشید به دلیل وزن زیاد باعث نشود که قسمتی از پوست و چوب تنه جدا شود. می‌توانید در این صورت هرس را در ۳ مرحله انجام دهید؛ مرحله اول ۱۰ سانتی‌متر انتهای شاخه را به عمق یک‌سوم تا نصف قطر آن از پایین برش دهید. مرحله دوم برش چند سانتی‌متر عقب‌تر و از بالا به پایین باشد تا این قسمت کامل جدا شود و قسمتی از شاخه که باقی‌مانده را در مرحله سوم با یک برش قطع کنید.

چکیده

از آن جا که علم پزشکی و سلامت در دنیا روز به روز رو به افزایش است و سطح اطلاعات مردم نیز بالا می رود؛ اولین چیزی که مورد توجه قرار م یگیرد مواد غذایی و تغذیه است و از آنجا که رژیم های گیاه خواری در دنیا از اهمیت ویژه ای برخوردار است . جایگاه خاصی را در جهان برای خودگزیده اند و همچنین به اهمیت کشاورزی افزوده می شود و با توجه به اینکه در سال هزاران نفر در جهان بر اثر آلودگی و ناشی از سموم و آفت کش ها در محصولات کشاورزی جان خود را از دست م یدهند . از این رو کشاورزی ارگانیک در سال های اخیر توجه بسیاری از کارشناسان ، پزشکان ، کشاورزان و حتی افراد جامعه را به خود جلب کرده است و کشاورزی در این دوره در مسیر ارگانیزه شدن قرار گرفته است . به طوری که کشاورزی ارگانیک موضوع بحث کارشناسان و شیوه ای جدید برای کشاورزان شده است . سازمان های بین المللی مربوط به کشاورزی بر این امر تاکید کرده و در اولویت دستور کارهای آن نیز قرار دارد. از این رو می توان به اهمیت این نوع کشاورزی پی برد . در کشاورزی ارگانیک هدف تولید یک محصول سالم و سرشار از مواد غذایی سالم به طوری که در آن استفاده از سموم و کودهای شیمیایی در آنها به حداقل برسد و به جای به کارگیری از آفت کش و سموم دفع علف از روش های بیولوژیک استفاده شود .

 

کلید واژه:

(ارگانیک، کود شیمیایی، سموم)

مقدمه استفاده از کودهای شیمیایی به اندازه زیاد و بکار گیری بی رویه آفت کش های شیمیایی باعث آودگی آب، هوا و خاک می شود. طی این فرآیند آفت های موجود نسبت به سموم شیمیایی مقاوم شده و آفت های جدیدی نیز ظاهر می شوند. سلامتی خاک نیز در این روند تحت تاثیر قرار می گیرند و مقدار قابل جذب بعضی از ریزمغزها مانند روی، مسن و آهن پس از مدتی در خاک کاهش می یابد . در اثر این عوامل تولید کشاورزان هر ساله کمتر می شود . چگونه ممکن است که ما بتوانیم بدون آلوده نمودن آب، خاک و هوا همیشه عملکرد زیادی از محصولات کشاورزی به دست می آوریم ؟ پاسخ این سوال احتمالاً در کشاورزی ارگانیک نهفته است .

سموم شیمیایی برای سلامتی انسان خطرناک می باشند هر ساله ۲۲۰۰۰ نفر در کشورهای در حال توسعه در اثر مسمومیت به وسیله آفت کش ها جان خود را از دست می دهند.

---

جهت ثبت نام در دوره آموزشی مدیریت کشاورزی بر روی تصویر فوق کلیک نمایید

دوره غیر حضوری است و محتوای الکترونیکی در قالب CD یا DVD به آدرستان ارسال می گردد

پس از پایان گواهی و مدرک معتبر دوره آموزشی مدیریت کشاورزی با قابلیت ترجمه رسمی دریافت می نمایید

مشاوره رایگان: ۰۲۱۲۸۴۲۸۴ و ۰۹۱۳۰۰۰۱۶۸۸ و ۰۹۳۳۰۰۲۲۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۳۳۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۸۸۲۸۴ و ۰۹۳۳۰۰۹۹۲۸۴

---

کشاورزی ارگانیک چیست؟

کشاورزی ارگانیک یعنی استفاده از اطلاعات سنتی و علمی برای کاهش استفاده از سموم و مواد شیمیایی در تولید محصولات. سیستم های کشاورزی ارگانیک بر پایه مدیریت اکوسیستم استوار است و به نهاده های خارج از مزرعه وابسته نیست. در این نوع از کشاورزی از نهاده های سنتز شده مانند کودهای شیمیایی، آفت کش ها، داروهای دامپزشکی ، گیاهان اصلاح شده ژنتیکی و نژادی و مواد نگهدارنده ، مواد افزودنی و از تابش اشعه ها استفاده نمی شود. کشاورزی ارگانیک مدیریت تولید مناسب است که باعث تقویت و توسعه سلامت اکوسیستم های زیستی ، چرخه های زیستی و فعالیت بیولوژیکی خاک می شود . این نظریه تاکید دارد که از نهاده های داخل مزرعه استفاده گردد و از نهاده های بیرونی استفاده ای نشود. و برای این منظور احتیاج به سیستم های تطابق پذیری در هر منطقه داریم. این کار باعث استفاده از روشهای کشاورزی زیستی و مکانیکی و بدون استفاده از نهاده های خارجی سنتز شده صورت می گیرد(کوچکی ، ۱۳۷۷) .

کنترل علف های هرز در کشاورزی ارگانیک

کنترل علف های هرز یکی از جنبه های مهم تولید در هر نظام کشاورزی است . علف های هرز به دلیل رقابت برای عوامل محیطی و نهاده ها با گیاهان زراعی، کاهش کیفیت و کمیت محصول و ایجاد پناهگاهی مناسب برای حشرات و عوامل بیماریزا می تواند مشکل ساز باشند .

در حال حاضر کشاورزان آمریکایی سالانه حدود ۲/۶ میلیارد دلار صرف کنترل علف های هرز مزارع خود می کنند که از این میان ۶/۳ میلیارد دلار صرف خرید ، ۲۰۰ میلیون کیلو گرم سموم می شود(کوچکی ، ۱۳۷۷) .

با وجود نقش زیاد علف کش ها در کشاورزی امروزی بعضی عوامل موجب شده که مسئله لزوم ارزیابی مجدد استفاده از این متد توصیه می شود (کوچکی ، ۱۳۷۷) .

متد یا روش ارزیابی

۱- منابع آب آشامیدنی مانند رود خانه ها و سفره های آب زیر زمینی به سموم علف کش آلوده شده اند و این موضوع سبب پیدایش بیماریهایی چون سرطان خون است.

۲-  هزینه سنگین تهیه و مصرف این سموم سبب شده که کشاورزان کمتر از این مواد استفاده کرده و با استفاده از روشهای مناسب و کم هزینه تر بتوانند سود خود را افزایش دهند . در کشاورزی یک سری روش های فیزیکی و بیولوژیکی برای کنترل علف های هرز وجود دارد که می تواند ضمن کاهش وابستگی کشاورزان به علف کش ها ، زمینه بهبود شرایط زیست محیطی و کسب سود مناسب در تولید را نیز فراهم کنند .

از مهمترین جایگزین ها می توان موارد ذیل را نام برد :

اجرای تناوب زراعی :

با اجرای این روش می توان گسترش جمعیت آنها را محدود کرد و از ایجاد تغییرات عمده در ترکیب گونه ها جلوگیری کرد از آنجا که گیاهان زراعی بویژه گونه های خاصی از علف هرز که دارای تشابه در عادت های رشد با آنها باشند تحت تاثیر قرار می گیرند . بنابراین با کاشت متناوب محصولات گوناگون که در زمان رسیدگی و در تاریخ کاشت ، توان رقابتی و نیازهای غذایی با هم متفاوت باشند ، می توان در رشد و تولید گونه های معینی از علف های هرز خلل ایجاد کرد (کوچکی ، ۱۳۷۷).

به عنوان مثال در تناوب ذرت ، گندم و سویا در مقایسه با کشت متوالی هر یک از این محصولات ، جمعیت علف های هرز کاهش پیدا کرد   (الدریج ، ۱۹۸۴).

تاثیر کشت مخلوط سورگوم و لوبیا را بر کنترل علف هرز استریگا hermathica  striga بررسی کردند و مشاهده نمودند که جمعیت علف هرز به طور معنی داری کاهش یافت (فاسیل و همکاران ۱۹۹۷) . همچنین کشت مخلوط لوبیا و ذرت سبب کاهش جمعیت حلفه شد .(موحدی دهنوی ، ۱۳۷۸)

در اثر سیستم کشت مخلوط لپه هندی و ماش بر کنترل علف های هرز مشاهده شد که کاشت یک ردیف ماش در بین خطوط کشت لپه هندی سبب افزایش محصول و کاهش جمعیت علف های هرز شد ، زیرا ماش با رشد سریع در اوایل دوره رشد و نمو لپه هندی ، می تواند سطح مزرعه را بپوشاند و از رشد و گسترش علف های هرز جلوگیری کند.(حسینی و کولار ۱۳۶۷).

از دیگر دلایل تاثیر کشت مخلوط بر کاهش جمعیت علف های هرز ترشحات آللوپاتیک بعضی گیاهان زراعی نظیر چاو دار و سورگوم است . مواد آللوپاتیک ترشحات شیمیایی هستند که از اندام های هوایی یا زمینی گیاه ترشح می شوند و بر فعالیت و رشد و نمو گیاهان دیگر اثرات مثبت و منفی دارند . با کشت مخلوط چاودار و گندم می توان رشد گیاهان جوان قاصدک را کند نمود. (حسینی سی سی ۱۳۸۰).

 ۲- استفاده از گیاهان پوششی

در این روش گیاهان زراعی را در زمینی که از مالچ گیاهی پوشیده شده و عملیات شخم روی آن انجام نشده است ، کشت می کنند در این روش گیاه زراعی در مالچ حاصل از گیاه قبلی که به وسیله علف کش های عمومی مانند پاراکوات خشک شده اند یا بقایای بعد از برداشت محصول قبلی هستند یا در مرحله خاصی درو و در سطح مزرعه پخش می شوند ، کشت کرد . به عنوان مثالبا وجود مالچ گیاه چاودار وزن زنده علف هرز تاج خروس قرمز به میزان ۹۶ درصد کاهش یافت.(شیلینگ و همکاران).

۳- استفاده از عوامل بیماریزا و حشرات آفت علف های هرز

حشرات و عوامل بیماریزای گیاهی ، به عنوان عامل های کنترل بیولوژیکی علف های هرز ، تا به حال نقش کمی در نظام های کشاورزی ایفا کرده اند . از حشرات به عنوان عامل کنترل کننده ی علف های هرز در کشت های چند ساله در مقایسه با موفقیت بیشتری همراه است ، زیرا پایداری محیطی بیشتر در کشت های چند ساله این امکان را فراهم می سازد که نوعی حشره بتواند با تعداد نسبتا کم در مزرعه رها شده سپس جمعیت آنقدر در مزرعه باقی بماند تا فراوانی گیاه میزبان ( علف هرز ) به حد پایینی برسد . این روش کنترل کم هزینه و طولانی مدت می باشد.

(کنترل گل راعی) که از علف های هرز مراتع می باشد توسط سوسکی از گونهchry  solina  guard-igemina نمونه ای از این مورد است .(کوچکی ۱۳۷۷)

مدیریت تلفیقی عناصر غذایی

۱-  برای حفظ مواد آلی و زندگی موجودات زنده از جمله کرم خاکی از روش های شخم حفاظتی استفاده کنید .

۲-  به جای اینکه بقایای محصولات زراعی را بسوزانید و یا دور بریزید آنها را به کمپوست تبدیل کنید.

۳- هر سال حداقل ۲ تا ۳ تن کمپوست در هر هکتار به خاک اضافه کنید بهترین نتیجه با مصرف حدود ۱۰ تن در هر هکتار به دست می آید.

۴-  هر دو تا سه سال یکبار به مزرعه کود سبز بدهید برای مثال می توانید شاخ و برگ نازک گیاه glirieida و یا سایر درختان خانواده پروانه آسا را هنگام شخم زمین زراعی به خاک اضافه کنید این عمل می تواند نیاز به کودهای شیمیایی را کاهش داده و یا از بین ببرد.

۵- از شاخ و برگ گیاهان خانواده پروانه آسا به عنوان کود سبز استفاده کنید.

۶- کمبودهای غذایی خاک را بر اساس آزمایش شیمیایی خاک با کردن مواد معدنی نظیر سنگ های فسفره- گچ و پیریت ترمیم کنید .

۷- به جای سعی در نابودی علف های هرز، جمعیت آن ها را بدون به کارگیری روش های شیمیایی کنترل کنید. مدیریت تلفیقی آفت ها و بیماری های گیاهی

در کشاورزی ارگانیک به جای استفاده از سموم شیمیایی برای نابودی کامل آفت ها ، با استفاده از روش های مختلف و عملیات گوناگون ، جمعیت آن ها را کنترل می نمایند( به نحوی که خسارت آنها به زیر سطح زیان اقتصادی کاهش یابد).

این عملیات عبارت اند از:

۱-  بعد از برداشت محصول خاک را زیر و رو کنید تا آفات آشکار شوند.

۲- جوی ها و علف هایی را که پناهگاه آفت ها می باشند تمیز کنید.

۳-  از رقم های محصولات مقاوم به آفت ها استفاده کنید

۴- گیاهان زراعی را در زمان مناسب کشت کنید

۵- از بذرهای سالم استفاده کنید.

۶- تراکم بوته را در هر هکتار افزایش دهید تا چنانچه تعدادی از گیاهان به وسیله آفت ها و بیماری های خاکزی از بین رفتند به جمعیت ایده آل گیاهان لطمه ای وارد نشود.

۷- توده های تخم آفت ها و لارو gregarious ، کرم برگخوار و سوسک های بالغ را با دست جمع اوری نموده و نابود کنید.

۸- از تله های توری استفاده کنید.

۹- از چسب های مخصوص روی تنه درختان میوه استفاده کنید تا آفت ها نتوانند از آنها بالا روند.

۱۰- از حشرات شکارچی و پارازیت و همچنین عوامل کنترل کننده بیولوژیکی مانند Bacilus Thurigensis استفاده کنید.

۱۱- در صورت نیاز سعی کنید فقط در آفت کش های گیاهی چرخش ، محصولات Karanj معروف به rotenone و پیتروم استفاده کنید.

مدیریت تلفیقی آب و خاک

آبیاری را به گونه ای انجام دهید که از اتلاف آب، فرسایش خاک و آبشویی مواد غذایی جلوگیری شود. برای نیل به مقصود

۱- آبیاری را فقط وقتی که لازم است انجام دهید و فقط به مقدار نیاز گیاه آبیاری کنید برای این کار می توان مزرعه را به چند قسمت تقسیم کرده و هر قسمت را جداگانه آبیاری نمود.

۲-  از آب اضافی دادن اجتناب کنید تا از آبشویی مواد غذایی به خارج از منطقه ریشه جلوگیری شود.

۳-  سطح مزرعه را هموار و صاف کنید

۴-  جداره کانال های آبرسانی را سیمانی کنید تا از نشت آب و اتلاف مواد غذایی جلوگیری شود.

۵- به وسیله ساختن کانال و آب انبار نسبت به ذخیره سازی آب برای استفاده در آینده اقدام کنید.

۶- - با زدن شخم در امتداد خط تراز و استفاده از کاه و کلش به همراه سله شکنی می توان تبخیر از سطح خاک را کاهش داده و آب را در داخل خاک ذخیره کنید.

روش های تهیه و ساخت کمپوست

تهیه کمپوست یعنی چه؟

تهیه کمپوست عبارت است از یک سلسله فرآیندهای بیوشیمیایی که طی آن میکروارگانیسم ها مواد آلی زاید، بقایای گیاهی، ضایعات آشپزخانه ، فضولات دامی و ادرار را به کمپوست که یک ماده اصلاح کننده خاک است تبدیل می نماید محصول نهایی این فرآیند یک کود آلی پوسیده و یکنواخت است که سرشار از مواد غذایی بوده و دارای رنگ سیاه می باشد.

 

مزایای استفاده از کمپوست در خاک

 - مواد غذایی میکروبی را تشدید می کند که موجب می شود مواد غذایی خاک آزاد شوند و مورد استفاده گیاه قرار گیرند. - نیاز به کود شیمیایی را که گران قیمت و بالقوه با محیط زیست زیانبار می باشند ، کاهش می دهد.

- مقدار کربن آلی و لذت خاک را افزایش می دهد و باعث می شود که خصوصیات فیزیکی اصلاح شود . این پدیده عکس العمل خاک نسبت به کودهای شیمیایی بهتر می کند و عملکرد محصول افزایش خواهد یافت.

- ساختمان خاک را اصلاح می کند و باعث بهبود خاک و انجام عملیات شخم در آن می شود.

- ظرفیت ذخیره سازی رطوبت خاک را افزایش می دهد.

- با اصلاح ساختمان خاک به کاهش فرسایش بادی کمک می کند.

انتخاب محل مناسب برای تهیه و ساخت کمپوست

محل تهیه کمپوست شما باید دارای خصوصیات زیر باشد.

۱-  به راحتی قابل بازدید و بازرسی باشد.

۲- در جای بلندی قرار گرفته باشد تا دچار آب گرفتگی نشود.

۳- نزدیک محل دامدارای و منابع آب باشد.

۴-  از جاده دور باشد تا از آلودگی سربی و سایر فلزات سمی که به نوبه خود می تواند با آلوده سازی محصولات غذایی سلامتی انسان و دام را به خطر بیندازد در امان باشند.

احتیاط کمپوست و کودهای دامی منابع اصلی بذر علف کشهای هرز می باشند. بذر علف های هرز می توانند تا حدودی در مقابل تجزیه میکروبی مقاومت نمایند بنابراین فقط از کمپوست و کودهای دامی کاملاً پوسیده در مزرعه خود استفاده کیند.

سه روش برای تهیه و ساخت کمپوست :

روش اول( روش خانگی(

مواد خام مورد نیاز برای تهیه کمپوست

بقایای گیاهی: بقایای گیاهی، علف های هرز، شاخ و برگ نیشکر، برگ ها، گیاهان چمنی، خاکستر چوب و سبوس را با هم مخلوط کنید. مواد چوبی و سخت را خرد کنید.

فضولات دامی: کودهای دامی و مواد بستر دام را که حاوی لجن اشباع از ادرار می باشد را جمع آوری کنید .

خاکستر چوب: خاکستر چوب اسیدیته کمپوست را می کاهد و پتاسیم آن را افزایش می دهد.

آب و هوا: باکتری و قارچ ها به هر دوی این عوامل برای فعالیت خود نیاز دارند.

اندازه حفره مورد نیاز برای ساخت کمپوست

عرض ۲ تا ۷/۲ متر

عمق ۷۵/۰ تا ۱ متر ( بیش از یک متر نباشد(

طول ۳ متر یا بیشتر بر حسب نیاز

مزایای کشاورزی ارگانیک برای محیط زیست

پایداری در مدت زمان طولانی

· خیلی از تغییرات در محیط زیست در دراز مدت اتفاق می افتد . در کشاورزی ارگانیک چون مطابق اکوسیستم رفتار می شود اثر مخربی برای محیط زیست ندارد.

· در مورد خاک نیز در کشاورزی ارگانیک از کمترین شخم، کودهای بیولوژیکی، تناوب کشت مناسب، گیاهان پوششی و . . . استفاده می شود.

· همچنین با بهبود جانوارن مفید خاک و تخیمر مواد آلی ، بافت خاک بهبود یافته و باروری خاک افزایش می یابد و میزان مواد مغذی بیشتری به خاک داده می شود . به همین دلیل فرسایش خاک کم گردیده و تنوع زیستی خاک افزایش می یابد.

· در بسیاری از مناطق کشاورزی ، آب به دلیل مصرف بی رویه کود و سموم آلوده گردیده است و به دلیل اینکه در کشاورزی ارگانیک از این مواد کمتر استفاده می گردد به همین دلیل آب نیز آلوده نمی گردد.

· برای باروری خاک در کشاورزی ارگانیک از کمپوست ، کودهای حیوانی و کودهای آلی نیز استفاده می گردد.

· برای تولید کودهای شیمیایی باید از منابع تجدید نشدنی مانند نفت استفاده کرد و چون در کشاورزی ارگانیک از این مواد استفاده نمی گردد پس از آلودگی هوا نیز کمتر است.

 همچنین کشاورزی ارگانیک از اثرات گلخانه ای می کاهد . زیرا خیلی از فعالیت های انجام شده در کشاورزی ارگانیک مانند حداقل شخم ، استفاده از گیاهان تثبیت کننده نیتروژن ف بازگرداندن ضایعات کشاورزی به خاک، استفاده از گیاهان پوششی باعث افزایش بازگشت کربن به خاک گشته و حفظ و ذخیره سازی کربن را باعث می گردد. · کشاورزان ارگانیک هم نگهبان تنوع زیستی هستند و هم استفاده کننده از تنوع زیستی. مثلاً استفاده از بذور بومی که مقاومت بیشتری نسبت به بیماریها و شرایط بد محیطی دارند.

· در سطوح بالا ترکیب گیاهان و حیوانات باعث بهینه سازی مصرف انرژی و بازیافت چرخه مواد می گردد.

· در سطوح اکوسیستم حفظ منابع طبیعی در اطراف کشاورزی ارگانیک و فقدان مواد شیمیایی باعث حفظ حیات وحش می گردد. همچنین آیش گذاری زمین باعث عدم فرسایش خاک در تنوع زیستی می گردد.

· استفاده از فرآورده های اصلاح شده ژنتیکی در کشاورزی ارگانیک جایز نیست. زیرا اثرات فرآورده های اصلاح شده ژنتیکی هنوز به خوبی شناخته نشده اند.

· کشاورزی ارگانیک هدفش تشویق و توسعه تنوع زیستی است و گواهی های تایید ارگانیک این مسأله را نیز در نظر دارند .(کشاورزی پایدار ، ترجمه دکتر عوض کوچکی)